Changes

:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;<poem>Արծիւը ճախրում է երկնքի բարձունքում,:որսորդն իր շներով հետեւում է նրա շրջապտոյտին:շրջապտոյտին։:Օ՜, յաւերժական պտոյտ համադրուած աստղերի,:Օ՜, յաւերժական կրկնութիւն տարուայ եղանակների,:Օ՜, աշխարհ գարնան ու աշնան, ծննդեան ու մահուան:մահուան։:Մտքի ու գործի յաւերժական հերթափոխութիւնը,:Յաւերժական գիւտարարութիւնն ու փորձարարութիւնը:տալիս են գիտելիք շարժման, բայց ոչ հանդարտութեան,:գիտելիք խօսքի, բայց ոչ լռութեան,:գիտելիք բառերի եւ անգիտութիւն Բանի:Բանի։:Մեր ողջ գիտելիքը մեզ աւելի է մօտեցնում անգիտութեանը,:Մեր ողջ անգիտութիւնը մեզ աւելի է մօտեցնում մահուան,:Բայց մահուան մօտիկութիւնը չի մօտեցնում Աստծուն:Աստծուն։:Որտե՞ղ է Կեանքը, որ կորցրել ենք ապրելով:ապրելով։:Որտե՞ղ է իմաստութիւնը, որ կորցրել ենք գիտութեան մէջ:մէջ։:Որտե՞ղ է գիտելիքը, որ կորցրել ենք տեղեկատուութեան մէջ:մէջ։:Երկնային շրջապտոյտը քսան դարերում:մեզ է հեռացրել Աստծուց, մօտեցրել՝ Հողին:Հողին։

:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Ես գնացի Լոնդոն, դէպի հինաւուրց Քաղաք,:որի միջով հոսում է գետը՝ օտարերկրեայ նաւերով լի::Այնտեղ ինձ ասացինԽմբերգի ղեկավարը. «Մենք չափից շատ եկեղեցիներ ունենք,:բայց չափից քիչ էժան խորտկարաններ»: Այնտեղ ինձ ասացին.:«Թող երէցները հանգստի կոչուեն: Մարդիկ եկեղեցու կարիք չունեն:այնտեղ, որտեղ աշխատում են: Եկեղեցու կարիք ունեն այնտեղ,:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;որտեղ կիրակիներն են անցկացնում::Քաղաքում մեզ պէտք չեն զանգեր.:թող դրանք արթնացնեն արուարձանները»::Ես ուղեւորուեցի արուարձան, եւ այնտեղ ինձ ասացին.:«Մենք աշխատում ենք վեց օր, եօթերորդ օրը գնում ենք:դէպի Հինդհեդ կամ Մեյդենհեդ::Եթէ վատ եղանակ է, մենք տանն ենք մնում, թերթ կարդում»::Արդիւնաբերական թաղամասերում ինձ բացատրեցին:տնտեսական օրէնքները::Գեղատեսիլ գիւղում թւում է, թէ:գիւղն այժմ յարմար է միայն զբօսախնջոյքների համար::Պարզուեց, որ եկեղեցին պէտք չի:ոչ գիւղում, ոչ էլ արուարձաններում, իսկ քաղաքում՝:միայն կարեւոր մարդկանց հարսանիքների համար:

:Լռութիւ՛ն, պահէք պատշաճ հեռաւորութիւն:Վէմի մուտքը Տղայի առաջնորդութեամբ։:քանզի զգում եմ, Վէմը մօտենում է,:որը գուցէ փարատի մեր կասկածները::Վէմը: Պահապանը: Օտարականը::Նա, ով տեսել է, թէ ինչ է եղել,:եւ ով տեսնում է, թէ ինչ է լինելու::Ականատեսը: Քննադատը: Օտարականը::Աստուծուց ցնցուածը, որի մէջ ճշմարտութիւնը բնատուր է:.

:Մարդկանց մեծ մասի ճակատագիրն Աշխարհը պտտւում է անդադար աշխատանքու փոփոխւում,:կամ մշտական պարապութիւն, որն աւելի ծանր է,բայց մի բան չի փոխւում։:կամ անկանոն աշխատանքԻմ ողջ կեանքում մի բան չի փոխւում, որը տհաճ է::Ես մենակ եմ աշխատացրել գինու ճմլիչըորքան էլ թաքցնէք, այդ բանը չի փոխւում.Բարու եւ գիտեմ,Չարի յաւերժական պայքարը։:որ դժուար է լինել իսկապէս օգտակարՄոռացկոտներ, հրաժարուելովդուք անտեսում էք ձեր սրբավայրերն ու եկեղեցիները։:այն ամէնիցԴուք, ինչ մարդիկ համարում են երջանկութիւնոր ներկայ ժամանակների սերունդն էք, փնտրելովծաղրում էք:անցեալում կատարած բարի արարքներգործերը, որոնք տանում են դէպի մոռացութիւնյօրինելովձեր բանական խելքը եւ լուսաւորուած մտքերը բաւարարող բացատրութիւններ՝Երկրորդ,դուք անտեսում ու թերագնահատում էք անապատը։:ընդունելով նաեւ այն ինչ որ անարգանք Անապատը ոչ թէ հեռաւոր հարաւային արեւադարձում է բերում,:բոլորից փառաբանութիւն, կամ Անապատը ոչ մէկից սէր:միայն քո մօտակայ անկիւնում է։:Բոլոր մարդիկ պատրաստ են ներդնել իրենց փողերը,Անապատը սեղմուած է մետրոյի գնացքում։:Բայց մեծամասնութիւնը շահութաբաժին Անապատը քո եղբօր սրտում է։Լաւ մարդը կառուցողն է սպասում:, եթէ լաւ բան է կառուցում։:Ես ձեզ ասում եմ՝ կը ներկայացնեմ այն բաները, որոնք հիմա են արւում,Եւ որոշ բաներ, որոնք վաղուց են արուել,որ դուք քաջալերուէք, կատարելագործէք ձեր կամքը:կամքը։:Ասում եմ՝ մի´ մտածէք հունձքի մասին,:Մտածէք միայն ճիշտ ցանելու մասին:Թոյլ տուէք ձեզ ներկայացնեմ խոնարհների աշխատանքը։ Լսեք։

:Աշխարհը պտտւում Լոյսերը մարում են։ Աղջամուղջում լսւում է ու փոփոխւում,:բայց մի բան չի փոխւում::Իմ ողջ կեանքում մի բան չի փոխւում,:որքան էլ թաքցնէք, այդ բանը չի փոխւումբանուորների երգը.:Բարու եւ Չարի յաւերժական պայքարը::Մոռացկոտներ, դուք անտեսում էք ձեր սրբավայրերն ու եկեղեցիները::Դուք, որ ներկայ ժամանակների սերունդն էք, ծաղրում էք:անցեալում կատարած բարի գործերը, յօրինելով:ձեր բանական խելքը եւ լուսաւորուած մտքերը բաւարարող բացատրութիւններ՝:Երկրորդ, դուք անտեսում ու թերագնահատում էք անապատը::Անապատը ոչ թէ հեռաւոր հարաւային արեւադարձում է,:Անապատը ոչ միայն քո մօտակայ անկիւնում է::Անապատը սեղմուած է մետրոյի գնացքում::Անապատը քո եղբօր սրտում է::Լաւ մարդը կառուցողն է, եթէ լաւ բան է կառուցում::Ես ձեզ կը ներկայացնեմ այն բաները, որոնք հիմա են արւում,:Եւ որոշ բաներ, որոնք վաղուց են արուել,:որ դուք քաջալերուէք, կատարելագործէք ձեր կամքը::Թոյլ տուէք ձեզ ներկայացնեմ խոնարհների աշխատանքը: Լսեք:

:Այժմ բանուորների մի խումբ Ոչ ոք մեզ չի վարձում։Մեր ձեռքերը գրպաններումՈւ ամաչկոտ դէմքերովՊարապ կանգնում ենք փողոցների անկիւնում,Դողում ենք անլոյս սենեակներում։Միայն քամին է ուրուագծւում մշուշոտ երկնքի տեսարանին: Ի պատասխան նրանց երգի՝ հեռուից լսւում են գործազուրկների ձայները.շարժւումԴատարկ դաշտերի վրայով, անմշակ՝Որտեղ գութանն է կանգ առել,Ակօսին ուղղահայեաց։ Այս երկրումՄէկ ծխախոտ է հասնում երկու տղամարդուն,Կէս լիտր դառը գարեջուր՝ երկու կնոջը։Այս երկրումՈչ ոք մեզ չի վարձում։Մեր կեանքն անցանկալի է, մեր մահըՉի յիշատակւում «Թայմզ»_ում։

:Ոչ ոք մեզ չի վարձում::Մեր ձեռքերը գրպաններում:Ու ամաչկոտ դէմքերով:Պարապ կանգնում ենք փողոցների անկիւնում,:Դողում ենք անլոյս սենեակներում::Միայն քամին է շարժւում:Դատարկ դաշտերի վրայով, անմշակ՝:Որտեղ գութանն է կանգ առել,:Ակօսին ուղղահայեաց: Այս երկրում:Մէկ ծխախոտ է հասնում երկու տղամարդուն,:Կէս լիտր դառը գարեջուր՝ երկու կնոջը::Այս երկրում:Ոչ ոք մեզ չի վարձում::Մեր կեանքն անցանկալի է, մեր մահը:Չի յիշատակւում «Թայմզ»_ում:  :Կրկին Բանուորների երգը. :Գետը հոսում է, եղանակները՝ փոխւում,:Ճնճղուկն ու սարեակը ժամանակ չունեն վատնելու::Եթէ մարդիկ չկառուցեն,:Ինչպէ՞ս են ապրելու::Եթէ դաշտը հերկւում է:Եւ ցորենից հաց են թխում,:Նրանք չեն մահանայ կարճ մահճակալում:Եւ նեղ սաւանում: Այս փողոցում:Չկայ ոչ սկիզբ, ոչ շարժում, ոչ անդորր, ոչ վերջ,:Միայն կայ աղմուկ առանց խօսքի, կերակուր՝ առանց համի::Առանց ուշացնելու, առանց շտապելու:Մենք կը կառուցենք այս փողոցի սկիզբն ու վերջը::Մենք կառուցում ենք այս իմաստը.:Եկեղեցի բոլորի համար,:Գործ իւրաքանչիւրի համար,:Ամէն մարդ՝ իր աշխատանքին:

:Այսպիսով, ձեր հայրերը դարձան:սրբերի եղբայրակից քաղաքացիներ եւ առաքեալների եւ մարգարէների հիմքով կառուցուած Աստծոյ տան՝:, որի անկիւնաքարը հէնց Յիսուս Քրիստոսն է::Բայց դուք արդեօք լաւ՞ էք կառուցել, որ այժմ անօգնական նստել էք աւերուած տան մէջ,:Որտեղ շատերը ծնւում են ձանձրոյթի, վատնուած կեանքի, թշուառ մահուան՝ դառնացած, արհամարուած, փեթակների մէջ::Իսկ ովքեր կառուցելու են եւ վերականգնելու, նրանք շրջում են իրենց ձեռքերի ափերը կամ ի զուր նայում են օտար երկրներին՝ ողորմութիւն ստանալու կամ սափորը լցնելու համար::&nbsp;&nbsp;Ձեր շինութիւնը պատշաճ չի կառուցուած որպէս միասնութիւն: Դուք նստում էք ամօթահար եւ զարմանում էք, թէ արդեօք հնարաւո՞ր է եւ ինչպէ՞ս է հնարաւոր ինքդ քեզ ձեւաւորես, որպէսզի Աստուածն ու Ոգին միասին բնակուեն քո մէջ, այն Ոգին, որը սաւառնեց ջրի մակերեսին, ինչպէս լապտերը ՝ կրիայի մէջքին::Իսկ ոմանք ասում են. «Ինչպէ՞ս կարող ենք մենք սիրել մեր հարեւանին: Չէ՞ որ սէրը պէտք է իրականացուի գործողութեան մէջ, ինչպէս ցանկութիւնը միանում է ցանկալիի հետ: մենք կարող ենք տալ լոկ մեր աշխատուժը, բայց այն ոչ մէկին պետք չէ::Մենք սպասում ենք փողոցի խաչմերուկներում ոչինչ չունենալով առաջարկելու, բացի մեր գիտցած երգերից, բայց ոչ ոք չի ուզում լսել::Սպասում ենք, որ վերջում մեզ շպրտեն մի կոյտի վրայ, որպէս գոմաղբից էլ քիչ արժէք ունեցող մի բան: :Դուք լաւ՞ էք կառուցել, դուք չէ՞ք մոռացել հիմնաքարը::Խօսում էք մարդ-մարդու ճիշտ յարաբերութիւնների մասին, բայց ոչ մարդ-Աստուծոյ յարաբերութիւնների մասին::ՙՄենք երկնքի քաղաքացի ենք», ասում ենք, ճիշտ է, բայց դա երկրի վրայ ձեր քաղաքացիութեան նախատիպն է ու կերպարը: :Երբ ձեր հայրերը սահմանեցին Աստուծոյ դիրքը,:Եւ մարդկութեանը անհանգստացնող բոլոր սրբերին:Առաքեալներին, նահատակներին տեղաւորեցին:մի կենդանաբանութեան այգում Վիպսնեյդի նման,:Յետոյ նրանք կարողացան ձեռնարկել կայսրութեան ընդարձակում,:Որն ուղեկցւում էր արդիւնաբերութեան զարգացմամբ՝:Արտահանելով երկաթ, ածուխ եւ բամբակէ մանուածք,:Եւ մտաւոր կրթուածութիւն,:Եւ ամէն ինչ, այդ թւում կապիտալ,:Եւ Աստուածաշունչը մի քանի տարբերակներով.:Բրիտանական ցեղը ինքնավստահութեամբ:Կատարեց իր առաքելութիւնը , բայց հայրենիքում շատ բան խախուտ թողեց: :Անցեալում կատարուած այս բոլորի պտուղը, դուք ճաշակում էք, լինի փտած, թէ հասած::Իսկ եկեղեցին մշտապէս կառուցւում է՝ միշտ աւիրւում ու մշտապէս վերականգնւում::Անցեալում կատարած իւրաքանչիւր չարիքի հետեւանքերը կրում ենք::Ծուլութեան, ագահութեան, որկրամոլութեան համար,:Աստուծոյ խօսքը արհամարհելու համար,:Հպարտութեան, բղջախոհութեան, դաւաճանութեան, իւրաքանչիւր գործած մեղքի համար::Իսկ բոլոր արուած բարի գործերը, դուք ժառանգութիւն էք ստացել::Որովհետեւ բարիքն ու չարիքը լոկ մարդկութեանն են, երբ նա մենակ կանգնում է մահուան միւս կողմում::Բայց այստեղ՝ երկրի վրայ, դուք ունէք հատուցումը ձեր նախնիների բարիքների եւ չարիքերի:Եւ այն ամէնը, որ չար է, դուք կարող էք ուղղել, եթէ միասին քայլէք խոնարհ զղջմամբ՝ քաւելով ձեր հայրերի մեղքերը::Իսկ այն ամէնը, որ բարի է, դուք պէտք է պահպանէք ձեր հայրերի հաւատարիմ անձնուէր սրտով, որով կռուել են բարու յաղթանակի համար::Եկեղեցին մշտապէս կառուցւում է, քանզի ներսից մշտապէս փլւում է, եւ դրսից յարձակւում::Որովհետեւ սա է կեանքի օրէնքը: Եւ պարտաւոր էք յիշել քանի դեռ բարգաւաճման ժամանակ է,:Մարդիկ կ'արհամարհեն Տաճարը, իսկ թշուառ տարիներին այն կը պարսաւեն: :Ին՞չ կեանքի մասին էք խօսում, եթէ միասին չէք ապրում::Չկայ կեանք համայնքից դուրս,:Եւ չկայ համայնք, եթէ այն չի ապրում Աստուծոյ փառքի համար::Նոյնիսկ ճգնաւորը, որը խորհում է միայնակ,:Որի օրերն ու գիշերները անցնում են անընդհատ Աստուած (Աստծուն) փառաբանելով,:Աղօթում է Եկեղեցու համար, Քրիստոսի մարմնացած մարմնի համար: ::Եւ դուք հիմա ապրում էք՝ սփռուած ժապաւէնի նման ոլորուող ճանապարհներին::Ու ոչ ոք չգիտի եւ չի էլ հետաքրքրւում, թէ ով է իր դրացին,:Մինչեւ որ այդ դրացին չափից շատ չի անհանգստացնում::Եւ բոլորը աւտոմեքենաներով սլանում են այս ու այն կողմ՝:Քաջածանօթ ճանապարհներին, բայց ոչ մի տեղ չհաստատուած::Նոյնիսկ ընտանիքը միասին չի ճանապարհորդում::Որդիներն ունեն իրենց մոտոցիկլետները,:Իսկ դուստրերը հեծած մոտոցիկլետների ետեւում: :Քանդելու, կառուցեու, վերականգնելու շատ բան կայ::Թող աշխատանքը չուշանայ, ժամանակը, ձեռքը չխնայենք::Թող կաւը փորուի, թող քարը տաշուի,:Թող կրակը չմարի դարբնոցում:թողեց։

:Աստուծոյ խօսքը հասաւ ինձ, ասելովԱռաջին տղամարդու ձայնը. Աղաղակ արեւելքից.:՜Օ, խորամանկ մարդկանց թշուառ քաղաքներ ,:՜Օ, լուսաւորուած մարդկանց դժբախտ սերունդ ՝:Խաբուած ձեր հնարամտութեան լաբիրինթոսներում,:Ծախուած ձեր սեփական գիւտերի եկամուտով::Ես ձեզ տուել եմ ձեռքեր, բայց ձեռ քաշեցիք պաշտամունքից,:Ես ձեզ տուել եմ խօսելու ունակութիւն անվերջ շաղակրատելու համար,:Ես ձեզ տուել եմ Օրէնքը, իսկ դուք հիմնեցիք յանձնաժողովներ,:Ես ձեզ տուել եմ շուրթեր արտայայտելու ընկերային ընկերական սիրալիրութիւններ,:Ես ձեզ տուել եմ սրտեր փոխադարձ անվստահութեան համար::Ես ձեզ տուել եմ ազատ կամք, իսկ դուք վարանում էք:անօգուտ խորհրդածութեան եւ անխոհեմութեան միջեւ::Շատերը զբաղուած են գրքեր գրելով եւ տպագրելով::Շատերը երազում են տեսնել իրնց անունը տպագրուած::Շատերը ոչինչ չեն կարդում, բացի ձիարշաւի արդիւնքներից::Շատ էք կարդում, բայց ոչ Աստուծոյ խօսքը,:Շատ էք կառուցում, բայց ոչ Աստուծոյ տունը::Դուք ինձ համար կը կառուցէ՞ք գաջից տուն՝ ալիքաձեւ տանիքով,:Որը կը լցուի շպրտուած կիրակնօրեայ թերթերով:

:Ին՞չ պէտք է արուի ծուխ արձակող նաւերի ափին::Դու կը լքե՞ս իմ ժողովրդին՝ մոռացածԵրկրորդ տղամարդու ձայնը. Աղաղակ հիւսիսից, դատապարտուած:Ծուլութեան, աշխատանքի արեւմուտքից եւ ցնորուած թմրութեան::Կը մնա փլուած օջախ,:Նաւի ճաքճքած կմախքը, մի կոյտ ժանգոտուած երկաթ:Աղիւսով թափթփուած փողոցում, որտեղ այծն է արածում,:Որտեղ Իմ Բանը չի խօսւում:հարաւից.

:Երկրորդ տղամարդու ձայնը. Աղաղակ հիւսիսիցՈրտեղից ամէն օր հազարաւոր մարդիկ ուղեւորւում են դէպի հինաւորց քաղաք, արեւմուտքից Որտեղ Իմ Բանը չի խօսւում։Լոբելիաների եւ հարաւիցթենիսի ֆլանելների երկրումՃագարը անցք կը փորի, եւ փուշը կը տարածուի կրկին,Եղինջը կը ծածկի մանրախճով զարդարուած բակը,Եւ քամին կ'ասի.«Այստեղ քաղաքավարի, անաստուած մարդիկ են եղել։Նրանց միակ կոթողը ասֆալտէ ճանապարհն էԵւ հազարաւոր կորած գոլֆի գնդակները»։

:Որտեղից ամէն օր հազարաւոր մարդիկ ուղեւորւում են դէպի հինաւորց քաղաք,:Որտեղ Իմ Բանը չի խօսւում::Լոբելիաների եւ թենիսի ֆլանելների երկրում:Ճագարը անցք կը փորի, եւ փուշը կը տարածուի կրկին,:Եղինջը կը ծածկի մանրախճով զարդարուած բակը,:Եւ քամին կ'ասիԵրգչախումբ. «Այստեղ քաղաքավարի, անաստուած մարդիկ են եղել::Նրանց միակ կոթողը ասֆալտէ ճանապարհն է:Եւ հազարաւոր կորած գոլֆի գնդակները»:

:ԵրգչախումբՄենք զուր ենք կառուցում, եթէ Աստուած մեզ հետ չի կառուցում։Դուք կարո՞ղ էք պահպանել Քաղաքը, եթէ Աստուած այն չի պահպանում ձեզ հետ։Երթեւեկութիւնը կարգաւորող հազարաւոր ոստիկաններՉեն կարող ձեզ ասել, թէ ինչու էք եկել կամ ուր էք գնում։Քարանձաւաբնակների գաղութը կամ եռանդուն արջամկների հորդանԱւելի լաւ են կառուցում, քան նրանք, որ կառուցում են առանց Աստուծոյ։Արդեօ՞ք ոտք կը դնենք յաւերժական աւերակների մէջ։Ես սիրել եմ քո Տան գեղեցկութիւնը, քո տաճարի խաղաղութիւնը։Ես աւլել եմ յատակը եւ զարդարել եմ խորանը։Որտեղ չկայ տաճար, այնտեղ չպէտք է լինեն տներ։Թէեւ ունէք ապաստարաններ եւ հաստատութիւններ,Պատահական կացարաններ, քանի դեռ վարձը վճարւում է,Օժանդակ ներքնայարկեր, որտեղ առնէտն է բազմանում,Կամ մաքուր բնակարաններ համարակալուած դռներով,Կամ տուն, որ մի փոքր աւելի լաւն է, քան հարեւանինը։Երբ Օտարականը հարցնի.«Որ՞ն է այս քաղաքի իմաստը։Դուք իրար գլխի էք հաւաքւում, որովհետեւ սիրու՞մ էք միմեանց»։Ին՞չ էք պատասխանելու։ «Մենք բոլորս ապրում ենք միասին,Որ փո՞ղ աշխատենք միմեանցից» կամ «Սա համա՞յնք է»։Եւ Օտարականը կը հեռանայ ու կը վերադառնայ անապատ։՜Օ, հոգի իմ, եղիր պատրաստ Օտարականի գալստեան,Եղիր պատրաստ նրա համար, ով գիտի, թէ ինչ հարցեր տա։

:Մենք զուր ենք կառուցում՜Օ, եթէ Աստուած մեզ հետ չի կառուցում:ձանձրոյթ մարդկանց, որոնք շրջուել են Աստծուց:Դուք կարո՞ղ էք պահպանել ՔաղաքըԴէպի իրենց մտքի վեհութիւնն ու փառքն իրենց գործի, եթէ Աստուած այն չի պահպանում ձեզ հետ::Երթեւեկութիւնը կարգաւորող հազարաւոր ոստիկաններ:Չեն կարող ձեզ ասելԴէպի արուեստներն ու գիւտերը եւ համարձակ նախաձեռնութիւնները, թէ ինչու էք եկել կամ ուր էք գնում::Քարանձաւաբնակների գաղութը կամ եռանդուն արջամկների հորդանԴէպի մարդկային մեծութեան տեսութիւնները ՝ լիովին վարկաբեկուած։:Աւելի լաւ են կառուցումԵնթարկելով հողն ու ջուրը ձեր պահանջներին, քան նրանք, որ կառուցում են առանց Աստուծոյ::Արդեօ՞ք ոտք կը դնենք յաւերժական աւերակների մէջ::Ես սիրել եմ քո Տան գեղեցկութիւնըՇահագործելով ծովերն ու լեռները, քո տաճարի խաղաղութիւնը::Ես աւլել եմ յատակը Բաժանելով աստղերը սովորականի եւ զարդարել եմ խորանը:նախընտրելիի։:Որտեղ չկայ տաճարԶբաղուած կատարեալ սառնարան հնարելով, այնտեղ չպէտք է լինեն տներ::Թէեւ ունէք ապաստարաններ եւ հաստատութիւններԶբաղուած խելացի բարոյագիտութիւն մշակելով,:Պատահական կացարաններ, քանի դեռ վարձը վճարւում Զբաղուած որքան հնարաւոր էշատ գրքեր տպագրելով,:Օժանդակ ներքնայարկերԾրագրելով երջանկութիւն եւ շպրտելով դատարկ շշեր, որտեղ առնէտն է բազմանումԱնցնելով ձեր անտարբերութիւնից դէպի տենդագին խանդավառութիւնՁեր ազգի կամ ցեղի հանդէպ,կամ ինչպէս դուք էք կոչում մարդկութիւնը։:Կամ մաքուր բնակարաններ համարակալուած դռներովԹէեւ դուք մոռացել էք դէպի Տաճար տանող ճանապարհը,:Կամ տունԲայց կայ մէկը, որ մի փոքր աւելի լաւն որը յիշում է, քան հարեւանինը::Երբ Օտարականը հարցնիձեր դռան մօտ բերող ճանապարհը. «Որ՞ն է այս քաղաքի իմաստը::Դուք իրար գլխի Կեանքը կարող էք հաւաքւումանտեսել, որովհետեւ սիրու՞մ էք միմեանց»:բայց Մահը՝ ոչ։:Ին՞չ էք պատասխանելու: «Մենք բոլորս ապրում ենք միասին,Դուք չէք կարող մերժել Օտարականին։:Որ փո՞ղ աշխատենք միմեանցից» կամ «Սա համա՞յնք է»::Եւ Օտարականը կը հեռանայ ու կը վերադառնայ անապատ::՜Օ, հոգի իմ, եղիր պատրաստ Օտարականի գալստեան,:Եղիր պատրաստ նրա համար, ով գիտի, թէ ինչ հարցեր տա:</poem>

:՜Օ, ձանձրոյթ մարդկանց==4==<poem>Կան մարդիկ, որոնք շրջուել կառուցելու են Աստծուց:Դէպի իրենց մտքի վեհութիւնն ու փառքն իրենց գործիՏաճար,:Դէպի արուեստներն ու գիւտերը եւ համարձակ նախաձեռնութիւններըԵւ կան մարդիկ,որոնք գերադասում են որ տաճարներ չկառուցուեն։:Դէպի մարդկային մեծութեան տեսութիւնները ՝ լիովին վարկաբեկուած:Նէեմի մարգարէի օրերը:Ենթարկելով հողն ու ջուրը ձեր պահանջներին,Չէր բացառութիւն ընդհանուր կանոնից։:Շահագործելով ծովերն ու լեռները,Շուշան պալատում Նիսան ամսին:Բաժանելով աստղերը սովորականի եւ նախընտրելիի::Զբաղուած կատարեալ սառնարան հնարելով,:Զբաղուած խելացի բարոյագիտութիւն մշակելով,:Զբաղուած որքան հնարաւոր է շատ գրքեր տպագրելով,:Ծրագրելով երջանկութիւն եւ շպրտելով դատարկ շշեր,:Անցնելով ձեր անտարբերութիւնից դէպի տենդագին խանդավառութիւն:Ձեր ազգի կամ ցեղի հանդէպ, կամ ինչպէս դուք էք կոչում մարդկութիւնը::Թէեւ դուք մոռացել էք դէպի Տաճար տանող ճանապարհը,:Բայց կայ մէկը, որը յիշում է ձեր դռան մօտ բերող ճանապարհը.:Կեանքը կարող էք անտեսել, բայց Մահը՝ ոչ:Նա գինի էր մատուցում Արտաշէս թագաւորին:Դուք չէք կարող մերժել Օտարականին:Եւ ողբում էր քանդուած Երուսաղեմի համար։

:==4== :Կան մարդիկ, որոնք կառուցելու են Տաճար,:Եւ կան մարդիկ, որոնք գերադասում են որ տաճարներ չկառուցուեն::Նէեմի մարգարէի օրերը:Չէր բացառութիւն ընդհանուր կանոնից::Շուշան պալատում Նիսան ամսին:Նա գինի էր մատուցում Արտաշէս թագաւորին:Եւ ողբում էր քանդուած Երուսաղեմի համար: :Եւ թագաւորը նրան թոյլ տուեց մեկնել,:Որպէսզի նա վերականգնի քաղաքը:քաղաքը։:Այդպիսով, նա մի քանիսի հետ մեկնեց Երուսաղէմ:Երուսաղէմ։:Եւ այնտեղ, վիշապի աղբիւրի մօտ, գոմաղբի դարբասի մօտ,:ցայտաղբիւրի դարբասի մօտ, թագաւորի աւազանի մօտ:Երուսաղէմն ամայացել էր, կլանուել էր կրակով:կրակով։:Կենդանու համար անցնելու տեղ չէր:չէր։:Դրսում թշնամիները նրան ուզում էին վնասել:վնասել։:Իսկ ներսում լրտեսներ ու շահամոլներ,:Բայց նա եւ իր հետեւորդները ձեռք ձեռքի տուեցին, որ վերականգնեն պատը:պատը։:Եւ այսպէս, նրանք կառուցեցին, ինչպէս մարդիկ պէտք է կառուցեն ՝:Թուրը մի ձեռքում, իսկ ծեփիչը միւսին:միւսին։</poem>

<poem>:՜Օ, Աստուած, ազատիր ինձ այն մարդկանցից՝ որոնք ունեն գերազանց մտադրութիւններ եւ անազնիւ սրտեր, քանզի սիրտը ամենանենգ է ու սոսկալի չար:չար։:Սանաբալատ Որոնացին, Տուբիա Ամոննացին եւ Գեսամ Արաբացին, անկասակած, ժողովրդական ոգով ու եռանդով լի անձնաւորութիւններ էին:էին։:Պաշտպանիր ինձ թշնամուց, որը շահելու բան ունի, եւ ընկերոջից, որը կորցնելու բան ունի:ունի։:Յիշում եմ ՆԷեմի Մարգարէի խօսքերը. «Ծեփիչը մի ձեռքում է եւ զէնքը միւս ձեռքում»:ձեռքում»։[1]:Մարդիկ, որոնք նստում են մի տան մէջ, որի իմաստը մոռացուել է, նման են օձերի, որոնք պառկում են բորբոսնած աստիճանին ու վայելում են արեւի լոյսը:լոյսը։:Իսկ միւսները վազում են շների պէս, նախաձեռնութեամբ լի, փնչացնելով ու հաչելով: հաչելով։ Նրանք ասում են. Այս տունը օձերի բուն է, եկէք քանդենք::քանդենք։։:Ազատուենք այս քարշութիւնից՝ քրիստոնեաների անառակութիւնից: անառակութիւնից։ Ոչ սրանք են արդարացուած, ոչ էլ միւսները:միւսները։:Եւ նրանք գրում են անհամար գրքեր, լինելով չափազանց սնապանծ եւ մտացրիւ լռութեան համար, իւրաքանչիւրը փնտրելով իր փառքը, խոյս տալով իր դատարկութիւնից:դատարկութիւնից։:Եթէ համեստութիւն ու մաքրութիւն չկայ սրտում, ուրեմն դրանք չեն լինի տան մէջ: մէջ։ Իսկ եթէ նրանք տան մէջ չկան, ապա նրանք քաղաքում չկան:չկան։:Մարդը, որ ցերեկը կառուցել է, գիշերամուտին կը վերադառնայ իր օջախը՝ օրհնուելով լռութեան նուէրով ու նիրհելով նախքան քնելը:քնելը։:Բայց մենք շրջապատուել ենք օձերով ու շներով, ուստի ոմանք պէտք է աշխատեն, իսկ միւսները՝ նիզակ բռնեն:բռնեն։</poem>

:Նրանց համար, ովքեր երբեք չեն հալածուել,:Եւ ովքեր երբեք չեն ճանաչել քրիստոնեայի:Դժուար է հաւատալ երբ պատմում են քրիստոնեաների հալածանքի մասին::Նրանց համար, ովքեր ապրում են բանկի մօտ ::Դժուար է չվստահել իրենց փողի ապահովութեանը :Նրանց համար, ովքեր ապրում են ոստիկանութեան բաժանմունքի մօտ:Դժուար է հաւատալ բռնի ուժի յաղթանակին::::Դուք կարծում էք, թէ Հաւատքը նուաճել է աշխարհը,:Եւ առիւծներն այլեւս կարիք չունե՞ն պահապանի::Կարիք կա՞յ ձեզ ասելու, որ ինչ եղել է, կարող է նորից լինել::Կարիք կա՞յ ձեզ ասելու, որ նոյնիսկ համեստ նուաճումները,:Որոնցով կարող էք հպարտանալ կիրթ մարդկանց յատուկ ձեւով,:Դժուար թէ գոյատեւեն աւելի քան այն Հաւատը, որից ստանում են իրենց նշանակութիւնը::Տղամարդիկ, փայլեցրէք ձեր ատամները առաւօտեան վեր կենալիս ու երեկոյեան պառկելիս::Կանայք, փայլեցրէք ձեր եղունգները.:Դուք փայլեցնում էք շան ատամը եւ կատուի ճանկը::Մարդիկ ինչու՞ պիտի սիրեն եկեղեցին: Ինչու՞ պիտի սիրեն եկեղեցու օրէնքները::Եկեղեցին նրանց պատմում է կեանքի ու մահուան մասին, եւ այն ամէնի մասին, ինչը նրանք մոռանալու են::Եկեղեցին մեղմ է, երբ նրանք խստասիրտ են, եւ խիստ է, երբ նրանք մեղմ են::Եկեղեցին նրանց պատմում է Չարի ու Մեղքի մասին, եւ այլ անհաճոյ ճշմարտութիւններ::Նրանք մշտապէս փորձում են փախչել:Դրսի եւ ներսի Խաւարից ՝:Երազելով այնպիսի կատարեալ համակարգերի մասին, որոնք բարութիւն չեն պահանջում::Բայց մարդը, որպիսին կայ, ստուեր կը գցի:Այն մարդու վրայ, որին ձգտում է հասնել::Իսկ Մարդու Որդին մէկընդմիշտ չի խաչուել::Նահատակների արիւնը մէկընդմիշտ չի թափուել,:Սրբերի կեանքը մէկընդմիշտ չի զոհաբերուել.:Մարդու Որդին խաչւում է միշտ,:Եւ լինելու են Նահատակներ ու Սրբեր::Եւ եթէ Նահատակների արիւնը հոսելու է աստիճանների վրայ,:Մենք նախ եւ առաջ պէտք է կառուցենք աստիճաններ,:Եւ եթէ Տաճարը տապալուելու է,:Մենք նախ եւ առաջ պէտք է կառուցենք Տաճար:յաղթանակին։

:Սկզբում Աստուածը ստեղծեց աշխարհը: Ամայութիւն եւ դատարկութիւն: Ամայութիւն եւ դատարկութիւն: Եւ խաւար էր անդունդի վրայ:Հոգին շարժուեց ջրի վրայով։:Ու երբ Եւ մարդիկ եղան իրենց զանազան ձեւերով, նրանք տառապելով պայքարեցին Աստծու համար,:Կուրօրէն որոնք շրջուեցին դէպի լոյսը եւ ի զուր, որովհետեւ մարդը դատարկ արարած է, եւ մարդն առանց Աստծու՝ սերմ է քամու առաջճանաչուեցին լոյսի կողմից, որ ասդին-անդին քշւում է եւ չի գտնում տեղ հանգչելու եւ ծլարձակելու համար::Նրանք գնում են լոյսի ու ստուերի ետեւիցՀնարեցին Բարձրագոյն Կրօններ, եւ լոյսը նրանց առաջնորդում է իսկ Բարձրագոյն Կրօնները բարի էինԵւ առաջնորդեցին մարդկանց լոյսից դէպի լոյս, իսկ ստուերը դէպի Բարու ու Չարի իմացութիւնը։Բայց նրանց տանում լոյսը միշտ շրջապատուած էր ու խոցուած խաւարով,Ինչպէս բարեխառն գօտու ծովերի մթնոլորտն է դէպի խաւար՝ճեղքւում արկտիկական հոսանքի մեռեալ շնչով։:Գերադասելով երկրպագել օձեր կամ ծառերԵւ նրանք եկան հասան մի հանգրուանի, երկրպագել դեւերմի փակուղու ՝ հազիւ կեանքի կայծ մնացած։Եւ նրանք եղան ծերացած թոռոմած երեխայի տեսքով, որը մահացել էր սովից։Աղօթքի անիւներ, քան ոչինչմեռեալների պաշտամունքը, աղերսելով կեանք հանդերձեալ աշխարհումաշխարհից հրաժարումը, քանզի երանութիւնը մարմնական չէ:մոռացուած իմաստներով ծէսերի հաստատումը՝Անդադար քամուց մտրակուող աւազի վրայ կամ բլուրներին, որտեղ քամին չի թողնում, որ ձիւն նստի։:Ամայութիւն եւ դատարկութիւն: դատարկութիւն։ Ամայութիւն եւ դատարկութիւն: դատարկութիւն։ Եւ խաւար` խաւար՝ անդունդի վրայ:վրայ։

:Եւ Հոգին շարժուեց ջրի վրայով:Յետոյ եկաւ, նախասահմանուած պահին՝ պահը, որ ժամանակի մէջ էր եւ ժամանակից էր։:Եւ մարդիկՊահը ոչ թէ ժամանակից դուրս, որոնք շրջուեցին դէպի լոյսը այլ ժամանակի մէջ, որն անուանում ենք պատմութիւն՝ ժամանակի աշխարհը լայնակի կտրող եւ ճանաչուեցին լոյսի կողմիցերկու մասի բաժանող,պահը ժամանակի մէջ, բայց ժամանակի պահին աննման։:Հնարեցին Բարձրագոյն ԿրօններՊահ, իսկ Բարձրագոյն Կրօնները բարի էինորը ժամանակի մէջ է, բայց ժամանակը ստեղծուեց այդ պահից, քանի որ առանց իմաստի չկայ ժամանակ, եւ այդ պահը ժամանակին տուեց իմաստ։:Եւ առաջնորդեցին մարդկանց Յետոյ թուաց, թէ մարդիկ պէտք է անցնեն լոյսից դէպի լոյս, դէպի Բարու ու Չարի իմացութիւնը:Բանի լոյսի ներքոյ,:Բայց նրանց լոյսը միշտ շրջապատուած էր Կրքի ու խոցուած խաւարովԶոհաբերութեան միջով,փրկուելով՝ իրենց բացասական էութեանը հակառակ.:Ինչպէս բարեխառն գօտու ծովերի մթնոլորտն է ճեղքւում արկտիկական հոսանքի մեռեալ շնչով::Եւ նրանք եկան հասան մի հանգրուանիՎայրենի, մի փակուղու ՝ հազիւ կեանքի կայծ մնացած:ինչպէս նախկինում, նիւթապաշտ, շահամոլ, ինչպէս նախկինում, եսասէր ու կոյր, ինչպէս նախկինում։:Եւ նրանք եղան ծերացած թոռոմած երեխայի տեսքովՍակայն, միշտ պայքարելով, միշտ հաստատելով, միշտ վերսկսելով իրենց երթը այն ճանապարհով, որը մահացել լուսաւորւում էր սովից:Լոյսով։:Աղօթքի անիւներՅաճախ վարանելով, մեռեալների պաշտամունքըդանդաղելով, աշխարհից հրաժարումըճանապարհից շեղուելով, մոռացուած իմաստներով ծէսերի հաստատումը՝ուշանալով, վերադառնալով, սակայն չհետեւելով մէկ այլ ճանապարհի։:Անդադար քամուց մտրակուող աւազի վրայ Բայց թւում է, թէ մի բան է պատահել, որը երբեք չի եղել նախկինում, թէեւ մենք չգիտենք, թէ երբ կամ բլուրներինինչու, որտեղ քամին կամ ինչպէս, կամ որտեղ։Մարդիկ մերժել են Աստծուն, իրենց ասելով, ոչ թէ յանուն ուրիշ աստուածների, այլ յանուն ոչ մի աստծու։ Իսկ նման բան երբեք չի թողնումեղել նախկինում, որ ձիւն նստի::Ամայութիւն Որ մարդիկ միաժամանակ եւ´ ժխտեն աստուածներին, եւ´ երկրպագեն աստուածներին, ընդունելով սկզբում իրենց Միտքը,Իսկ յետոյ Փողը եւ դատարկութիւն: Ամայութիւն Իշխանութիւնը, եւ դատարկութիւն: Եւ խաւար` անդունդի վրայ:այն, ինչը նրանք կոչում են Կեանք կամ Մարդկութիւն, կամ Դիալեկտիկա։Եկեղեցին մերժուեց, աշտարակը տապալուեց, զանգերը դէն գցուեցին, ի՞նչ պէտք է անենք,Եթէ չկանգնենք դատարկ ձեռքերով՝ ափերըս վեր շրջած,Մի ժամանակաշրջանում, որը գնալով ետ է ընթանում։

:Յետոյ եկաւ, նախասահմանուած պահին՝ պահը, որ ժամանակի մէջ էր եւ ժամանակից էր::Պահը ոչ թէ ժամանակից դուրս, այլ ժամանակի մէջ, որն անուանում ենք պատմութիւն՝ ժամանակի աշխարհը լայնակի կտրող եւ երկու մասի բաժանող, պահը ժամանակի մէջ, բայց ժամանակի պահին աննման::Պահ, որը ժամանակի մէջ է, բայց ժամանակը ստեղծուեց այդ պահից, քանի որ առանց իմաստի չկայ ժամանակ, եւ այդ պահը ժամանակին տուեց իմաստ::Յետոյ թուաց, թէ մարդիկ պէտք է անցնեն լոյսից դէպի լոյս, Բանի լոյսի ներքոյ,:Կրքի ու Զոհաբերութեան միջով, փրկուելով՝ իրենց բացասական էութեանը հակառակԳործազուրկների ձայնը (հեռուից).:Վայրենի, ինչպէս նախկինում, նիւթապաշտ, շահամոլ, ինչպէս նախկինում, եսասէր ու կոյր, ինչպէս նախկինում::Սակայն, միշտ պայքարելով, միշտ հաստատելով, միշտ վերսկսելով իրենց երթը այն ճանապարհով, որը լուսաւորւում էր Լոյսով::Յաճախ վարանելով, դանդաղելով, ճանապարհից շեղուելով, ուշանալով, վերադառնալով, սակայն չհետեւելով մէկ այլ ճանապարհի::Բայց թւում է, թէ մի բան է պատահել, որը երբեք չի եղել նախկինում, թէեւ մենք չգիտենք, թէ երբ կամ ինչու, կամ ինչպէս, կամ որտեղ::Մարդիկ մերժել են Աստծուն, իրենց ասելով, ոչ թէ յանուն ուրիշ աստուածների, այլ յանուն ոչ մի աստծու: Իսկ նման բան երբեք չի եղել նախկինում,:Որ մարդիկ միաժամանակ եւ´ ժխտեն աստուածներին, եւ´ երկրպագեն աստուածներին, ընդունելով սկզբում իրենց Միտքը,:Իսկ յետոյ Փողը եւ Իշխանութիւնը, եւ այն, ինչը նրանք կոչում են Կեանք կամ Մարդկութիւն, կամ Դիալեկտիկա::Եկեղեցին մերժուեց, աշտարակը տապալուեց, զանգերը դէն գցուեցին, ի՞նչ պէտք է անենք,:Եթէ չկանգնենք դատարկ ձեռքերով՝ ափերըս վեր շրջած,:Մի ժամանակաշրջանում, որը գնալով ետ է ընթանում:

:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;այս երկրում:Ոչ ոք մեզ չի վարձում... :Երգչախումբ. :Ամայութիւն եւ դատարկութիւն: Ամայութիւն եւ դատարկութիւն: Եւ խաւար անդունդի վրա::Արդեօք եկեղեցին չբաւարարեց մարդկութեան կարիքները, կամ մարդկութիւնը՞ չբաւարարեց եկեղեցունը::Երբ Եկեղեցուն այլեւս ուշադրութիւն չի դարձւում, չի հակադրւում անգամ, եւ մարդիկ մոռացել են:Բոլոր Աստուածներին, բացի Վաշխառութիւնից, Տարփանքից եւ Իշխանութիւնից:

:՜Օ, Հայր, մենք ողջունում ենք Հեթանոսները մօտեցել են քո խօսքերը:թողած ժառանգութեանը:Եւ մենք քաջալերւում ենք ապագայի համար՝:Յիշելով անցեալը:պղծել են քո տաճարը։

:Ո՞վ Նա մենակ է նա, որ եկել է Եդեմից:աշխատեցրել գինու ճմլիչը։

:Եկաւ մէկը, որը խօսեց Երուսաղէմի ամօթանքի:Եւ սուրբ վայրերի ապականման մասին.:Ճգնաւոր Պետրոսը՝ խարազանիչ բառերով ::Իսկ նրա ունկնդիրների մէջ կային:մի քանի բարի մարդիկ,:Շատերը, որոնք չար էին,:Եւ մեծամասնութիւնը, որոնք ոչ բարի էին, ոչ էլ չար,:բոլոր մարդկանց նման բոլոր տեղերում: :Ոմանք գնացին՝ փառքի սիրուց,:Ոմանք գնացին, որովհետեւ անհանգիստ էին ու հետաքրքրասէր,:Ոմանք ագահ էին ու խանդոտ:խանդոտ։:Շատերը թողեցին իրենց մարմինները Սիրիայի ուրուրներին:Կամ ցիրուցան եղան ծովում՝ ճանապարհի երկայնքով:երկայնքով։:Շատերը թողեցին իրենց հոգիները Սիրիայում,:Ապրելով՝ անբարոյականութեան մէջ ընկղմուած:ընկղմուած։:Շատերը վերադարձան բոլորովին կործանուած,:Հիւանդ ու աղքատ, դիմաւորուելով տան շէմին,:իրենց տան տէր դարձած օտարականի կողմից.:Եկան տուն՝ խելագարուած Արեւելքի արեւից:Եւ Սիրիայի եօթ մահացու մեղքերից: :Բայց մեր Թագաւորը յաջողել է Ակրէում::Եւ չնայած ամբողջ անպատւութեանը,:Ջարդած արժէքներին, ջարդած կեանքերին,:Ջարդած հաւատին այս կամ այն տեղում,:Մնացել էր մի բան, որը աւելի կարեւոր է քան:Ձմռան երեկոներին ծերունիների պատմած հեքիաթները::Դա միայն կարելի է վերագրել հաւատին::Մի քանիսի ամբողջական հաւատը,:Շատերի մասնակի հաւատը,:Ոչ թէ ագահութիւնը, անբարոյականութիւնը, դաւաճանութիւնը,:Նախանձը, ծուլութիւնը, շատակերութիւնը, խանդը, հպարտութիւնը.:Սրանցով չեղան խաչակրաց արշաւանքները,:Այլ, սրանցով խորտակուեցին::Յիշէ´ք, որ հաւատը մարդկանց քաշեց իրենց տնից՝:Թափառող քարոզչի կոչով::Մեր ժամանակաշրջանը չափաւոր պարկեշտութեան:Եւ չափաւոր անբարոյականութեան ժամանակաշրջան է,:Երբ մարդիկ չեն հրաժարուի Խաչից,:Որովհետեւ նրանք երբեք չեն ստանձնի դա::Բայց եւ այնպէս, ոչինչ անհնարին չէ:Հաւատի ու համոզմունքի տէր մարդկանց համար::Ուրեմն կատարելագործենք մեր կամքը::՜Ո՜վ, Աստուած, օգնիր մեզ:մեղքերից։

:Մարդու Որդիհոգին պէտք է ձգտի արարչութեան։Անձեւ քարից, նայիր քո աչքերով եւ լսիր քո ականջներովերբ քանդակագործը միանում է քարի հետ,:Եւ սրտանց ընդունիր այն ամէնըԲխում են միշտ կեանքի նոր ձեւեր՝ շնորհիւ մարդու հոգու, որ ես ցոյց կը տամ քեզ::Այդ ո՞վ է, որ ասել միացել էքարի հոգուն. Աստծու Տունը Վշտի Տուն է::Մենք պէտք է քայլենք սեւ հագուստով եւ գնանք տխուրԿենդանի կամ անկենդան անիմաստ իրական ձեւերից, մռայլ դէմքերով::Մենք պէտք Միանալով ստեղծագործողի հայեացքին՝ բերում է անցնենք դատարկ պատերի միջով՝ խօսելով դողդոջուննոր կեանք, ցածր ձայնով, թոյլ շշնջալովնոր ձեւ,նոր գոյն։:Մի քանի երերացող, ցիրուցան լոյսերի միջով»:Ծովի հնչիւններից բխում է երաժշտութեան կեանքը։:Նրանք Աստծու վրայ են բարձել իրենց վիշտըԲառերի լպրծուն տիղմից, թախիծըխօսքի անճշտութիւնների մանրակարկուտից ու կարկուտից, որ նրանք պիտի զգան իրենց գործած մեղքերի ու սխալների համար` ամենօրյա գործերն անելիս::Բայց Մօտաւոր մտքերից եւ այնպէսզգացմունքներից, նրանք քայլում են փողոցում հպարտ կեցուածքովբառերից, ինչպէս ազնուացեղ ձիեր որոնք պատրաստ որ գրաւել են մրցավազքիմտքերի եւ զգացմունքների տեղը,:Իրենք իրենց պաշտելովՍրանցից բխում են խօսքի կատարեալ կանոնաւորութիւնն ու կախարդական երգի գեղեցկութիւնը։Տէր, զբաղուած լինելով շուկայումմի՞թէ Քեզ չենք ծառայեցնելու մեր բոլոր կարողութիւնները, ժողովարանումԿեանքի համար,արժանապատւութեան համար, բարեհաճութեան եւ կարգ ու կանոնի համար։:Եւ աշխարհիկ այլ հաւաքոյթներում:Իսկ զգայարանների ցանկութիւնները՞։:Իրենք իրենց բարձր գնահատելովՏէրը, պատրաստ ցանկացած տօնակատարութեանորն արարել է,պէտք է ցանկանայ, որ մենք արարենք:Ամեն ինիչից լաւ օգտուելով իրենք իրենց համար:Եւ գործադրի մեր ստեղծածը կրկին ի ծառայութիւն Իրեն,:Եկէք սգանք առանձին սենեակում՝ սովորելով ապաշխարանքի ուղինՈրն իսկ Իր արարչութեան արդիւնքն է։Քանի որ Մարդը հոգու եւ մարմնի միասնութիւն է,:Եւ խոնարհութեամբ եկէք սովորենք սրբերի ուրախ շրջանակը:Ուստի նա պէտք է ծառայի հոգւով եւ մարմնով։Տեսանելի եւ անտեսանելի այս երկու աշխարհները հանդիպում են մարդու մէջ՝։Տեսանելին եւ անտեսանելին պէտք է հանդիպեն Նրա Տաճարում.Դուք չպէտք է մերժէք մարմինը։

:Մարդու հոգին պէտք է ձգտի արարչութեան:Այժմ կը տեսնէք Տաճարը լիաւարտ,:Անձեւ քարիցՇատ ջանքերից, երբ քանդակագործը միանում է քարի հետշատ խոչընդոտներց յետոյ,:Բխում են միշտ կեանքի նոր ձեւեր՝ շնորհիւ մարդու հոգու, որ միացել է քարի հոգունՈրովհետեւ արարչութեան գործը երբեք չի կատարւում առանց ծանր երկունքի.:Կենդանի կամ անկենդան անիմաստ իրական ձեւերիցՏաշած քարը,:&nbsp;&nbsp;Միանալով ստեղծագործողի հայեացքին՝ բերում է նոր կեանքտեսանելի խաչը, նոր ձեւ, նոր գոյն::Ծովի հնչիւններից բխում է երաժշտութեան կեանքը::Բառերի լպրծուն տիղմիցԶարդարուած խորանը, խօսքի անճշտութիւնների մանրակարկուտից ու կարկուտիցբարձրացող լուսաւորութիւնը,:Մօտաւոր մտքերից եւ զգացմունքներից, բառերից, որ գրաւել են մտքերի եւ զգացմունքների տեղը,:Սրանցից բխում են խօսքի կատարեալ կանոնաւորութիւնն ու կախարդական երգի գեղեցկութիւնը:

:Տէր, մի՞թէ Քեզ չենք ծառայեցնելու մեր բոլոր կարողութիւնները,:Կեանքի համար, արժանապատւութեան համար, բարեհաճութեան եւ կարգ ու կանոնի համար::Իսկ զգայարանների ցանկութիւնները՞::Տէրը, որն արարել է, պէտք է ցանկանայ, որ մենք արարենք:Եւ գործադրի մեր ստեղծածը կրկին ի ծառայութիւն Իրեն,:Որն իսկ Իր արարչութեան արդիւնքն է::Քանի որ Մարդը հոգու եւ մարմնի միասնութիւն է,:Ուստի նա պէտք է ծառայի հոգւով եւ մարմնով::Տեսանելի եւ անտեսանելի այս երկու աշխարհները հանդիպում են մարդու մէջ՝::Տեսանելին եւ անտեսանելին պէտք է հանդիպեն Նրա Տաճարում.:Դուք չպէտք է մերժէք մարմինը: :&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Այժմ կը տեսնէք Տաճարը լիաւարտ,:Շատ ջանքերից, շատ խոչընդոտներց յետոյ,:Որովհետեւ արարչութեան գործը երբեք չի կատարւում առանց ծանր երկունքի.:Տաշած քարը, տեսանելի խաչը,:Զարդարուած խորանը, բարձրացող լուսաւորութիւնը,:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Լոյս:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Լոյս:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Տեսանելի յիշեցումը Անտեսանելի Լոյսի:

:Դուք տեսել էք կառուցուած տունըՀսկայ օձը պառկում է միշտ կիսարթուն երկրի խոր անդունդում, տեսել էք այն զարդարուած:Մէկի կողմիցկծկուած իր ծալքերով, որը եկաւ գիշերը. արդ այն նուիրւած մինչեւ որ սովից արթնանում է Աստծուն:եւ, գլուխը շարժելով աջ ու ձախ, պատրաստւում է կերակրուելու իր ժամին։:Այժմ տեսանելի եկեղեցի Բայց Ոճրի Գաղտնիքը չափազանց խորունկ էմարդու աչքերով թափանցելու համար։Դուրս եկէք նրանց միջից, եւս մի լոյս դրուած բլրի վրայ՝ովքեր հմայուել են օձի ոսկէ աչքերով՝:Խառնաշփոթ ու մութ աշխարհում Երկրպագուները, որոնք անձնատուր են եղել, օձին։Գնա քո ճանապարհով եւ խռովուած վախի նախանշաններով:անկախացիր դրանցից։:Իսկ ի՞նչ ենք ասելու ապագայի մասին: Արդեօ՞ք մեր ոյժերը սպառւում են մէկ կառուցելովՇատ մի՛ հետաքրքրուիր Բարով ու Չարով։Փորձիր չհաշուել Ժամանակի ապագայ ալիքները։Բայց գոհ եղիր քո ունեցած այն լոյսից,:Թէ՞ Տեսանելի Եկեղեցին պէտք է շարունակի նուաճել Աշխարհը:Որը կը բաւականացնի, որ քո քայլերն անես ու գտնես քո յենակէտը։

:Հսկայ օձը պառկում է միշտ կիսարթուն երկրի խոր անդունդում՜Օ,Անտեսանելի Լոյս, գովում ենք Քեզ,Չափազանց պայծառ՝ մարդու աչքերի համար։:կծկուած իր ծալքերով՜Օ, մինչեւ որ սովից արթնանում Մեծագոյն Լոյս, գովում ենք Քեզ՝ այն նուազ լոյսի համար։Որը արեւելքից սփռւում է եւմեր եկեղեցիների զանգակատնների վրայով առաւօտեան, գլուխը շարժելով աջ ու ձախԱյն լոյսը, պատրաստւում որը թեքւում է կերակրուելու իր ժամին:մեր եկեղեցիների արեւմտեան դռների վրայ երեկոյեան,:Բայց Ոճրի Գաղտնիքը չափազանց խորունկ Աղջամուղջը, որը տարածւում է մարդու աչքերով թափանցելու համար::Դուրս եկէք նրանց միջիցլճակների վրայ չղջիկների թռիչքի ժամին, ովքեր հմայուել են օձի ոսկէ աչքերով՝:ԵրկրպագուներըԼուսնի լոյսը եւ աստղերի լոյսը, որոնք անձնատուր են եղելբուի եւ թիթեռի լոյսը, օձին::Գնա քո ճանապարհով եւ անկախացիր դրանցից:Կայծոռիկի պայծառ լոյսը խոտի տերեւների վրա։:Շատ մի՛ հետաքրքրուիր Բարով ու Չարով::Փորձիր չհաշուել Ժամանակի ապագայ ալիքները::Բայց գոհ եղիր քո ունեցած այն լոյսից՜Օ,:Որը կը բաւականացնիԱնտեսանելի Լոյս, որ քո քայլերն անես ու գտնես քո յենակէտը:մենք պաշտում ենք Քեզ։

:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;՜Օ, Անտեսանելի Լոյս, գովում Մենք շնորհակալ ենք Քեզայն լոյսերի համար,որ մենք վառել ենք.:Չափազանց պայծառ՝ մարդու աչքերի համար:Խորանի լոյսը եւ սրբարանի լոյսը,:՜ՕԱյն փոքր լոյսերը նրանց, Մեծագոյն Լոյսովքեր կէսգիշերին աղօթում են, գովում ենք Քեզ՝ Եւ այն նուազ լոյսի համար::Որը արեւելքից սփռւում է մեր եկեղեցիների զանգակատնների վրայով առաւօտեանլոյսերը, որ անցնում են գունաւոր փեղկերով,:Այն Եւ այն լոյսը, որը թեքւում որ փայլում է մեր եկեղեցիների արեւմտեան դռների վրայ երեկոյեանողորկ քարից,:ԱղջամուղջըՈսկեզօծ քանդակուած փայտից, որը տարածւում գոյնզգոյն որմնանկարից։Մեր հայեացքը ծովի խորքն է ուղուած է լճակների վրայ չղջիկների թռիչքի ժամին,մեր աչքերը նայում են վեր:Լուսնի լոյսը եւ աստղերի լոյսը, բուի եւ թիթեռի Եւ տեսնում են լոյսը,որը ճեղքւում է ալեկոծ ջրի միջով։:Կայծոռիկի պայծառ Մենք տեսնում ենք լոյսը խոտի տերեւների վրա:, բայց չենք տեսնում, թէ ուստի է գալիս։:՜Օ՜Ո՜վ, Անտեսանելի Լոյս, մենք պաշտում փառաբանում ենք Քեզ:Քեզ։

:Մենք շնորհակալ ենք Քեզ այն լոյսերի համար, որ մենք վառել ենք.:Խորանի լոյսը եւ սրբարանի լոյսը,:Այն փոքր լոյսերը նրանց, ովքեր կէսգիշերին աղօթում են,:Եւ այն լոյսերը, որ անցնում են գունաւոր փեղկերով,:Եւ այն լոյսը, որ փայլում է ողորկ քարից,:Ոսկեզօծ քանդակուած փայտից, գոյնզգոյն որմնանկարից::Մեր հայեացքը ծովի խորքն է ուղուած է, մեր աչքերը նայում են վեր:Եւ տեսնում են լոյսը, որը ճեղքւում է ալեկոծ ջրի միջով::Մենք տեսնում ենք լոյսը, բայց չենք տեսնում, թէ ուստի է գալիս::՜Ո՜վ, Անտեսանելի Լոյս, մենք փառաբանում ենք Քեզ: :Մեր երկրային կեանքի եռուզեռում մենք յոգնում ենք լոյսից: լոյսից։ Մենք ուրախ ենք, երբ օրն աւարտւում է, երբ շարժումն աւարտւում է, եւ երջանկութիւնը ցաւ է պատճառում:պատճառում։:Մենք արագ յոգնող երեխաներ ենք: ենք։ Երեխաներ, որոնք արթնանում են գիշերը եւ քնում են, երբ հրթիռ է արձակւում: արձակւում։ Եւ օրը երկար է աշխատանքի կամ խաղի համար:համար։:Մենք յոգնում ենք ցրուածութիւնից կամ կենտրոնացումից, մենք քնում ենք եւ ուրախ ենք, որ քնում ենք՝:Ղեկավարուելով արեան զարկերով, եւ օրուայ, գիշերուայ ու եղանակների կողմից:կողմից։:Եւ մենք պէտք է հանգցնենք մոմը, լոյսը մարենք ու նորից վառենք.:Միշտ հանգցնենք ու միշտ վառենք հուրը:հուրը։:Ուստի մենք գոհաբանում ենք Քեզ մեր փոքր լոյսի համար, որը ստուերի հետ դառնում է բծաւոր:բծաւոր։:Մենք գոհաբանում ենք Քեզ, որ ներշնչեցիր մեզ կառուցել, յայտնագործել, ձեւաւորուել մեր մատների ծայրով եւ մեր աչքերի փայլով:փայլով։:Եւ երբ մենք կառուցեցինք եկեղեցու խորանը Անտեսանելի Լուսոյն, մենք կարող ենք այնտեղ տեղադրել փոքր լոյսեր, որի համար ստեղծուած է մեր մարմնական տեսողութիւնը:տեսողութիւնը։:Եւ մենք գոհաբանում ենք Քեզ, որ խավարը յիշեցնում է մեզ լոյսի մասին:մասին։:՜Օ, Անտեսանելի Լոյս, մենք Քեզ գոհաբանում ենք Քո մեծ փառքի համար:համար։</poem>:[1] Նէեմի 4:174։17. [[Կատեգորիա:Գրքեր]][[Կատեգորիա:Պոեզիա]]