Changes
Նոր էջ. {{Հեղինակ |լրիվ անուն = Ալբեր Սամեն |դասակարգում = Սամեն, Ալբեր |սկզբնատառ = Ս |ծնվել է = 1858 |մահացել է = 190...
{{Հեղինակ
|լրիվ անուն = Ալբեր Սամեն
|դասակարգում = Սամեն, Ալբեր
|սկզբնատառ = Ս
|ծնվել է = 1858
|մահացել է = 1900
}}
==Ստեղծագործություններ==
===Կան անսովոր իրիկուններ․․․===
<br> Կան անսովոր իրիկուններ, երբծաղիկերն ունեն հոգի,
<br> Երբ զղջումն է տարուբերվում մթնոլորտի մեջ տենդային,
<br> Երբ մմի ծանըր ու համրաշաժ ալիքի հետ հառաչանքի
<br> Գաղտուկ սիրտն իսկ ելնում է վեր, որ մահանա շրջթունքներին։
<br> Կան անսովոր իրիկուններ, երբ ծաղիկներն ունեն հոգի,
<br> Եվ ես նման իրիկուններ գնում եմ գիրգ, ինչպես մի կին։
<br> Կան լուսավոր առավոտներ վարդամատն ու վարդագես,
<br> Երբ որ հոգին ժայռերի մեջ երգող ջրի խայտանքն ունի,
<br> Երբ զատկական զանգերով լի մի երկինք է սիրտը կարծես,
<br> Եվ երբ մարմինն է անբասիր ու միտքն՝ առանց զղջման թույնի։
<br> Կան լուսավոր առավոտներ վարդամատն ու վարդագես,
<br> Եվ ես նման առավոտներ գնում եմ գոհ, մանուկի պես։
<br> Կան մութ օրեր, երբ ինքն իրեն ճանաչելուց էլ ուժասպառ
<br> Հազարամյա սիրտն է նստում իր ավարի վրա դաժան,
<br> Երբ ամենից թանկ անցյալն է թվում անգույն բեմանկար,
<br> Ուր շարժվում է ողորմելի ու անորոշ մի դերասան։
<br> Կան մութ օրեր, որ ճանաչման բեռից խոնջ են և ուժասպառ,
<br> Եվ ես նման օրեր գնում եմ կոր, ինչպես մի նախահայր։
<br> Կան գիշերներ տարակույսի, երբ անձկությունն է քեզ մրկում,
<br> Երբ որ հոգին, ամբողջովին պարուրագծի եզրին հակած
<br> Եվ ահարկու անհունության վրա առկախ ու մահագույն՝
<br> Անդունդների հովն է զգում և նահանջում է հեղակարծ։
<br> Կան գիշերներ տարակույսի, երբ անձկությունն է քեզ մրկում,
<br> Եվ ես նման լուռ գիշերներ մութի մեջ եմ, ինչպես մեռած։
թ․ Ա․ Ալիքյան
[[Category: Պոեզիա]]
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Ս|{{{դասակարգում}}}]]
|լրիվ անուն = Ալբեր Սամեն
|դասակարգում = Սամեն, Ալբեր
|սկզբնատառ = Ս
|ծնվել է = 1858
|մահացել է = 1900
}}
==Ստեղծագործություններ==
===Կան անսովոր իրիկուններ․․․===
<br> Կան անսովոր իրիկուններ, երբծաղիկերն ունեն հոգի,
<br> Երբ զղջումն է տարուբերվում մթնոլորտի մեջ տենդային,
<br> Երբ մմի ծանըր ու համրաշաժ ալիքի հետ հառաչանքի
<br> Գաղտուկ սիրտն իսկ ելնում է վեր, որ մահանա շրջթունքներին։
<br> Կան անսովոր իրիկուններ, երբ ծաղիկներն ունեն հոգի,
<br> Եվ ես նման իրիկուններ գնում եմ գիրգ, ինչպես մի կին։
<br> Կան լուսավոր առավոտներ վարդամատն ու վարդագես,
<br> Երբ որ հոգին ժայռերի մեջ երգող ջրի խայտանքն ունի,
<br> Երբ զատկական զանգերով լի մի երկինք է սիրտը կարծես,
<br> Եվ երբ մարմինն է անբասիր ու միտքն՝ առանց զղջման թույնի։
<br> Կան լուսավոր առավոտներ վարդամատն ու վարդագես,
<br> Եվ ես նման առավոտներ գնում եմ գոհ, մանուկի պես։
<br> Կան մութ օրեր, երբ ինքն իրեն ճանաչելուց էլ ուժասպառ
<br> Հազարամյա սիրտն է նստում իր ավարի վրա դաժան,
<br> Երբ ամենից թանկ անցյալն է թվում անգույն բեմանկար,
<br> Ուր շարժվում է ողորմելի ու անորոշ մի դերասան։
<br> Կան մութ օրեր, որ ճանաչման բեռից խոնջ են և ուժասպառ,
<br> Եվ ես նման օրեր գնում եմ կոր, ինչպես մի նախահայր։
<br> Կան գիշերներ տարակույսի, երբ անձկությունն է քեզ մրկում,
<br> Երբ որ հոգին, ամբողջովին պարուրագծի եզրին հակած
<br> Եվ ահարկու անհունության վրա առկախ ու մահագույն՝
<br> Անդունդների հովն է զգում և նահանջում է հեղակարծ։
<br> Կան գիշերներ տարակույսի, երբ անձկությունն է քեզ մրկում,
<br> Եվ ես նման լուռ գիշերներ մութի մեջ եմ, ինչպես մեռած։
թ․ Ա․ Ալիքյան
[[Category: Պոեզիա]]
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Ս|{{{դասակարգում}}}]]
