Changes
/* Գլուխ առաջին. Բորոմիրի անկումը */
Եվ նա սկսեց դանդաղ երգել.
Ոռնում է արևմտյան քամին աշխարհի ծայրին,
Դեռ երկա՞ր պիտի սգացող աշարակը նայի արևմուտքին:
Օգնի՛ր գտնել մեծն Բորոմիրին,
Լուսինը դեռ փայլո՞ւմ է նրա ճամփինճամփին»:
«Յոթ հորձանուտների միջով է անցել ու գետը հատել
Միգուցե հյուսիսային քամի՞ն է նրա փողի ձայնը լսել»:
Նա հատել է անապատները ու կորել անհուն հեռվում,
Արևմտյան ճանապարհներին այլևս ոչ ոքի չեմ տեսնումտեսնում»:
Կանգնում է դարպասի մոտ ու ձայնն է նրա զրնգուն:
Ու՞ր է Բորոմիրն արդար, հապաղում է նա,
Ու տխուր եմ ես հիմահիմա»:
«Մի՛ հարցրու քամուց մահկանացուի մասին,
Մի՞թե քիչ ափեր են մնացել ավազի տակին,
Սև ու սպիտակ ափեր , երկնքի և ջրի մրրիկում,
Մի՞թե քիչ մահկանացուներ են հարավ՝ դեպի ծով լողում:
Հարցրու հյուսիսային քամուն, միգուցե նա՞ իմանա»:
Ծովային թռչունների ճիչերի ներքո, դարպասի մոտ կանգնած
Սպասում էի լուրի, քո մասին, բայց դու այդպես էլ հետ չվերադարձարչվերադարձար»:
Ձայնն է որոտում նրա, նրա՝ աղմկոտ ջրվեժի նման:
«Վճիտ ջրերի քամի, խնդրում եմ քեզ, պատասխա՛ն տուր,
Ու՞ր է Բորոմիրն անվախ, շատ ժամանակ է անցել վաղուց սպասում ենք գլխիկոր»:
«Եղջերափողը որոտաց անտառում, - պատասխանեց Թոլ Բրանդիրը,-
Շատերն ընկան այդ մարտում, վերջում ընկավ Բորոմիրը,
Վահանը նրա երկուկես եղավ, և կոտրվեց թուրը,
Չկախեց այդպես էլ նա , գլուխն ու հզոր ուսերը:
Նավակում նրան դրեցին, համբուրեցին ճակատը
Եվ ոսկեգույն անդունդն ընդունեց նրա աճյունը»:
Քանի դեռ աշխարհը չի վերացել ու վառվել լուսապսակը ոսկիոսկի»:
