Դիտել Ձմռան իրիկուն էջի աղբյուրը

{{Վերնագիր
|վերնագիր = Ձմռան իրիկուն
|հեղինակ = [[Ալեքսանդր Սերգեեւիչ Պուշկին]]
|թարգմանիչ = Հրաչյա Սարուխան (ռուսերենից)
|աղբյուր = [[http://archive-am.com/page/933307/2012-12-12/http://www.narcis-handes.am/index.php?option=com_content&view=article&id=841&p_file=content]]
}}
[[Category: Չափածո]]
[[Category: Քնարերգություն]]

<poem>
Հողմն է միգով երկինքն առնում –
Գալարելով բուքը ձյան,
Մերթ գազանի նման ոռնում,
Մերթ լալիս է մանկաձայն,
Մերթ խարխլիկ կըտրին հանկարծ
Ծղոտախառն աղմկում,
Մերթ, ճամփորդի պես ուշացած,
Հենց լուսամուտն է թակում:

Մեր հյուղակը հնատարիք
Համ տխրել է, համ մթնել.
Դու՞ ինչի ես, իմ պառավիկ,
Պատուհանի մոտ սսկվել:
Թե՞ հոգնել ես, ընկե՛ր իմ թանկ,
Վայնասունից մրրիկի,
Թե նիրհում ես, բզզոցի տակ
Քո սեփական իլիկի:

Խմե՜նք, բարի՛ հարեհասդ
պատանության իմ անխեր,
Խմենք դարդից, ու՞ր է թասդ,
Զվարթանա սիրտը մեր:
Երգի՛ր երգն այն, որ թռչնիկը
Ծովից անդին էր կենում,
Երգի՛ր երգն այն, որ աղջիկը
Կանուխ ջրի էր գնում:

Հողմն է միգով երկինքն առնում –
Գալարելով բուքը ձյան,
Մերթ գազանի նման ոռնում,
Մերթ լալիս է մանկաձայն:
Խմե՜նք, բարի՛ հարեհասդ
պատանության իմ անխեր,
Խմենք դարդից, ու՞ր է թասդ,
Զվարթանա սիրտը մեր:
</poem>