Changes

Ու Թորոս ոտքերը վեր առավ, շտապեց, ձախ թևը երկայն-երկայն փարտելով: Բլուրին տակը հասավ որ՝ Խասը ճամբուն փոշոտ, կարմրորակ հողով մասը անցեր էր ու անկյունը կդառնար: Ալ ավել շտապեց ու ինքն ալ անկյունը դարձավ: Հիմա շատ մոտ էր Խասին, գրեթե առաջքն էր. ինք զառիվարին առաջինոլորապտույտին վրա էր, ան ալ՝ երկրորդին: Դեղին գծերով կարմիր էնթարին էր հագեր, փեշերը երկու կողմեն վեր առեր, գոտին կոխեր: Ազդրերուն կորությունները կտարուբերվեին ամեն քայլափոխին: Թորոս խոհեմութեան համարեց չիմացնել, թե ինք ետևեն կուգար: Հանկարծ Խասը կայնեցավ, գուլպային կապը քակել էր, ծռեցավ, կապեց: Ինքն ալ կանգ առավ, ու հակած դիրքին մեջ՝ զայն լավ մը դիտեց:իր ցանկությունը ալ ավելի գրգռվեցավ: 

***{{ԵրեքԱստղ}} 

Մոտենա՞ր արդյոք։ «Աս տարի ալ օդերը ինչպե՜ս չոր կերթան, Անձրև չեկավ, կնայիս, խոտերը չաճեցան, Գետինները, ըսես, քար, երկաթ դարձան… Ով ինչ կուզե ըսե, հյունարով, տնաշեն կնիկ ես, Խաս։ Մերինը, կրնամ ըսել, ոչխարն ալ չէ կթած հիմա։ Դուն՝ տանդ գործերը ըրեր ես, ոչխարդ կթեր ես, կանուխ-կանուխ ալ ճամբա ելեր ես։ Կեցցես, որչափ գովեմ քեզ տեղն է…»։ Ու խոսքը կբանար. «Ինծի նայե, Խաս…» Սիրտը շուտ-շուտ, շուտ-շուտ սկսավ զարնել։ Աղբյուր մը կար, առաջքը երկու բարտիներով, ջուրը փողրակեն կվազեր գուռը։ Ծարավցավ։ «Ջուր մը խմեմ, ու ալ պիտի հասնիմ, խոսիմ,— խորհեցավ,— ի՞նչ կուզե՝ թող ըլլա»։ Մոտեցավ, շրթները փողրակին տվավ, թափած առատ պեխերը թաթխելով ջուրին մեջ, խմեց։ Հետո ափովը դեմքը թրջեց, գոտին թուլցած էր կապեց, ու քալեց հասնելու համար, վերջապես։

***{{ԵրեքԱստղ}} 

- — Ինչ կուզես, աղբար, հոդ կեցեր ես, բա՞ն մը կուզես, բա՞ն մը պիտի ըսես,֊– — հարցուց Խասը, տեսնելով, որ Թորոս կսպասե պատին մյուս կողմը։- — Չէ, ի՞նչ պիտի ըսեմ,— պատասխանեց Թորոս,— պատելով այս կողմը եկա։