Վերջին թարմացում 1 Մարտի 2015, 22:09

Դևեր

Դևեր

հեղինակ՝ Ֆյոդոր Դոստոևսկի
թարգմանիչ՝ Արմեն Հովհաննիսյան

Ճաքես էլ՝ չես գտնի, հետք չկա,
Մոլորվել, չգիտենք ինչ անենք.
Մեզ դաշտում դևն է, կա-չկա,
Պտտում ու նետում դես ու դեն։
․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․
Քանի՞սն են, քշում են նրանց ո՞ւր,
Այդ ի՞նչ են երգում թախծալի։
Թաղում են, տեսնես, տան ոգո՞ւն,
Կախարդի՞ն են մարդու տալիս։

Ա. Պուշկին

Եվ էր անդ երամակ մի խոզից բազմաց արօտական ի լերինն,
եւ աղաչեցին զնա զի հրաման տացէ նոցա մատնել ի նոսա. եւ
հրամայեաց նոցա։ Եւ ելեալ դեւքն յառնէն մտին ի խոզեանն,
եւ դիմեաց երամակն ի գահէ անտի ի ծովակն եւ հեղձաւ։ Իբրեւ
տեսին խոզարածքն զիրսն որ եղեն՝ փախեան, եւ պատմեցին ի
քաղաքին եւ յագարակեն։ Եւ իբրեւ ելին տեսանել զգործսն, եւ
եկին առ Յիսուս, եւ գտին զայրն՝ ուստի դեւքն ելեալ էին, զգեցեալ
եւ զգաստացեալ նստէր առ ոտսն Յիսուսի եւ երկեան։ Պատմեցին
նոցա որոց տեսեալ էր թէ զիարդ փրկեցաւ դիւահարն։

Ավետարան ըստ Ղուկասու, Ը 32-36։