Changes
/* Զանգ Տորոնտոյից */
Բայց ինչ֊որ բան ինձ նյարդայնացնում էր և բերում այն մտքին, որ ընդհանրապես չպատասխանել անհարմար կլիներ։ Վերջին խոսքերով վիրավորելով Զիլբերովիչին և նրա այսպես ասած պատրոնին, մասամբ էլ ինքս ինձ, ես արդեն մտքումս հորինում էի մերժման պատճառի տարբերակները, որոնցից ամենաամբարտավանը (հեռագրով). Ում պետք նա էլ գալիս է։
Պարզ, հստակ ու հասկանալի։ Բայց անիրական։ Որովհետև պատկերացնել մի իրադրություն, որում որ Նա գալիս է ինձ մոտ, անհնարին էէր, իսկ որ ես եմ Նրա մոտ գնում, այստեղ պատկերացնելու բան չկա։էլ չկար։
Բայց ինչո՞ւ, ինչո՞ւ, ինչո՞ւ․․․
