«Անաբել Լի»–ի խմբագրումների տարբերություն
(Նոր էջ «{{Վերնագիր |վերնագիր = Անաբել Լի |հեղինակ = Էդգար Ալլան Պո |թարգմանիչ = Երվանդ Սարգսյան |աղբյուր =...»:) |
|||
Տող 50. | Տող 50. | ||
Երբ հայացքս է Լուսնի շուրջը, իմ անուրջը | Երբ հայացքս է Լուսնի շուրջը, իմ անուրջը | ||
Քո մասին է, Անաբել Լի': | Քո մասին է, Անաբել Լի': | ||
− | Թեև սին է պատրանքը, բայց քո | + | Թեև սին է այդ պատրանքը, բայց քո մեղմ հայացքը |
Հիասքանչ է, իմ Անաբել Լի': | Հիասքանչ է, իմ Անաբել Լի': | ||
Ու կկորչեմ ես անհետ, կննջեմ առհավետ` | Ու կկորչեմ ես անհետ, կննջեմ առհավետ` | ||
Արևավառ ու սիրուն հարսնացուիս հետ, | Արևավառ ու սիրուն հարսնացուիս հետ, | ||
Գետնախորշերում` մութ, անմատչելի, | Գետնախորշերում` մութ, անմատչելի, | ||
− | Աշխարհների մեջ անհասանելի | + | Աշխարհների մեջ անհասանելի... |
22:23, 3 Փետրվարի 2018-ի տարբերակ
հեղինակ՝ Էդգար Ալլան Պո |
Վաղուց, շատ վաղուց, հեռու-հեռավոր
Մի թագավորությունում անհասանելի,
Ապրում էիր դու` հրաշք մի աղջիկ,
Առաջին իմ սեր, իմ Անաբել Լի':
Սիրում էիր ինձ շատ, իսկ ես էլ այնքան,
Որ հնարավոր չէր սիրել ավելի:
Թեև երեխա էի, և դու էլ էիր փոքր`
Այդ թագավորությունում անհասանելի,
Բայց մեծ էր իմ սերը, և նաև քոնը,
Իմ արև պայծառ, իմ Անաբել Լի':
Երկնային լուսե փերիներն անգամ
Չէին կարող սիրել մեզնից ավելի:
Դա էր պատճառը գուցե, չգիտեմ,
Այդ թագավորությունում անհասանելի
Ժայթքեց հողմախառն կայծակ անիծված,
Խլեց քեզ ինձնից, իմ Անաբել Լի':
Իսկ ծնողներդ` վշտահար սրտով,
Տարան քեզ ինձնից հեռու ավելի.
Քո տունը դարձավ ծովափնյա մի խորշ`
Թագավորության մեջ անհասանելի:
Այո, երկնային փերիներն անգամ
Երջանիկ չէին մեզնից ավելի.
Եվ այդ նախանձն էր պատճառը միակ,
Որ թագավորությունում անհասանելի`
Կայծակով լեցուն հողմերը դաժան
Սպանեցին հենց քեզ, իմ Անաբել Լի':
Բայց մենք սիրեցինք նրանցից ուժգին,
Ովքեր ապրեցին երկար ավելի,
Ովքեր գիտեին մեզնից ավելի:
Փերիներ, դևեր... անզոր էին արդեն
Այդ աշխարհներում` անհասանելի,
Որ իմ վշտահար հոգին բաժանեին
Քո մաքուր հոգուց, իմ Անաբել Լի':
Երբ հայացքս է Լուսնի շուրջը, իմ անուրջը
Քո մասին է, Անաբել Լի':
Թեև սին է այդ պատրանքը, բայց քո մեղմ հայացքը
Հիասքանչ է, իմ Անաբել Լի':
Ու կկորչեմ ես անհետ, կննջեմ առհավետ`
Արևավառ ու սիրուն հարսնացուիս հետ,
Գետնախորշերում` մութ, անմատչելի,
Աշխարհների մեջ անհասանելի...