Changes

:    ― Հիմա կպատմեմ անցյալ գիշերվա մասին։ Դուք արդեն, հնարավոր է, նկատել եք, որ մեր բոլոր սպասավորները քնում են շենքի նոր թևում։ Տան կենտրոնական մասում բնակելի սենյակներն են, հետո՝ խոհանոցը, վերևում մեր ննջարանն է։ Իմ սպասուհի Թերեզան քնում է իմ սենյակի վերևում։ Այստեղ այլևս ոչ մեկը չկա և ոչ մի ձայն չի հասնում նորակառույցում ապրողին։ Դատելով կողոպտիչների վարքից, դա նրանց հայտնի է եղել։

:    Սըր Յուստեսն իր սենյակը գնաց մոտավորապես տասն անց կեսին։ Սպասավորներն արդեն պառկել էին քնելու։ Չէր պառկել միայն սպասուհիս․ սպասում էր վերևում, թե երբ կկանչեմ իրեն։ Ես նստել էի այս սենյակում և գիրք էի կարդում։ Ժամը տասներկուսին, նախքան վերև բարձրանալը, գնացի ստուգելու, թե ամեն ինչ կարգի՞ն է արդյոք։ Դա իմ պարտականությունն է, որովհետև, ինչպես ձեզ արդեն բացատրել եմ, սըր Յուստեսին միշտ վստահել չի կարելի։ Մտա խոհանոց, ծառայապետի մոտ, զինասենյակ, բիլիարդանոց, հյուրասենյակ և, վերջապես, ճաշասենյակ։ Երբ մոտեցա հաստ, ծանր վարագույրներով ծածկված դռանը, հանկարծ միջանցիկ քամի զգացի և հասկացա, որ դուռը կրնկի վրա բաց է։ Մի կողմ քաշեցի վարագաույրը և երես առ երես հանդիպեցի տարեց, լայնաթիկունք մի տղամարդու, որը նոր էր սենյակ մտել։ Դուռը մեծ է, ապակեպատ, այսպես ասած ֆրանսիական պատուհան, բացվում է դեպի տան դիմացի մարգագետինը։ Ձեռքիս վառված մոմ կար, և այդ տղամարդու ետևում տեսա ևս երկուսին, որոնք նոր էին ներս մտնում։ Ես ընկրկեցի, բայց տղամարդը հարձակվեց վրաս, սկզբում ճանկեց ձեռքս, ապա կոկորդս։ Ցանկացա բղավել, բայց նա բռունցքով սարսափելի հարված հասցրեց գլխիս և գետնին տապալեց։ Հավանաբար, կորցրեցի գիտակցությունս, որովհետև, երբ մի քանի րոպեից ուշքի եկա, պարզվեց, որ պոկել են զանգի լարը և ինձ ամուր կապել են ճաշասեղանի գլխամասում գտնվող կաղնեփայտե բազկաթոռին։ Չէի կարող ոչ բղավել, ոչ շարժվել՝ բերանս թաշկինակ էին խցկել, ինձ շատ ամուր կապել։ Այդ րոպեին սենյակ մտավ դժբախտ ամուսինս։ Նա, ըստ երևույթին, ինչ-որ կասկածելի աղմուկ էր լսել և պատրաստ էր նման բան տեսնելու։ Նա գիշերաշապիկով և անդրավարտիքով էր, բայց ձեռքին բռնել էր իր սիրած դագանակը։ Նետվեց կողոպտիչների վրա, բայց նա, ում առաջինն էի տեսել, բուխարու ցանցի ետևից հափշտակեց կրակխառնիչն ու սարսափելի ուժով հարվածեց գլխին։ Ամուսինս անձայն ընկավ։ Նա սպանված էր։ Գիտակցությունս դարձյալ կորցրի, բայց մի քանի րոպեից սթափվեցի։ Աչքերս բացելով տեսա, որ գողերը սպասքեղենի պահարանից վերցրել են ամբողջ արծաթեղենը և այնտեղից հանել են գինու շիշը։ Ամեն մեկի ձեռքին մի բաժակ կար։ Արդեն ձեզ ասել եմ, որ նրանցից մեկը տարիքով էր, մորուքավոր, մյուս երկուսը երիտասարդ տղաներ էին։ Հնարավոր է, հայրն էր որդիների հետ։ Շշուկով ինչ-որ բանի մասին խոսելով մոտեցան ինձ, ստուգելու՝ ամու՞ր եմ կապված արդյոք։ Հետո իրենց ետևից փակեցին դուռն ու գնացին։ Միայն քարորդ ժամ հետո ինձ հաջողվեց բերանս ազատել։ Ես բղավեցի, գոռոցս լսեց սպասուհիս և շտապեց ներքև։ Արթնացան մյուս ծառայողները և մարդ ուղարկեցին ոստիկանության ետևից։ Ոստիկանությունն անմիջապես կապվեց Լոնդոնի հետ։ Ահա բոլորը, ինչ կարող եմ ձեզ ասել, ջենտլմեններ, և հուսով եմ, որ ստիպված չեմ լինի մեկ անգամ ևս պատմել ինձ համար այդքան դառնաղետ պատմությունը։

:    ― Ոչ, չեմ ցանկանում այլևս փորձության ենթարկել լեդի Բրեքենսթոլի համբերությունն ու չարաշահել ժամանակը, ― ասաց Հոլմսը։ ― Բայց նախքան ճաշասենյակը զննելը սիրով կլսեի ձեր պատմությունը, ― դիմեց նա սպասաուհուն։

:    ― Ես այդ մարդկանց տեսել եմ մինչև նրանց տուն մտնելը, ― ասաց սպասուհին։ ― Նստել էի սենյակիս պատուհանի մոտ և հանկարծ դռնապանի պահակատնակի մոտ տեսա երեք տղամարդ։ Լուսնկա գիշեր էր։ Բայց այդ ժամանակ ոչ մի վատ բան չմտածեցի։ Իսկ մեկ ժամ անց լսեցի տիրուհուս տնքոցներն ու ներքև վազեցի․ նրան՝ աղավնյակիս գտա այս բազկաթոռին կապկպված, ճիշտ և ճիշտ ինչպես ձեզ պատմեց։ Տերս ընկած էր հատակին, իսկ ամբողջ սենյակով մեկ ցրված էին նրա ուղեղն ու արյունը։ Եվ նույնիսկ տիրուհուս հագուստի վրա։ Դրանից ցանկացած մարդ էլ կուշաթափվեր։ Բայց նա միշտ քաջասիրտ էր, միսս Մերի Ֆրեյզերը՝ Ադելաիդայից։ Եվ մազաչափ չի փոխվել, դառնալով լեդի Բրենքաթոլ՝ Էբբի -Գրեյնջից։ Դուք նրան շատ երկար հարցաքննեցիք, ջենտլմեններ։ Տեսնում եք, ինչպես է հոգնել։ Ծեր, հավատարիմ Թերեզան կուղեկցի նրան ննջարան։ Նա պետք է հանգստանա։