Changes
Միայն մի քանի բառեր կան, որոնցում վերջում '''ա'''-ից և '''ո'''-ից յետոյ դրուող '''յ'''-ն կարդացում է՝ '''հայ, բայ, վայ, Նոյ, խոյ''' եւ այլն:
= Բառամիջում Օ =
Դասական ուղղագրութեամբ բառասկզբում '''օ''' լսուելիս '''օ''' է գրւում, ինչպէս՝ '''օգուտ, օգնել, օդ, օղ, օր, օրաւոր, օձ, օրէնք, օրհաս, օրհնութիւն, օրինակ, օտար''' եւ այլն: Բացառութիւն է '''վ'''-ից առաջ դրուող '''ո''' տառը, որ '''օ''' է կարդացվում՝ '''ով, ովկիանոս, Ովսաննայ''': Բառավերջում '''օ''' լսուելիս գրւում է '''ոյ''', ինչպէս՝ '''յետոյ, երեկոյ''' եւ այլն: Ինչպէս գիտենք, մի քանի բառերի վերջին '''ո'''-ն առանց '''յ''' է գրւում ('''քո, այո'''):
Ոմանք '''օ''' հնչիւնով վերջացող յատուկ անունները '''օ'''-ով են գրում՝ '''Դրօ, Սիամանթօ, Մարօ, Պեպօ''' եւ այլն: Բայց ամէն դէպքում դասականին աւելի մօտ է բառավերջի '''ոյ'''-ը:
Բառամիջում '''օ''' լսուելիս մեծագոյն մասամբ գրւում է '''ո'''՝ '''կով, սով, գործ, մոլոր, բոլոր''' եւ այլն:
Բառամիջում '''օ''' գրւում է գլխաւորապէս երկու դէպքում. 1) երբ ածանցաւոր կամ բարդ բառերի մէջ երկրորդ բաղադրիչը '''օ'''-ով է սկսւում, ինչպէս՝ '''անօրէն, ապօրինին, տարօրինակ, բնօրինակ''' եւ այլն: 2) Մի շարք բառերի մէջ էլ '''օ''' է գրւում գրաբարեան բախկին '''աւ'''-ի փոխարէն: Ինչպէս, օրինակ, հնում գրուել է '''առաւաւտ''', յետոյ՝ '''առաւօտ, կարաւտ՝ կարօտ''' եւ այլն: Սա բաղաձայններից առաջ է, իսկ ձայնաւորներից առաջ եւ բառավերջում հին '''աւ'''-ը մնացել է (հնչում է՝ ավ)՝ '''աւագ''', '''նաւ''', '''կաւ''' եւ այլն:
