― Ներում եմ ուսյալության համար։ Իգնատ Լեբյադկին՝ ամենաուսյալ...
<poem>::::Սիրո նռնակը բոցկլտուն<br />::::Ճաք տվեց Իգնատի կրծքում։<br />::::Եվ նորից՝ Սևաստոպոլը հիշելով,<br />::::Կռնատը մորմոքաց լալով։</poem>
― Թեև Սևաստոպոլում չեմ եղել ու կռնատ չեմ նույնիսկ, բայց դե, ի՜նչ հանգեր են,― քիթս էր մտնում նա իր հարբած ռեխով։