Changes

Դեմիուրգների խաղերը

Ավելացվել է 3862 բայտ, 19:14, 2 Դեկտեմբերի 2013
/* Երկրորդ փորձ */
Եվ որոտա՛ց Տիեզերական Պայթյունը։
 
==Երրորդ փորձ ==
 
Դեմիուրգ Շամբամբուկլին սրտի տրոփյունով ներկայացրեց իր Արարածը բարձրագույն հանձնաժողովին։
 
― Հիմարություն ինչ֊որ,― ծռմռվեց Առաջինը։― Նայեք, թե ինչպես է նրա մոտ տարածությունը ծռված։
 
― Ի՞նչ կա որ, նույնիսկ սիրուն է․․․― ձգեց Երկրորդը։― Դա ձգողականությունից է, չէ՞։
 
Շամբամբուկլին միայն գլխով արեց։ Ձգողականության հետ իրականում ինչ֊որ անհամություն էր տեղի ունեցել։ Աշխարհը ցրիվ էր գալիս ձեռքի մեջ, և ստիպված էր նրան ամրացնել առաջին բանով, ինչ մտքին եկավ։
 
― Ընդհանրապես, հետաքրքիր միտք է։ Յուրօրինակ։― Երրոդը հետաքրքրությամբ հետևում էր, ինչպես են մոլորակները պտտվում ուղեծրերով։― Ուշադրություն դարձրեք, որ ամեն ինչ հստակ է աշխատում։ Իսկ, ըստ էության, չպետք է տենց լիներ․․․
 
― Դա կանոններով չէ,― համառորեն պնդեց Առաջինը։― Արևը պետք է պտտվի մոլորակի շուրջ, այլ ոչ հակառակը։
 
― Բայց սուբյեկտիվորեն հենց այդպե՛ս էլ կա։
 
― Իսկ խնձորնե՞րը։ Ինչո՞ւ են դրանք ընկնում ներքև, երբ պետք է թռնեն դեպի հորիզոն։
 
― Բայց չէ որ այստեղ հորիզոն չկա։
 
― Բայց սուբյեկտիվորեն, չէ որ, կա՛։
 
― Հլը դա հեչ, խնձորները մանրուք են։ Գետերը նույնպե՛ս ներքև են հոսում։ Այ դա խնդի՛ր է։
 
― Չկա ոչ մի խնդիր։ Ինքներդ նայեք, օվկիանոսները նույնպես ներքևում են։
 
― Իսկ ինչի՞ դրանք չեն թափվում։
 
― Ո՞ւր։
 
― Ներքև։
 
― Իսկ որտե՞ղ է ստեղ ներքևը։
 
Հանձնաժողովը սկսեց պտտել Արարվածը և՛ աջ, և՛ ձախ՝ փորձելով որոշել, թե որտեղ է վերևը, իսկ որտեղ ներքևը։
 
― Գիտեք ինչ, գլխի վար նույնիսկ ավելի լավ է նայվում։
 
― Աստղերը շատ են․․․ չեմ սիրում ես այդ փայփլիկները։
 
― Մի հատ էլ մեծոտ են, աչքիս։ Մոնումենտալիզմ, ընդ որում՝ փքաշուք։
 
― Իսկ մայրցամաքների ուրվագծե՞րը։ Աբստրակցիա է ինչ֊որ․․․
 
Շամբամբուկլին հայացքը հառեց գետնին։ Իրականում, սկզբնապես մայրցամաքը միայն մեկն էր, բայց հետո, չգիտես ինչի, մասնատվեց։
 
― Բայց ձգողականությունը հետաքրքիր է մտածված․․․
 
― Բնա՛վ։ Ես համարում եմ, որ դա արատավոր միտք է։ Ինչպես այս նորաձև շփման ուժը։
 
― Բայց ինչո՞ւ։ Չէ՞ որ ամեն ինչ աշխատում է։
 
― Քանի որ սիրուն չէ։ Խնձորները ներքև են ընկնում։ Պատկերացրեք՝ նստած եք ծառի տակ, իսկ այն ձեր գլխին է ընկնում։
 
― Հա, դա, իհարկե․․․
 
Շամբամբուկլին հոգոց հանեց։ Հիմարություն էր նույնիսկ հույսեր կապելը, որ իր Արարածը «Աշխարհներից լավագույնը» անվանմանը կարժանանա։