Changes
/* Գլուխ չորորդ. Ծառմորուսը */
Եվ ահա սկսվեց երրորդ առավոտը, գունատ ու քամոտ: Էնտերի երգը հանկարծակի փոխվեց հավանության խլացուցիչ աղմուկի և նորից հանգստացավ: Օրը բացվեց, քամին հանգստացավ, և օդում կախվեց ծանր, լարված սպասումը: Փինն ու Մերին նկատեցին, որ Բրեգալադը քարացած ականջ է դնում, թեպետ ձայները խուլ էին և ոչինչ հնարավոր չէր հասկանալ:
Կեսօրին ամպերի միջև ընկած ճեղքերը ոսկեզօծվեցին և երկիրը լուսավորվեց արևի ճառագայթներով: Հանկարծակի հոբիթները նկատեցին, որ անսովոր լռություն է տիրում: Ամբողջ անտառը քարացել էր լարված լռությամբ, ասես ականջ էր դնում: Էնտերի գվվոցը կտրվել էր: Բրեգալադը ձգվել էր ամբողջ հասակով և նայում էր Կախարդված հովտի կողմը: Եվ հանկարծակի անտառը թնդաց բարձր և հզոր կանչից. «Ռա՛-հում-ռա»: Ծառերն այնպես տատանվեցին, ասես փոթորիկ սկսվեց: Մի վարկյան լռությունից հետո լսվեց հնչեղ, հանդիսավոր դոփյուն և նրան հաջորդեց հզոր քայլերգը.
Քայլում ենք թմբուկի հարվածների տա՛կ
Տարամ-դարամ դարան-դա-տա՛մ:
Էնտերի մոտենալուն զուգընթաց երգի ձայնը բարձրանում էր:
Գնում ենք մենք, որ կռիվ տանք
Տարամ-դարամ-դարամ:
Բրեգալադը գրկեց հոբիթներին և շտապեց քայլերթին ընդառաջ: Վերջապես հոբիթները տեսան քայլերթի մասնակիցներին. էնտերը շարք կազմած վիթխարի քայլերով իջնում էին դեպի իրենց: Նրանց առաջնորդում էր Ծառմորուսը, իսկ նրա հետևից գալիս էին ավելի քան հիսուն էնտ: Քայլում էին երկու շարքով, և ռիթմի տակ հավասար դոփելով ծափ էին զարկում: Նրանց աչքերը փայլում էին:
-Հում, հու՛մ, ահա և մենք, գնում ենք, գնում վերջապես,- Բրեգալադին ու հոբիթներին տեսնելով գոչեց Ծառմորուսը: -Դե՛հ, եկեք միացե՛ք մեզ: Մենք գնում ենք Իզենգա՛րդ:
-Դեպի Իզենգա՛րդ,- միաձայն գոչեցին քայերթի մասնակիցները: -Դեպի Իզենգա՛րդ:
Դեպի Իզենգարդ առա՛ջ, առա՛ջ
Թեկուզ քարից է այն, դարպասներն էլ փակ:
Պատերազմ ենք գնում շարքով, երգով,
Կվերցնենք Իզենգարդը գրոհով:
Հարազատ ճյուղեր են հիմա ճարճատում,
Իզենգարդի վառարաններում,
Եվ մենք գնում ենք քայլերդով, արագ,
Դարձնելու մահվան երկիրն ավերակ:
Դեպի Իզենգա՛րդ, առա՛ջ, առա՛ջ,
Ճակատագրին ընդառաջ:
Այդպես էին երգում էնտերը, քայլելով դեպի հարավ:
