Changes

Ռոբերտ Շեքլի

16 bytes removed, 12:58, 25 Հոկտեմբերի 2012
/* ՈՒԽՏԱԳՆԱՑՈԻԹՅՈՒՆ ԴԵՊԻ ԵՐԿԻՐ */
  — Պատմեք մեզ Երկրի մասին։
  — 0՛,— ասաց վաճառականը, վեր բարձրացնելով հոնքերը։— Դուք ուզում եք լսել մայր մոլորակի մասին։ Դեհ ինչ ասեմ, ամբողջ Տիեզերքում չկա մի այնպիսի տեղ, որը նման լինի ծերուկ Եըկրին։ ԵրկրռւմԵրկրին։ Երկրում, բարեկամներ, ամեն ինչ թույլատրելի է, ոչ մի արգելք չկա։
  — Ո՞չ մի,— հարցը կրկնեց Սայմոնը։
  — նրանք Նրանք այդ հաշվով իրենց օրենքներն ունեն,— քմծիծաղի տալով բացատրեց վաճառականը,— և մինչև հիմա ոչ ոք չի խախտել դրանք։ Երկրի վրա ամեն ինչ ուրիշ է, բարեկամներ։ Դուք մասնագիտանում եք գյուղատնտեսության գծով։ Իսկ Երկիրը մասնագիտանում է ամեն տեսակ անհեթեթությունների գծով խելահեղության, գեղեցկության, պատերազմի, արբեցման, անմեղության, սարսափի և այլն, ու մարդիկ տասնյակ լուսատարիներ ճանապարհ են գնում, որ դրանց համը տեսնեն..․
  — Նաև սիրո՞,— հարցրեց կանանցից մեկը։
խենթ սիրահարների չորացած շուրթերին խաղացող արևի վաղորդյան ճառագայթների մասին։
  Եվ սա հնարավոր է միայն Երկրռւմ։ Երկրում։ Որովհետև, ինչպես ասում էր վաճառականը, տիեզերքի տարբեր ծայրերը հասած Երկրի զավակները ստիպված են շատ աշխատել, որ մյուս մոլորակներին հարկադրեն գոյության միջոցներ տալ իրենց։ Կազանգայոլմ Կազանգայում աճեցնում են եգիպտացորեն և ցորեն, իսկ ԴետրոյտII֊ում և III֊ում՝ գործարաններ։ Ալանի ձկնորսությունը հռչակված է ողջ Հարավային աստղային գոտում։ Մորացիայում վըխտում վխտում են վտանգավոր գազանները, իսկ Դորան V֊ի վայրի տարածությունները դեռևս նվաճված չեն։ Եվ ամեն ինչ այնպես է,
ինչպես որ պիտի լիներ։
  Նոր աշխարհներում ապրում էին մանրակրկիտ կերպով ծրագրված, առաքինի, խստաբարո կյանքով։ Բայց ինչ-որ մի բան կորած էր տիեզերքի մեռյալ տարածություններում։ Սերը գոյություն ուներ միայն Երկրռւմ։Երկրում։
  Ահա ինչու էր Սայմոնն աշխատում, փող հավաքում և երազում։ Եվ քսանինը տարեկանում նա վաճառեց ագարակը, մաքուր վերնաշապիկները դրեց ճամպրուկի մեջ, հագավ իր ամենալավ կոստյումն ու կոշիկները և հայտնվեց Կազանդա֊Մետրոպոլիա տիեզերաթիռում։
  Շունչը պահած՝ նա զարմանքով նայում էր շուրջբոլորը։
  Առաջին բանը, որ ապշեցրեց նրան, երկու, երեք, չորս չա-փումներով չափումներով բազմաթիվ ատրակցիոն հաստատություններն էին։ Եվ այն էլ ինչպիսի՜ ատրակցիոններ։
  Նրանից աջ գտնվող վիթխարի տաղավարի ցուցանակն ազդագարում էր. «Կանաչ դժոխքի բնակիչների սեքսուալ կյանքի փաստագրական կադրեր։ Ցնցող մերկացումներ»։
  Սայմոնը չգիտեր ինչից սկսեր։ Հանկարծ իր ետևում նա լսեց գնդացրային կրակահերթի որոտ և կտրուկ շրջվեց։
  Դա եղած֊չեղած հրաձգարան էր՝ ուրախ նկարներով պատված մի երկար ու նեղլիկ սրահ, բարձր վաճառասեղաններով։ Հրաձդարանի Հրաձգարանի տերը՝ կզակին փայլող փոսիկով թուխ ու գեր մի մարդ, նստել էր բարձր աթոռին և ժպտում էր Սայմոնին։
  — Բախտդ փորձի՛ր։
  — Իհարկե, ո՛չ։
  — Դուք ուրի շ ուրիշ մոլորակից եք։
  — Այո։ Ինչպե՞ս իմացաք։
  — Հետաքրքիր չէ,— համոզված ասաց Սայմոնը։
  — Կարող եմ նռնակ առաջաբկել, նույնիսկ երկուսը։ Եթե ղու դու իրոք ուզում ես․․․
  ― Ոչ։
  — Ոչ,— պատասխանեց Սայմոնը։— Ինչի՞ց իմացաք։
  — Կոշիկներից։ Ես իմանում եմ կոշիկներից։ Հը, դուրդ գալի ս գալիս է մեր պստլիկ մոլորակը։
  — Նա․․․ արտասովոր է,— զգուշորեն ասաց Սայմոնը։― Ուզում եմ ասել, որ չէի սպասում․․․ դե․․․
  — Իսկ շա՞տ դժվար է սեր գտնելը,— հարցրեց Սայմոնը։
  — Գնա ԲրոգվեյԲրոդվեյ, այստեղից մի երկու թաղամաս այն կողմ է— աշխուժորեն պատասխանեց կարճլիկը։— Կողքով չանցնես։ Այնտեղ կասես, որ Ջոն է քեզ ուղարկել...
  — Բայց դա անհնարին բան է։ Հո չի կարելի այդպես գնալ
  Եվ հարդալից խոնարհվելով, Ջոն անհետացավ բազմության մեջ։
  Աայմոնը Սայմոնը խմեց իր կոկա-կոլան ու քայլեց Բրոդվեյով։
  Նա խորասուզվեց մտքերի մեջ, բայց հետո որոշեց ոչ մի եզրակացություն չանել նախապես։
  — Ձեր վերնաշապիկից։ Ես միշտ իմանում եմ վերնաշապիկից։ Իմ անունը միստր Թեյտ է, և ես նստած եմ այստեղ, որ ձեզ համար անեմ այն ամենը, ինչ թույլ կտան ուժերս... Դուք...
  — Սայմոն։ Ալֆրեգ Ալֆրեդ Սայմոն։
  — Խնդրեմ նստեք, միստր Սայմոն։ Սիգարեթ ուզո՞ւմ եք։ Խմել չե՞ք ուզում։ Դուք չեք ափսոսա, որ մեզ եք դիմել։ Մենք ամենահին ձեռնարկությունն ենք սիրային բիզնեսի բնագավառում և շատ ավելի խոշոր, քան մեր մոտակա մրցակիցը՝ «Կիրք» բաժնետիրական ընկերությունը։ Բացի այդ, սպասարկման արժեքը մեզ մոտ շատ ավելի չափավոր է, և ապրանքն էլ՝ առաջնակարգ։ Թույլ տվեք հարցնել, թե ինչպես իմացաք մեր մասին։ Դուք տեսե՞լ եք «Թայմս»֊ում մեր մեծ ռեկլամը։ Թե․․․
  — Ես չեմ ուզում անքաղաքավարի լինել, բայց...
  — Լսում եմ ձեզ,— ասաց միստր Թեյտը խրախուսիչ ժպի-տով։ժպիտով։
  — Ես բան չեմ հասկանում,— արագ֊արագ վրա տվեց Սայմոնը, կաս֊կարմիր կտրելով։ Քրտինքի կաթիլները ծածկեցին նրա ճակատը։— Կարծես, սխալ տեղ եմ ընկել։ Ես այս երկար ճանապարհը կտրեցի ու Երկիր եկա ոչ այն բանի համար, որ․.. Ուզում եմ ասել, որ դուք իրականում չեք կարող սերը վաճառել։ Չե՛ք կարող։ Ամեն ինչ կարող եք վաճառել, բայց ո՛չ սերը։ Ես ուղում ուզում եմ ասել, որ դա իսկական սեր չէ։
  — Ի՞նչ եք ասում։ Իհարկե, իսկական է,— զարմանքից վեր կենալով տեղից, ասաց միստր Թեյտը։— Հենց բանն էլ դա է։ Սեքսուալ հաճույքները մատչելի են բոլորին։ Աստված իմ, չէ որ համայն Տիեզերքում դա ամենաէժան բանն է մարդկային կյանքից հետո։ Բայց սերը հազվադեպ բան է, սերը յուրահատուկ ապրանք է, միայն Երկրռւմ Երկրում կարելի է գտնել իսկական սեր։ Դուք կարդացե՞լ եք մեր գրքույկը։
  — «Մարմինները մթին ծովափի՞ն»,— հարցրեց Սայմոնը։
  — Այո, հենց դա։ Ես եմ գրել։ Այնտեղ խոսվում է զգացմունքների մասին, չէ՞։ Այդ զգացմունքը հնարավոր չէ տածել ամեն մեկի նկատմամբ, միստր Սայմոն։ Այգ Այդ զգացմունքը կարելի է տածել միայն այն մարդու նկատմամբ, ով սիրում է ձեզ։
  — Եվ այնուամենայնիվ, մի՞թե դուք իսկական սեր եք
  — Անսպասելիության մեջ էլ մի առանձին հմայք կա,― համաձայնեց միստր Թեյտը։— Մեր հետազոտական լաբորատորիաներն աշխատում են այդ պրոբլեմի վրա։ Հավատացեք ինձ, չկա մի այնպիսի բան, որ գիտությունը չկարողանա ստեզծել, քանի դեռ պահանջարկը գոյություն ունի։
  — Այդ ամենը ինձ դուր չի գալիս,— ասաց Սայմոնը, վեր կենալով աթոռից։— Ավելի չավ լավ է կինո գնամ։
  — Սպասե՛ք,— գոռաց միստր Թեյտը։— Դուք կարծում եք, թե մենք ուզում ենք ինչ-որ բա՞ն պարտագրել ձեզ։ Դուք կարծում եք, թե մենք ձեզ կծանոթացնենք մի աղջկա հետ, որն իրեն այնպես կպահի, թե իբր սիրում է ձեզ, մինչդեռ իրականում կձևացնի միայն, չէ՞։
  Սայմոնի համար դա չինական քերականություն էր։ Նա ուղղվեց դեպի դուռը։
  — Մի խոսք,— ասաց միստր Թեյտը։— Տեսքից՝ խելքը գըլխին գլխին մարդ եք երևում։ Մի՞թե չեք կարող իսկական սերը զանազանել շինծուից։
  — Իհարկե, կարող եմ։
  — Ինչո՞ւ եք հետաձգում։ Մեր առաջատար հոգեբաններն ասում են, որ իսկական սերը ամրապնդում է նյարդային համակարգը և վերականգնում է հոգեկան հավասարակշռությունը, հանգստացնում է վիրավորված ինքնասիրությունը, կարգավորում է հորմոնների գործողությունը և լավացնում է դեմքի գույնը։ Մեր վաճառած սիրո մեջ կա ամեն ինչ՝ խոր և մշտական կապվածություն, բուռն կիրք, լրիվ նվիրվածություն, ոչ միայն ձեր առավելությունների, այլև թերությունների պաշտամունք, ձեզ համար հաճելի բան անելու անկեղծ ցանկություն։ Եվ ի լրումն այս ամենի, միայն «Ինկորպորեյտեդ սերը» կարող Է ձեզ վաճառել անզսպելի առաջին կայծը, առաջին իսկ հայացքից սիրելու շլացուցիչ ակնթարթը։
  Միստր Թեյտը սեղմեց կոճակը։ Դեռևս տատանվող Սայմոնը խոժոռվեց։ Դուռը բացվեց, ներս մտավ մի աղջիկ, և Աայմոնը Սայմոնը դադարեց մտածել։
  Նա բարձրահասակ Էր ու սլացիկ։ Մազերը շագանակագույն էին՝ շիկավուն երանգով։ Սայմոնը չէր կարող ոչ մի բան ասել նրա դեմքի մասին՝ աչքերը լցվեցին արցունքով։ Ու եթե նրան հարցնեին աղջկա կազմվածքի մասին, նա կսպաներ հարցը տվողին։
  — Միսս Պենի Բրայթ,— ասաց միստր Թեյտը,— ծանսթացեք ծանոթացեք միստր Ալֆրեդ Սայմոնի հետ։
  Աղջիկը ուզեց խոսել, բայց ոչ մի բառ չկարողացավ արտասանել։ Սայմոնր Սայմոնը նույնպես կորցրեց խոսելու ընդունակությունը։ Աղջկա վրա գցած առաջին իսկ հայացքից նա ամեն ինչ հասկացավ։ Նա սրտով հասկացավ, որ սիրված է իսկական, անկեղծ եւ ինքնամոռաց սիրով։
  Նրանք իսկույն դուրս եկան իրար ձեռք բռնած, նստեցին
  — Խնդրում եմ, աշխատեք հանգստանալ,— համոզում էր նրան միստր Թեյտը։
  — Ես չեմ ուզում հանգստանալ,— գոռում էր Սայմոնր։ Սայմոնը։ — Ես ուզում եմ տեսնել Պենիին։
  — Դա անհնարին է,— սառցե տոնով ասաց միստր Թեյտը։― Բարի եղեք վերջ տալու այս տեսարանին։
  Ու Սայմոնը հանեց դրամապանակը և նետեց սեղանին։ Միստր Թեյտը ցուցամատով ետ հրեց նրա դրամապանակր։
  — Ձեր գրպանը դրեք սա,— ասաց նա։— Մենք հին ու հարգված ձեռնարկություն ենք։ Եթե մեկ անգամ էլ բարձրացնեք ձեր ձայնրձայնը, ես ստիպված կլինեմ վռնդել ձեզ այստեղից։
  Սայմոնը դժվարությամբ զսպեց զայրույթը, դրամապանակը դրեց գրպանն ու նստեց։ Խոր շունչ քաշելով՝ հանգիստ ասաց,
միստր Թեյտը։
  — Աստված իմ, ինչպե՞ս է նա համաձայնվել այդ սոսկա-լի սոսկալի աշխատանքը կատարել,— հարցրեց Սայմոնը։
  — Ինչպես բոլորը։ Նա եկավ ու ստորագրեց պայմանագիրը։ Աշխատանքը շատ լավ է վարձատրվում։ Եվ պայմանագրի ժամկետը լրանալուց հետո մենք նրան վերադարձնում ենք իր սկըզբնական սկզբնական անհատականությունը։ Անփոփոխ վիճակում։ Բայց ինչո՞ւ եք դուք այս աշխատանքն անվանում սոսկալի։ Սիրո մեջ
ոչ մի դատապարտելի բան չկա։
շատ ավելի ուժեղ, քան հնամոլ, առևտրական տեսակետից ոչ
ձեռնտու բնական ընտրությունը, և հիմա նրանք գտնվում են
հենց այն մթին ծովափին, որ հիշատակվում Է ռեկլամային գըրքույկում․․․գրքույկում․․․
  Սայմոնը նետվեց առաջ, որ խեղդի միստր Թեյտին, բայց երկու աժդահա աշխատակիցներ, ներխուժելով սենյակ, բռնեցին նրան և տարան դեպի դուռը։
  — Հիշեցե՛ք,— գռռաց գոռաց նրա ետևից միստր Թեյտը։— Սա բնավ չի արժեքազրկում այն ամենը, ինչ դուք զգացիք։
  Չնայած իր ողջ կատաղությանը, Սայմոնը հասկացավ, որ