Changes
Կիկոյին տունը սիրոյ պահպանակ
Կʼերեւայ սակայն պիտի չփլի
</poem>
===Զարմանահրաշ===
<poem>
Օր կʼըլլայ
Ես եւ ինքս ձեռք ձեռքի
Անօրինակ փնտռտուքի մը կʼելլենք —
Ու ծալքերուն մէջ էութեանս անպարփակ
Ինքնութիւնս կը պեղենք
Միօրինակ տարազներու յաճախանքէն ձանձրացած
Օր մʼալ մենք
Բազմերեսակ ինքնութիւնս ճանչնալ կʼուզենք մարդկօրէն
Դիւրին չէ —
Անջրպետին մէջ մոլորակ քարկոծելու չի նմանիր —
Ինքնութիւնս այնքան խոր է — այնքան խիտ
Որ ձեր գիտցած տիեզերքին սահմաններէն կը յորդի —
— Երկինքն ի վեր դուք ի վերջոյ քանի՞ հատ աստղ կը համրէք —
Մինչ եթէ
Երբ օր ըլլայ ու — դուք ձեզի — ձեր ինքնութիւնը պեղէք
Ի՜նչքան արեւ կը գտնէք հոն — քանի քանի տիեզերք —
Չէ՛ք գիտեր ինչ հարուստ էք
Ես եւ ինքս եւ դուք եկէք — ձեռք ձեռքի —
Մեր էութեան խառնարանին մէջ անծիր
Զարմանահրաշ փնտռտուքի մը ելլենք
</poem>
===Այսպէս ամէն առաւօտ===
<poem>
Այսպէս ամէն առաւօտ
Հրաժեշտ կʼառնեմ կը բաժնուիմ ես ինձմէ
Տանս դուռը երբ կը փակեմ ետեւէս
Գիտեմ թէ
Եսս ներսն է — եւ ամէն քայլ զիս կʼանջատէ իմ եսէս
Այսպէս ամէն առաւօտ
Հրաժեշտ կʼառնեմ կը բաժնուիմ ես ինձմէ —
Կը խառնուիմ ուրիշներով շինուած հսկայ ծովուն մէջ
Ու կը տեսնեմ — պատուհանին ետեւէն
Եսս կեցեր զիս կը դիտէ մտատանջ
Իսկ ես եմէն առաւօտ
Կʼերթամ ձուլուիլ ուրիշներով շինուած հսկայ ծովուն մէջ
Մինչդեռ եսս պատն երեսին նստեր կու լայ ետեւէս —
Հրաժեշտ կʼառնեմ կը բաժնուիմ ես ինձմէ —
Առաւօտուն — ես մանաւանդ առաւօտուն դժբախտ եմ
</poem>
