Changes

Դեսանտ Սալոնիկում

Ավելացվել է 80 բայտ, 15:49, 1 Օգոստոսի 2013
|աղբյուր = [[«Երկիր։ Ցպահանջ…»]]
}}
[[Category:Քաղաքում պետական գաղտնիքը առաջինը լրբերը իմացան: Երբ լրբերի կռահումը համոզմունքը դարձավ, ոստիկանապետը զեկուցեց քաղքապետին: Քաղաքապետը վիրավորվեց: Նա համոզված էր, որ նման նշանակալից դեպքի մասին կառավարությունը իրեն տեղյակ չի պահել սոսկ այն պատճառով, որ ինքը պառլամենտական մեծամասնության կուսակցությունից չէ: Քաղաքապետի վրդովմունքի մասին խոսում էին նույն լրբերը բարերում: Նա նույնիսկ մտադրված է եղել, ասում էին, հարցը քննարկել սոցուժերի տեղական ակտիվիստների հետ, բայց ազգային անվտանգության քաղաքի պատասխանատուն, ըստ լրբերի, խորհուրդ չի տվել: Մեր քաղաքի լրբերը քաղաքականությանը չէին խառնվում, ինչ-որ մի տեղով զգալով, որ դա կխփի գործին, բայց քաղաքապետին սիրում էին քույրաբար:Արձակ]]
:Բացի այնՔաղաքում պետական գաղտնիքը առաջինը լրբերը իմացան։ Երբ լրբերի կռահումը համոզմունքը դարձավ, որ քաղաքապետը լեզվանի տղա էր ու լավ ոստիկանապետը զեկուցեց քաղքապետին։ Քաղաքապետը վիրավորվեց։ Նա համոզված էր հագնվում, նաև դեմ էր պոռնկությունը լեգալացնելուն: Սոցիալիստի նրա դիրքորոշում մոտ էր լրբերի աշխատավոր հոգուն: Անհասկանալի էր` ինչ էին ուզում նրանքոր նման նշանակալից դեպքի մասին կառավարությունը իրեն տեղյակ չի պահել սոսկ այն պատճառով, ովքեր կոչ որ ինքը պառլամենտական մեծամասնության կուսակցությունից չէ։ Քաղաքապետի վրդովմունքի մասին խոսում էին անում պոռնկատուն բացել: Եվ ավելորդ նույն լրբերը բարերում։ Նա նույնիսկ մտադրված է ասելեղել, որ ոստիկանապետը նույնպես դեմ էր: Մի խոսքովասում էին, լրբերը մարդկայնորեն հասկանում էին քաղաքապետինհարցը քննարկել սոցուժերի տեղական ակտիվիստների հետ, բայց պետական գաղտնիքը քննարկման առարկա չդարձնելու հարցում ազգային անվտանգության ու ապահովության մարմինների կողմն էին: Իրոք. ի՞նչ կուսակցական կողմնակալության մասին է խոսքըքաղաքի պատասխանատուն, եթե զորքերի առաջիկա դեսանտի մասին կառավարությունում անգամ քչերը գիտեին: Քանի դեռ բանից տեղյակ էին միայն նախագահն ու արտգործնախարարըըստ լրբերի, երկրում հանդարտություն էր տիրում: Երբ պաշտպանության նախարարը թռավ Ալյանսի մայրաքաղաք, լուրջ թերթեր նայող էլիտար խորհուրդ չի տվել։ Մեր քաղաքի լրբերը թեթևակի աշխուժացան քաղաքականությանը չէին խառնվում, ինչ֊որ մի տեղով զգալով, որ դա կխփի գործին, բայց դեռ ապասում քաղաքապետին սիրում էին. պարզ չէր, թե զորքերը որ նավահանգստում կիջնեն: քույրաբար։
:Հարցը կառավարությունում պիտի քննարկվերԲացի այն, երբ դեսանտային նավերը մտնեին Միջերկրական ծով: Իսկ մինչ այդ անվտանգության որ քաղաքապետը լեզվանի տղա էր ու ներքին գորերի նախարարները հրանհանգ ստացան հատուկ ուշադրություն դարձնել երկու նավահանգստային քաղաքների բնակչության հակապատերազմական տրամադրությունների վրա: Հենց այդ պահից էլլավ էր հագնվում, պարզվեցնաև դեմ էր պոռնկությունը լեգալացնելուն։ Սոցիալիստի նրա դիրքորոշում մոտ էր լրբերի աշխատավոր հոգուն։ Անհասկանալի էր` ինչ էին ուզում նրանք, մայրաքաղաքի էլիտար լրբերը սկսել են տեղեր պատվիրել Սալոնիկի հյուրանոցներում: Իսկ Սալոնիկի թանկերը շարժվեցին հյուսիսովքեր կոչ էին անում պոռնկատուն բացել։ Եվ ավելորդ է ասել, զորքի անցնելիք ճանապարհով, դեպի մեր քաղաք: Երբ մեր քաղաքում հյուրանոցները սկսեցին թանկանալոր ոստիկանապետը նույնպես դեմ էր։ Մի խոսքով, քաղաքիս` մեր չափով թանկ լրբերը սկզբում անհանգստացանմարդկայնորեն հասկանում էին քաղաքապետին, անհանգստությունը փոխանցվեց երեք աստղանի հյուրանողի աղջիկներին... Քաղաքի ոստիկանությունը բայց պետական գաղտնիքը քննարկման առարկա չդարձնելու հարցում անվտանգության ու ապահովության մարմինների կողմն էին։ Իրոք՜ ի՞նչ կուսակցական կողմնակալության մասին է խոսքը, եթե զորքերի առաջիկա դեսանտի մասին կառավարությունում անգամ քչերը գիտեին։ Քանի դեռ բանից անտեղյակ տեղյակ էին միայն նախագահն ու արտգործնախարարը, երկրում հանդարտություն էր: Բայց երբ տիրում։ Երբ պաշտպանության նախարարը թռավ Ալյանսի մայրաքաղաք, լուրջ թերթեր նայող էլիտար լրբերը թեթևակի աշխուժացան հինգդոլարանոց աղջիկները, ոստիկանությունը կռահեց և քաղաքի ջոջերն էլ հասկացանբայց դեռ ապասում էին՜ պարզ չէր, որ թե զորքերը ափ են իջնելու Սալոնիկում և անցնելու են, բնականաբար, մեր քաղաքով: Լրբերի խուճապը կարճ տևեց: Ի տարբերություն այլոց, պոռնոհամքարությունը ավելի է հարմարված շուկայական հարաբերություններին և պակաս է կախված խուճապի շնորհիվ հիերարխիայի ավանդապահության: Ոչ մի տեղ ապրանքն ու գինը այնպիսի հեշտ ու առանց բարդության չեն գտնում իրար, ինչպես մարդկային գործունեության այս ոլորտում: որ նավահանգստում կիջնեն։
:Այս ոլորտում այնպես չի լինումՀարցը կառավարությունում պիտի քննարկվեր, որ Լառնակայում լցրած օղին սաղացնեն Մոսկվայի "Ստոլիչնու" տեղ, Բելգրադում լցրած շոտլանդականը առնես Սոֆիայի առաջակարգ խանութում, կամ ծխես Բուխարեստի ետնախորշերում տպագրած "Դավիդոֆֆի" տուփերով ինչ-որ խոտ: Այստեղ ամեն ապրանք գիտի իր գինն երբ դեսանտային նավերը մտնեին Միջերկրական ծով։ Իսկ մինչ այդ անվտանգության ու իր տեղըներքին գորերի նախարարները հրանհանգ ստացան հատուկ ուշադրություն դարձնել երկու նավահանգստային քաղաքների բնակչության հակապատերազմական տրամադրությունների վրա։ Հենց այդ պահից էլ, նույնիսկ աշխատելու իր ժամը: Այդ միայն անուշադիր մարդիկ են կարծումպարզվեց, թե բոլոր մայրաքաղաքի էլիտար լրբերը ցերեկները քնումսկսել են տեղեր պատվիրել Սալոնիկի հյուրանոցներում։ Իսկ Սալոնիկի թանկերը շարժվեցին հյուսիս, գիշերը աշխատում են: Ցերեկը քնում են միայն ամենաթանկերը: Որովհետև թանկ վճարող տղամարդիկ ցերեկը քար չեն քաշում և ժամը տասին անկողին չեն մտնումզորքի անցնելիք ճանապարհով, որպեսզի առավոտ 6-ին գնան նավահանգիստ կամ իջնեն ածխահորը: Նաև դեպի մեր քաղաք։ Երբ մեր քաղաքում հյուրանոցները սկսեցին թանկանալ, քաղաքիս` մեր չափով թանկ վճարող տղամարդիկ բիզնեսիցլրբերը սկզբում անհանգստացան, պետական գործերից-անհանգստությունը փոխանցվեց երեք աստղանի հյուրանողի աղջիկներին… Քաղաքի ոստիկանությունը դեռ բանից ազատվում անտեղյակ էր։ Բայց երբ աշխուժացան հինգդոլարանոց աղջիկները, ոստիկանությունը կռահեց և քաղաքի ջոջերն էլ հասկացան, որ զորքերը ափ են կեսգիշերին մոտ իջնելու Սալոնիկում ևանցնելու են, բնականաբար, նրանց բաժին լրբերը արթնանում են մայրամուտից հետո: Արթնանումմեր քաղաքով։ Լրբերի խուճապը կարճ տևեց։ Ի տարբերություն այլոց, ճմլկտվում, դզվում-փչվում են պոռնոհամքարությունը ավելի է հարմարված շուկայական հարաբերություններին և պակաս է կախված խուճապի շնորհիվ հիերարխիայի ավանդապահության։ Ոչ մի քանի ժամտեղ ապրանքն ու գինը այնպիսի հեշտ ու առանց բարդության չեն գտնում իրար, մեկ-երկու ժամ էլ պտտվում են ուշ փակվող խանութներում, մինչև գալիս է բազմազբաղ տղամարդկանց ընթրիքի ժամը: Քիչ ավելի ուշ արթնանում են այն լրբերը, որոնց բաժին տղամարդիկ չեն կարող իրենց թույլ տալ տուն գնալ գիշերվա 3-ից և աշխատանքի ներկայանալ առավոտյան 9-ից հետո: ինչպես մարդկային գործունեության այս ոլորտում։
:Իսկ ամենաքոսոտները ապրում են բոլորիս ռեժիմով: Եվ մինչև նրանց աստղով քույրերը ամբողջ ցերեկը քուն մտած են Այս ոլորտում այնպես չի լինում խավարոտ , որ Լառնակայում լցրած օղին սաղացնեն Մոսկվայի "Ստոլիչնու" տեղ, Բելգրադում լցրած շոտլանդականը առնես Սոֆիայի առաջակարգ խանութում, կամ ծխես Բուխարեստի ետնախորշերում տպագրած "Դավիդոֆֆի" տուփերով ինչ֊որ խոտ։ Այստեղ ամեն ապրանք գիտի իր գինն ու զով սենյակներումիր տեղը, սրանք քարշ նույնիսկ աշխատելու իր ժամը։ Այդ միայն անուշադիր մարդիկ են գալիս դոկերումկարծում, դուքաններումթե բոլոր լրբերը ցերեկները քնում, քաղաքային ցանցառ այգու ճեմուղիներում և օրվա վաստակը առնում գիշերը աշխատում են։ Ցերեկը քնում են ոտքի վրա` նրանցից, ովքեր միայն ամենաթանկերը։ Որովհետև թանկ վճարող տղամարդիկ ցերեկը քար չեն կարող իրենց զրկել քնելուց առաջ իրիկվա հեռուստաֆիլմը նայելու հաճույքից: Լավագույն դեպքում լրբերի այս դասը իրիկվա մի քանի քաշում և ժամը անց է կացնում հեռուստաֆիլմից ուշացածտասին անկողին չեն մտնում, բայց "մուննաթի" ժամից առաջ տուն շտապող տղամարդկանց հետ այն պանդոկներումորպեսզի առավոտ 6֊ին գնան նավահանգիստ կամ իջնեն ածխահորը։ Նաև թանկ վճարող տղամարդիկ բիզնեսից, որտեղ խոհանոցի կողքը մի տեղ մեկ-երկու "հանգստի սենյակ" է լինում` դիվան-բազկաթոռ պետական գործերից֊բանից ազատվում են կեսգիշերին մոտ և էժանագին հեռուստացույցով, որը մշտապես աշխատում էբնականաբար, և ձայնն էլ ոչ բարձրանում էնրանց բաժին լրբերը արթնանում են մայրամուտից հետո։ Արթնանում, ոչ իջնում: Իհարկեճմլկտվում, կարգազանցները լինում դզվում֊փչվում ենմի քանի ժամ, գեշի ռոմանտիկըմեկ֊երկու ժամ էլ պտտվում են ուշ փակվող խանութներում, որը մինչև իր տեղը ճանաչելը հյութի ու սուրճի վրա փող գալիս է վատնում ռեստորաններում ու ժամի` չգիտես ինչի սպասելովբազմազբաղ տղամարդկանց ընթրիքի ժամը։ Քիչ ավելի ուշ արթնանում են այն լրբերը, կամ պատահում է բարկ արևի տակ փողոցներում հովանոցով, բայց մոլոր քայլող թանկանոց ապրանք... Բայց սա չի խաթարում ընդհանուր կարգը: Ուրեմն, երբ զորքերը իջան Սալոնիկում, ամեն ոք արդեն իր տեղում էր. Աթենքի քաջատեղյակ որոնց բաժին տղամարդիկ չեն կարող իրենց թույլ տալ տուն գնալ գիշերվա 3֊ից ու քաջասրունք լրբերը` Սալոնիկում, Սալոնիկի գյոզալները` մեր քաղաքում, իսկ մերոնք գնալու տեղ չունեին, որովհետև երկիրը փոքր էր և զորքերի հետևյալ հանգրվանը դարձյալ մայրաքաղաքն էր` մեր մայրաքաղաքը իր սեփական թանկ, պակաս թանկ ու էժան լրբերով, գումարած Բուլղարիայից պատերազմների առիթով ժամանածները: Այդ մենք չգիտեինք զորքերի տեղաշարժի մանրամասները: Աթենքից եկածները գիտեին: Հետևաբար, իմացան Սալոնիկի լրբերը: աշխատանքի ներկայանալ առավոտյան 9֊ից հետո։
:Մեր քաղաք տեղաշարժված Սալոնիկի լրբերից իմացան մեր անվտանգության մարմիններըԻսկ ամենաքոսոտները ապրում են բոլորիս ռեժիմով։ Եվ մինչև նրանց աստղով քույրերը ամբողջ ցերեկը քուն մտած են լինում խավարոտ ու զով սենյակներում, մարմիններից իմացան մեր թանկերըսրանք քարշ են գալիս դոկերում, մեր թանկերից` մեր ոստիկաններըդուքաններում, իսկ էժաններըքաղաքային ցանցառ այգու ճեմուղիներում և օրվա վաստակը առնում են ոտքի վրա` իմանային-չիմանայիննրանցից, նրանք տեղաշարժվելու հնարավորություն առանձնապես չունեին: Զորքը իջավ ու լռվեց Սալոնիկում: Թերթերը գրում էինովքեր չեն կարող իրենց զրկել քնելուց առաջ իրիկվա հեռուստաֆիլմը նայելու հաճույքից։ Լավագույն դեպքում լրբերի այս դասը իրիկվա մի քանի ժամը անց է կացնում հեռուստաֆիլմից ուշացած, թե Սալոնիկի սերբերը փակել են զորքերի ճանապահրը: Նաև գրում էինբայց "մուննաթի" ժամից առաջ տուն շտապող տղամարդկանց հետ այն պանդոկներում, թե ուղղափառ հույները չեն ուզումորտեղ խոհանոցի կողքը մի տեղ մեկ֊երկու "հանգստի սենյակ" է լինում` դիվան֊բազկաթոռ և էժանագին հեռուստացույցով, որ Ալյանսի զորքերը մուսուլման ալբանների պատճառով նեղություն տան նույնքան ուղղափառ սերբերին: Եվ որ դեսանտը ահագին վնաս որը մշտապես աշխատում է հասցրել նավահանգստին: Երևի հարմար տեսնելով առիթը, որ զորքերը անցնելու և ձայնն էլ ոչ բարձրանում է, ոչ իջնում։ Իհարկե, կարգազանցները լինում են նաև Մակեդոնիայով, հունական թերթերը ևս մեկ անգամ կոչ արեցինգեշի ռոմանտիկը, որ Մակեդոնիան փոխի որը մինչև իր երկրի անունը: Որ այդ երկրի անունը թող չլինի Մակեդոնիա: Եվ քանի որ Բալկանները մտել էին իրենց տարերքի մեջտեղը ճանաչելը հյութի ու սուրճի վրա փող է վատնում ռեստորաններում ու ժամի` չգիտես ինչի սպասելով, ալբանական ծայրահեղական թերթերը պահանջեցին Հունաստանի հյուսիս-արևմտյան շրջանները վերադարձնել Ալբանիային: Եվ որ (մեր մեջ ասած) Մակեդոնիան կարելի կամ պատահում է նաև կիսել Բուլղարիայի և Ալբանիայի միջև և այնպեսբարկ արևի տակ փողոցներում հովանոցով, որ Օխրիդ լեռնային զուլալ լիճը հասնի Ալբանիային: Իրենց հերթինբայց մոլոր քայլող թանկանոց ապրանք… Բայց սա չի խաթարում ընդհանուր կարգը։ Ուրեմն, սերբական թերթերը հիշեցրին թշնամում. Օխրիդում են ծնվելերբ զորքերը իջան Սալոնիկում, ի դեպ, Կիրիլն ամեն ոք արդեն իր տեղում էր՜ Աթենքի քաջատեղյակ ու Միֆոդինքաջասրունք լրբերը` Սալոնիկում, Սալոնիկի գյոզալները` մեր քաղաքում, իսկ ալբաններին պիտի քոչեցնել ոչ միայն Կոսովոյիցմերոնք գնալու տեղ չունեին, որը սերբերի սրբազան դաշտն էորովհետև երկիրը փոքր էր և զորքերի հետևյալ հանգրվանը դարձյալ մայրաքաղաքն էր` հայերի Ավարայրի նման: Սրբազանմեր մայրաքաղաքը իր սեփական թանկ, որովհետև այստեղ են վերջնականապես ջախջախվել թուրքական բանակի կողմից 500 տարի առաջպակաս թանկ ու էժան լրբերով, բայց հո ճակատամարտ են տվելգումարած Բուլղարիայից պատերազմների առիթով ժամանածները։ Այդ մենք չգիտեինք զորքերի տեղաշարժի մանրամասները։ Աթենքից եկածները գիտեին։ Հետևաբար, չեն փախել առանց ճակատամարտ տալու... իմացան Սալոնիկի լրբերը։
:Մի խոսքով ալբաններին պիտի քշել նաև ՄակեդոնիայիցՄեր քաղաք տեղաշարժված Սալոնիկի լրբերից իմացան մեր անվտանգության մարմինները, որովհետև մակեդոնուհիները չեն ծնումմարմիններից իմացան մեր թանկերը, մեր թանկերից` մեր ոստիկանները, իսկ ալբանուհիները ծնում էժանները` իմանային֊չիմանային, նրանք տեղաշարժվելու հնարավորություն առանձնապես չունեին։ Զորքը իջավ ու լռվեց Սալոնիկում։ Թերթերը գրում էին, թե Սալոնիկի սերբերը փակել են անվերահսկելիորեն: Թեպետև տեղն է Մակեդոնիայի իշխանությանըզորքերի ճանապահրը։ Նաև գրում էին, որը իր սլավոնական տարածքով թույլ է տալիս անցնել քրիստոնյա կոչված զորքերին` հարվածելու քրիստոնյա սերբերին` թե ուղղափառ հույները չեն ուզում, որ Ալյանսի զորքերը մուսուլման ալբանների պատճառով: նեղություն տան նույնքան ուղղափառ սերբերին։ Եվ ընդհանրապեսոր դեսանտը ահագին վնաս է հասցրել նավահանգստին։ Երևի հարմար տեսնելով առիթը, խորանում էին սերբական թերթերը, մակեդոնական ազգ գոյություն չունի, նույն սերբերն որ զորքերը անցնելու եննաև Մակեդոնիայով, պարզապես չափից ավելի են շփվել բուլղարների հետ: Բուլղարական հունական թերթերըևս մեկ անգամ կոչ արեցին, իհարկե, նեղացան, որովհետև մակեդոնացիներին իրենք համարում որ Մակեդոնիան փոխի իր երկրի անունը։ Որ այդ երկրի անունը թող չլինի Մակեդոնիա։ Եվ քանի որ Բալկանները մտել էին ոչ թե սերբիրենց տարերքի մեջ, այլ բուլղարացի լեռնականներ, ովքեր, պարզապես, ավելի են վայրենացել Տիտոյի պարտիզանական ջոկատներում: ալբանական ծայրահեղական թերթերը պահանջեցին Հունաստանի հյուսիս֊արևմտյան շրջանները վերադարձնել Ալբանիային։ Եվ Բուլղարիան թույլ տվեց, որ Ալյանսի օդային ուժերը Բելգրադը ռմբակոծելու թռչեն (մեր մեջ ասած) Մակեդոնիան կարելի է նաև կիսել Բուլղարիայի օդային տարածքը կտրելով: Մինչև բազարը թանկանում էր, Սալոնիկի նավահանգստում զորքերի լռվելուց անհանգստացած մեր լրբերը պոկվեցին Սալոնիկ: Իհարկե, տեղում չմնացին նաև Սալոնիկից եկածները: Եվ պարզ դարձավև Ալբանիայի միջև և այնպես, որ զորքերը մեր քաղաքում կանգ չեն առնելու: Զորքրեը եկան անցանՕխրիդ լեռնային զուլալ լիճը հասնի Ալբանիային։ Իրենց հերթին, և ամեն բան ընկավ իր հունը: Աթենքի լրբերը վերադարձան Աթենքսերբական թերթերը հիշեցրին թշնամում՜ Օխրիդում են ծնվել, Սալոնիկինը մնացին Սալոնիկումի դեպ, մեր քաղաքից գնացածները վերադարձան և հետագա մի քանի օրերին անվտանգության տղերքին շշուկով պատմում էինԿիրիլն ու Միֆոդին, որ իսկ ալբաններին պիտի քոչեցնել ոչ մի սերբ էլ չկար զորքերի ճանապարհինմիայն Կոսովոյից, այլ ավարաների մի խումբ նստել էր ճանապարհինորը սերբերի սրբազան դաշտն է` զոնտիկների տակհայերի Ավարայրի նման։ Սրբազան, խմում էր "Պեպսի" ու "Րախի"որովհետև այստեղ են վերջնականապես ջախջախվել թուրքական բանակի կողմից 500 տարի առաջ, ուտում էր անհամազգեստ ոստիկանների բերած քյաբաբըբայց հո ճակատամարտ են տվել, այնինչ զորքրեը նավահանգստից դեռ դուրս չէին եկել, գուցե ափ էլ չէին իջել, իսկ սպաները հյուրանոցներում հանգստանում էին կռվից առաջ: չեն փախել առանց ճակատամարտ տալու…
:Աղջիկները կարծես թե չէին չափազանցնումՄի խոսքով ալբաններին պիտի քշել նաև Մակեդոնիայից, թեև սալոնիկցիների հակամիլիտարիստական ընդվզումը հնչում էր գրեթե համոզիչ: Բանն այն որովհետև մակեդոնուհիները չեն ծնում, իսկ ալբանուհիները ծնում են անվերահսկելիորեն։ Թեպետև տեղն էՄակեդոնիայի իշխանությանը, որ արդեն հարյուր տարի էր հունական խռովահույզ հոգին հա քշում էր դեպի կոմունիզմի հանդերը, և նույնքան համառությամբ կապիտալիզմի պահապանները ձեռքից գնացող Բալկանների այդ վերջին, ստրատեգիական կտորի կոտոշներից բռնածորը իր սլավոնական տարածքով թույլ է տալիս անցնել քրիստոնյա կոչված զորքերին` գլուխը խոթում հարվածելու քրիստոնյա սերբերին` մուսուլման ալբանների պատճառով։ Եվ ընդհանրապես, խորանում էին բուրժուական լիության մսուրը.. Անցած լինիսերբական թերթերը, իհարկեմակեդոնական ազգ գոյություն չունի, բայց չէր խանգարինույն սերբերն են, որ սառը պատերազմի երանելի ժամանակների կարգով մի երկու միլիարդ իջնեն այս առիթով` ի լրումն երեկվա բյուջեի, եթե իրենց սպաները 120 դոլար պարզապես չափից ավելի են տալիս հյուրանողում գիշերելու համար: Սպաները իսկապես ապրում էին "Հիլտոնում"շփվել բուլղարների հետ։ Բուլղարական թերթերը, պատմում իհարկե, նեղացան, որովհետև մակեդոնացիներին իրենք համարում էին լրբերը: Աթենքից իջած լրբերի դեսանտը նույնպես: ոչ թե սերբ, այլ բուլղարացի լեռնականներ, ովքեր, պարզապես, ավելի են վայրենացել Տիտոյի պարտիզանական ջոկատներում։ Եվ քաշում էին դոլարի առաջին սերը: Աղջիկները խոստովանում էին մեր մարմիններինԲուլղարիան թույլ տվեց, որ իրենք հիմնականում բավարարվում էին գերմանական մարկով: Իսկ նավահանգստի վնասները Ալյանսը խոստացավ հատուցել: Ինչպես Ալյանսի օդային ուժերը Բելգրադը ռմբակոծելու թռչեն նաև գեներալ Կլրակը հույներին խոստացել Բուլղարիայի օդային տարածքը կտրելով։ Մինչև բազարը թանկանում էր, Սալոնիկի նավահանգստում զորքերի լռվելուց անհանգստացած մեր լրբերը պոկվեցին Սալոնիկ։ Իհարկե, տեղում չմնացին նաև Սալոնիկից եկածները։ Եվ պարզ դարձավ, որ Բուլղարիայից ետ` Թուրքիա կուղարկի չգիտես ինչի համար թռած-եկած ուսումնական վեց ինքնաթիռները զորքերը մեր քաղաքում կանգ չեն առնելու։ Զորքրեը եկան անցան, և սերբերին Կոսովոյից դուրս շպրտելուց հետո կզինաթափի լկստված ալբաններին: Մնացած հարցերը ամեն բան ընկավ իր հունը։ Աթենքիլրբերը վերադարձան Աթենք, Սալոնիկինը մնացին Սալոնիկում, Սալոնիկի և մեր քաղաքի աղջիկները լուծել քաղաքից գնացածները վերադարձան և հետագա մի քանի օրերին անվտանգության տղերքին շշուկով պատմում էին, որ ոչ մի սերբ էլ չկար զորքերի ճանապարհին, այլ ավարաների մի խումբ նստել էր ճանապարհին` զոնտիկների տակ, խմում էր "Պեպսի" ու "Րախի", ուտում էր անհամազգեստ ոստիկանների բերած քյաբաբը, այնինչ զորքրեը նավահանգստից դեռ դուրս չէին եկել, գուցե ափ էլ չէին իջել, իսկ սպաները հյուրանոցներում հանգստանում էին իրար մեջ:կռվից առաջ։
[[Category: Արձակ]]Աղջիկները կարծես թե չէին չափազանցնում, թեև սալոնիկցիների հակամիլիտարիստական ընդվզումը հնչում էր գրեթե համոզիչ։ Բանն այն է, որ արդեն հարյուր տարի էր հունական խռովահույզ հոգին հա քշում էր դեպի կոմունիզմի հանդերը, և նույնքան համառությամբ կապիտալիզմի պահապանները ձեռքից գնացող Բալկանների այդ վերջին, ստրատեգիական կտորի կոտոշներից բռնած` գլուխը խոթում էին բուրժուական լիության մսուրը՜՜ Անցած լինի, իհարկե, բայց չէր խանգարի, որ սառը պատերազմի երանելի ժամանակների կարգով մի երկու միլիարդ իջնեն այս առիթով` ի լրումն երեկվա բյուջեի, եթե իրենց սպաները 120 դոլար են տալիս հյուրանողում գիշերելու համար։ Սպաները իսկապես ապրում էին "Հիլտոնում", պատմում էին լրբերը։ Աթենքից իջած լրբերի դեսանտը նույնպես։ Եվ քաշում էին դոլարի առաջին սերը։ Աղջիկները խոստովանում էին մեր մարմիններին, որ իրենք հիմնականում բավարարվում էին գերմանական մարկով։ Իսկ նավահանգստի վնասները Ալյանսը խոստացավ հատուցել։ Ինչպես նաև գեներալ Կլրակը հույներին խոստացել էր, որ Բուլղարիայից ետ` Թուրքիա կուղարկի չգիտես ինչի համար թռած֊եկած ուսումնական վեց ինքնաթիռները և սերբերին Կոսովոյից դուրս շպրտելուց հետո կզինաթափի լկստված ալբաններին։ Մնացած հարցերը Աթենքի, Սալոնիկի և մեր քաղաքի աղջիկները լուծել էին իրար մեջ։