Թիկնոցը նրա ճեփ-ճերմակ էր
Կոշիկներն՝ արծաթավուն:
Ինչպես արևն է թրթռում
Մելորնի ոսկե սաղարթի մեջ
Նրա վարսերի մեջ ալմաստն էր շողում
Բոցավառ կրակով անշեջ:
Ձյան պես ճերմակ ձեռքեր ուներ նա
Եվ գեղեցիկ շարժուձև,
Քայլում էր, ճախրում նազանքով
Ինչպես քամու տակ տերևը թեթև:
''անավարտ''
</poem>