Changes
/* Վերջաբան */
Արցունքները չէին թողնում նայեմ։ Մահ չկա՛, մահ ընդհանրապե՛ս չկա, իսկ այս մարդն իմ ընկերն է։
— Դո)նալդԴո՛նալդ, դու ո՜ղջ ես։ Այս ի՞նչ ես ուզում անել։
Ես, ձեռքերս տարածելով, մոտ վազեցի ու գրկեցի նրան, ու նա իրական էր։ Ես կարող էի զգալ նրա թռիչքային բաճկոնի կաշին, սեղմել թեւերն այդ կաշվի տակ։
