Changes
/* Գլուխ տասներկուերորդ — Հայրիկն ու մայրիկը կարդում են նամակը */
Որոշեցին նամակը մինչեւ վերջ կարդալ։ Կարդում են ու աչքներին չեն հավատում։
— «Սիրելի հայրիկ ու մյրիկմայրիկ, ես անճանաչելի եմ դարձել։ Պոչս ոլորված, ականջներս ցից֊ցից, քիթս սառը, բուրդս երկարած…»։
— Ի՞նչը,— հարցնում է մայրիկը։
Ձեր գյուղում չկա՞ արդյոք քաղաքից եկած մի տղա, անունը Քեռի Ֆեոդոր։ Նա հեռացել է տնից, եւ մենք շատ ենք անհանգստանում նրա համար։
Եթե նա ձեզ մոտ է ապրում, գրեք, մենք կգանք նրա ետեվից։ ետեւից։ Իսկ ձեզ համար նվերներ կբերենք։ Միայն թե տղային բան չասեք, թող նա ոչինչ չիմանա։ Թե չէ կարող է փոխադրվել մեկ ուրիշ գյուղ, ու այլեւս նրան չենք գտնի։ Իսկ մենք առանց նրա շատ ենք տխրում։
Մեծագույն հարգանքներով՝ մայրիկ Ռիմա եւ հայրիկ Դիմա»։
