Changes

<TABLE border=0 align=center> <TR> <TD align=right>I </TD> <TD>a </TD> <TD></TD> <TD align=right>I </TD> <TD>b </TD> <TD></TD> <TD align=right>I </TD> <TD>c</TD> </TR> <TR> <TD align=right>II </TD> <TD>a </TD> <TD></TD> <TD align=right>II </TD> <TD>b </TD> <TD></TD> <TD align=right>II </TD> <TD>c</TD> </TR> <TR> <TD align=right>III </TD> <TD>a </TD> <TD></TD> <TD align=right>III </TD> <TD>b </TD> <TD></TD> <TD align=right>III </TD> <TD>c</TD> </TR> <TR> <TD align=right>IV </TD> <TD>a </TD> <TD></TD> <TD align=right>IV </TD> <TD>b </TD> <TD></TD> <TD align=right>IV </TD> <TD>c</TD> </TR></TABLE>

Ժանդարմական վախմիստրի գրասեղանի արկղերում կային ամեն տեսակ տպագիր կարգադրություններ ու մատյաններ։ Իշխանությունները ցանկանում էին. իմանալ, թե յուրաքանչյուր քաղաքացի ինչ է մտածում իր կառավարության մասին։

Իսկ ժանդարմական շրջանային վարչությունը օր օրի վրա նրան ռմբակոծում էր հարցապնդումներով, թե ինչո՞ւ մինչև հիմա պատասխան չի տրված №(72345)(721a<math>\frac{72 \ 345}{721\ a/f)}></math>d անկետային, ինչպես է կատարվում №(88992)(822gfeh)<math>\frac{88 \ 992}{822 \ gfeh}</math>z հրահանգը, ինչպիսի գործնական արդյունքներ է ունեցել №(123456)(1292b<math>\frac{123 \ 456}{1292\ b/r)}</math>v հրամանը, և այլն։

Նրան ամենից շատ գլխացավանք էր պատճառում այն հրահանգը, թե ինչպես պետք է տեղական բնակչության միջից վարձու մատնիչներ ու լրտուներ հավաքագրել։ Վերջապես գալով այն եզրակացության, որ հնարավոր չէ որևէ մեկին հավաքագրել այն վայրից, ուր սկիզբ է առնում Բլատան, որովհետև այնտեղ բոլորը պնդաճակատներ են, նա որոշեց իր մոտ ծառայության վերցնել համայնքի հոտաղին, որին Տռճինկ Պեպկա մականունն էին կպցրել։ Այգ Այդ Պեպկան ապուշի մեկն էր, որ իր մականունը լսելուն պես սկսում էր տռճինկ տալ, բնությունից ու մարդկանցից ծաղրված, դժբախտ ու խեղանդամ մի արարած, որ տարեկան մի երկու զլոտինով ու հացափորի արածացնում էր գյուղի հոտը։

Տռճինկ Պեպկան դատարանում իրեն պահել էր ինչպես արոտատեղում կամ հարևանների մոտ, բոլոր հարցերին պատասխանել էր այծի պես մկկալով, իսկ դատավճիռը կարդալիս բղավել էր «Մե-եե՜… հո’պ» հո՛պ» և տռճինկ էր տվել։ Դրա համար պատժվել էր կարգապահական կարգով, այն է՝ կոշտ անկողին, մենախուց և շաբաթական երեք օր միայն հաց և ջուր։

«Wachmeister, wo ist die Antwort des Zirkulärs №(<math>\frac{1789678)(}{23792)}</math> x, y, z.?»<ref>Չծեծե՛լ Վախմիստր, իսկ ո՞ւր է №... շրջբերականի պատասխանը (գերմ․)։</ref>

«Ich gratuliere Ihnen, Herr Wachmeister…»<ref>Մտե՛ք Շնորհավում եմ ձեզ, պարոն վախմիստր (գերմ.)։</ref>

Շվեյկը շարունակում էր նայել վախմիստրին, որն ուրախությունից շուռումուռ էր գալիս աթոռի վրա և այլևս չէր կարող դիմանալ, մինչև որ այդ ամենը չմտցներ զեկուցագրի մեջ։ նա Նա կանչեց եֆրեյտորին և հրամայեց Շվեյկին տանել, իսկ ինքն իր զեկուցագրի մեջ ավելացրեց.

«Ունեցել է այսպիսի պլան. 91-րդ գնդի շարքերը խցկվելուց հետո խնդրել, որ իրեն անմիջապես ուղարկեն ռազմաճակատ, այստեղից նա առաջին իսկ հնարավորության դեպքում կփախչեր Ռուսաստան, քանի որ տեսնում է, որ, շնորհիվ մեր օրգանների զգոնության, հնարավոր չէ այլ կերպ վերադառնալ այնտեղ։ Միանգամայն հավանական է, որ նա կարող էր հաջողությամբ իրագործել իր մտադրությունը, քանի որ, համաձայն նրա ցուցմունքների, որոնք ձեռք են բերված երկարատև խաչաձև հարցաքննությամբ, դեռևս 1910 թվին որպես շարքային մասնակցել է Պիսեկի շրջանում տեղի ունեցած կայսերական զորախաղերին, որից երևում է, որ այդ ասպարեզում մեծ փորձ ունի։ Թույլ եմ տալիս ինձ ընդգծել, nր որ իմ հավաքած մեղադրական նյութը հանդիսանում է խաչաձև հարցաքննության իմ սիստեմի արդյունքը»։

— Bajonett auf!<ref>Համարձակվում եմ զեկուցել Սվինը հագցնել (գերմ.)։</ref>,— հրամայեց վախմիստրը։— Բայց ոչ, նրան բերեք այստեղ։

Արտաքնոցը մի սովորական փայտյա բուդկա էր, որ տրտում կանգնած էր բակի մեջ, աղբակույտի մոտ։ Մի հին վետերան էր դա, որի մեջ իրենց բնական պահանջները հոգացել էին շատ սերունդներ։ Հիմա այնտեղ նստել էր Շվեյկր Շվեյկը և մի ձեռքով բռնել դռան թելը, մինչդեռ եֆրելտորը եֆրեյտորը հետևի փոքրիկ լուսամուտից նայում էր նրա հետույքին, հետևելով, որ չլինի թե հանկարծ նա ական փորի։

Վախմիստրը վառեց իր ծխամորճը, Շվեյկին էլ թութուն տվեց ծխամորճի համար, եֆրեյտորը փայտ նետեց վառարանի մեջ, և ժանդարմական բաժանմունքը դարձավ աշխարհիս ամենահաճելի անկյունը, տաքուկ մի բույն; բույն։ Վրա հասավ ձմեռային մթնշաղը․․․ Իջավ գիշերը, մտերմական սրտաբաց զրույցների պահը։

— Դուք իմ դպրոցի հետևորդ եք, եֆրեյտոր,— բարբառեց վախմիստրը հպարտորեն։— Հանգստությունը օճառի պղպջակ է, իսկ շինծու հանգստությունը հանդիսանում է corpus delicti<ref>Այդպես է, ևս մի անգամ Հանցակազմ (գերմլատ.)։</ref>։

Եվ պառավ Պեյզլիրկան, որ նրանց սպասարկում էր, այդ երեկո իսկապես մի լավ վազվզեց։ Ընթրիքից հետո էլ հաղորդակցությունը չընդհատվեց Ժանդարմական ժանդարմական բաժանմունք — «Կատվի մոտ» պանդոկ գծի վրա։ Պառավի մեծ ու ծանր սապոգների անհամար հետքերը վկայում էին, որ վախմիստրը որոշել է իրեն լիովին հատուցել այն բանի համար, որ բացակայում է «Կատվի մոտ» պանդոկից։

— Չի գտնվիգտնվի։

Վախմիստրր Վախմիստրը ընկավ Շվեյկի վրա։

Նա ոտքի կանգնեց և, տարուբերվելով, դատարկ շիշը ձեոքինձեռքին, դիմեց դեպի իր սենյակը, քրթմնջալով.

«Ich muss noch dazu beizufügen, das die russische Kontuszówka<ref>Հավատացեք, մինչև հիմա կյանքումս լավ բան քիչ եմ տեսել։ Այդ հարցն ինձ զարմացնում Պետք է ավելացնեմ, որ ռուսական կոնտուշովկան... (գերմ.)։</ref> § 56-ի հիման վրա…»։

Վերջապես, նա քնաթաթախ եֆրեյտորին ստիպեց գնալ nւ ու արթնացնել վախմիստրին և նրան ասել, թե այդքան շնթռկելը բանի նման չէ։

— Թե մենք՝ չեխերս և ռուսները, սլավոնական միևնույն արյունից ենք, թե Նիկոլայ նիկոլաևիչը Նիկոլաևիչը եկող շաբաթ կլինի Պրշերովում, թե Ավստրիան չի դիմանա, և նրան խորհուրդ էիք տալիս, որ հետագա հարցաքննության ժամանակ ամեն ինչ ժխտի, դատարկ-մատարկ դուրս տա և այդ կերպ այնքան քաշքշի, մինչև որ կազակները գան ու իրեն փրկեն։ Հետո ասում էիք, թե շատ շուտով ամեն ինչ տակնուվրա կլինի, կվերսկսվեն հուսյան պատերազմները, գյուղացիները շղթաներով կշարժվեն Վիեննայի վրա, թե թագավոր կայսրը զառամել է ու շուտով ոտքերը կմեկնի, իսկ Վիլհելմ կայսրը գազան է։ Հետո խոստացաք նրան փող ուղարկել բանտը, որպեսզի նա այնտեղ լավ սնվի, և ուրիշ շատ այդպիսի բաներ ասացիք։

Շվարած Պեյզլիրկան, խաչելությունը ձեռքին, ոտքի մատների վրա դուրս եկավ սենյակից, և լուսամատից երևում էր, թե ինչպես նա րոպեն մեկ հետ էր դառնում ու նայում ժանդարմական բաժանմունքին, ասես ցանկանալով համոզվել, որ եղածը երազ չէր և իսկապես քիչ առաչ առաջ նա ապրել էր իր կյանքի ամենասոսկալի պահերից մեկը։

Այժմ վախմիստրը կարող էր իր զեկուցագրին ավելացնել․ «Zu dem Berich։, №2172, melde ich»<ref>Կես տարուց հետո ես պետական քննությունները կհանձնեմ և դոկտորի կոչում կստանամ Ի լրումն իմ №2172 հաղորդման, հաղորդում եմ... (գերմ․)։</ref>։ Այդ լրացումի մեջ վախմիստրը ազատություն տվեց իր ոգևորությանը.