Changes
''Երկինքը''՝ լույսն ու խավարն է, ցուրտը և շոգը, ժամանակի հաջորդականությունն է։<ref>Տյան (երկինք)։ Սուն Ցըզին համառոտ պարզաբանում է նրա նշանակությունը՝ դա տարվա տարբեր եղանակներն են, կլիմայական պայմանները, եղանակը, ցուրտը, շոգը, օրերի հերթափոխումը և այլն։ Չինաստանի կլիմայական պայմաններուն գերակշռում են մուսոնները, որոնք ամռանը փչում են հարավ-արևելքից (այսինքն ծովից ցամաք), և մեծ քանակությամբ խոնավություն են բերում, ուստի գարնանից տեղում են անձրևներ։ Ամռանը շոգ և անձրևային է։ Տարվա լավագույն եղանակը աշունն է։ «Սիմա ֆայի» («Սիմի օրենքները») ռազմական երկում ասված է. «Ձմռանն ու ամռանը» (դաժան սառնամանիքներին և ուժեղ շոգերին) զորքը ոտքի չեն հանում, որովհետև խնայում են իրենց ժողովրդին»։</ref>
''Երկիրը''՝ հեռավորությունն ու մոտիկությունն է, անանցանելիությունն է ու անցանելիությունը, լայնն ու նեղը, մահն ու կյանքը։<ref>Դի (երկիր)։ Նշանակում է աշխարհագրական պայմաններ։ Սուն Ցըզիի ժամանակ երկիրը կուսական տեսք ուներ։ Գետերը, որոնց ոչինչ չէր պահում, հեղեղում էին ցածրավայրերը, անանցանելի ճահիճները տարածքի նշանակալից մասն էին կազմում (հատկապես ներկա Ցըզյանսու գավառում և Անհուեյ գավառի արևելյան մասը։ Այս վայրերում է գործել Սուն Ցըզին Ու իշխանության զորքի հետ), խիտ անտառներն աճում էին ամենուր, խոտը ծածկում էր անտառներից ազատ տարածությունները։ Հարուստ էր նաև երկրի կենդանական աշխարհը։ Աստիճանաբար մարդն իր աշխատանքով, դարերի ընթացքում փոխեց երկրի տեսքը։ Սուն Ցըզին պատահական չէ, որ հիշատակում է «մահվան տեղանքի» մասին։ Տեղանքի որոշ տեսակներ (նրանք մանրամասնորեն թվարկված են 10-րդ և 11-րդ գլուխներում) կարող են վճռորոշ լինել այնտեղ պատերազմող կողմերի համար։ Իսկ մյուսները «կյանքի տարածքները», խելամտորեն օգտագործելու դեպքում, հասնում են շոշափելի արդյունքների։ Հետևաբար, պատերազմին նախապատրաստվողը պետք է գիտենա ռազմաթատերաբեմի աշխարհագրական պայմանները։ Սուն Ցըզիի երկի մեկնաբան Գու Մունը հետևյալ պարզաբանումն է տալիս. «Յուրաքանչյուր զորահրամանատար անպայման, վաղօրոք, պետք է մանրակրկիտ ծանոթանա տեղանքի քարտեզին։ Նա անպայման պետք է կատարելապես իմանա (բոլոր) վտանգավոր վայրերը, մարտակարգերի անցման վայրերը, այն գետերը, որոնցով կարող են անցնել մարտակառքերը, լեռների անվանումները, հովիտները, այն վայրերր, որտեղ փարթամորեն խոտ է աճում, ճանապարհների երկարությունը, քաղաքային պատերի չափերը, քանդված քաղաքները, այգիների և բանջարանոցների համար նախատեսված վայրերը։ Այս ամենը (զորավարը) պետք է պարտադիր իմանա, ինչպես նաև ռելիեֆը, սահմանների սկիզբն ու վերջը։ Զորավարն այդ ամենը պահում է իր հիշողության մեջ և միայն այդ դեպքում նա չի կորցնի տեղանքի առավելությունը»։</ref>
''Զորավարը''՝ քաջությունն է, մարդասիրությունն է, արդարությունն է, խստությունն է։
