Եվ ոչ մի զվարճություն։ Նայիչ Նա չի նայում, և չի սիրում, երբ նայում են ուրիշները։ Ստեպանիդան բողոքում է, որ նույնիսկ ամենշաբաթյա «Դալլասը» ինքն ու Թոմը գաղտնի են նայում, հնարավորինս իջեցնելով ձայնը։
Օտրադնոյում միայն մի (բավական երկար) աշխուժացման և հույսերի շրջան կար։ Դա այն ժամանակ էր, երբ մեկը մյուսի ետևից սկսեցին մահանալ մոսկովյան առաջնորդները։ Այդ ընթացքում, Նա երեկոները դուրս էր գալիս նայիչի մոտ և հաճույքով դիտում թաղումները, ուշադիր լսում բոլոր հաղորդումներն ու մեկնաբանությունները կլեմլում կրեմլում տեղի ունեցող փոփոխությունների և ինտրիգների մասին։ Երբեմն հրում էր Զիլբերովիչին.
― Ի՞նչ են ասում։
Ինձ համար շատ ցավալի ու տխուր էր կարդալ Ստեպանիդայի զեկույցները։ Տերը, կորցնելով հավատը իր հատուկ առաքելության հանդեպ, սկսեց խմել (ավելի ու ավելի հաճախ էր նրա սենյակից հավաքում վիսկիի և սոդայաջրի շշեր)։ Եվ հանկարծ՝ այսպիսի նամակ։
===Կորուստ===