Changes
Նվագն ուրախ դաշնակի հին
Հնչում է մեղմ ու կամաց –
Նա հակվել է ստեղներին՝
Գլուխը վար խոնարհած։
Թեքվի՛ր դուրս նայիր,
Ա՛յ ոսկեմազիկ,
Լսեցի երգդ - –
Զվարթ մի հովիկ։
Խավարի միջից։
Երգելով երգդ - – Զվարթ մի հովիկ- –
Թեքվի՛ր դուրս նայիր
Ա՛յ ոսկեմազիկ։
Երբ քերովբեն շեփոր փչի
Եվ անունը լսես նրա
Մատաղ կուրծքդ, մի ամաչիամաչիր,
Նրա առաջ դու բաց արա
Եվ արձակիր ծամկապդ – այն
Ոչ բառ կա ոչ էլ որևէ հնար
Ինչ որ բան ուղղել— ուղղել –
Օտար է հիմա ինձ համար նա ով
Ընկեր է եղել։
Մոխիր է ու եղծ։
Բայց դու գգվելով գգվանքով
Մոտեցիր նրան,
Սիրուդ թովչանքը
