Changes
/* ԳԼՈՒԽ ՈՒԹԵՐՈՐԴ. «Դա իմ սեփական հնարամտությունն է» */
::::::::::Ցանկապատին լուռ նստած<ref>Սպիտակ Ձիու երգը ծաղրում է Վիլյամ Վորդսվորթի «Վճռականության և անկախության» խոհափիլիսոփայական բանաստեղծության բովանդակությունը։ Քնարական հերոսը գետակի մոտ հանդիպում է մի ծերունու՝ «ոչ ողջ, ոչ մեռած, խոր ծերության կիսաթմբիրում» և հայտնում է նրան.<br/>
— Ի՞նչն է ձեզ բերել այս վայրն ամայի,<br/>
Ինչպե՞ս պատահեց, որ հասաք այստեղ։ <br/>Ա՞յս է ձեր հացը, այսպե՞ս եք ապրում։ <br/>Ծերունին պատմում է իր մենավոր կյանքը, թե ինչպես է սնունդ հայթայթում, ինչպիսի դժվարությամբ է պահպանում իր գոյությունը։ <br/>Բանաստեղծությունն ավարտվում է քնարական հերոսի հիացական բացականչությամբ. <br/>— Աստվա՜ծ,— գոչեցի,— մարդն այսքան տոկո՞ւն, <br/>Այս ծերունին միշտ կապրի իմ հոգում։ </ref>։</poem>
Հենց որ Ձին երգեց վերջին տողերը, անմիջապես սանձը ձեռքն առավ ու շրջվեց դեպի անտառ։
