Changes
/* Գլուխ XLII */
:::::Պանիգուադոն ni lavdem
::::::Dulsineae del Toboso
:::::::Սոնետ
<poem>
Գցելով հայացքը նրա դեմքին պարարտ,
Վայելչակազմությանն ու պնդակազմ վզին՝
Կտեսնես Տոբոսյան Դուլսինեաին,
Որին երազում էր վեհ դյուցազնը հպարտ։
Նրան, ում համար նա քաղցած ու միայնակ
Ոտքի տակ էր տալիս լանջը Սիերա Նեգրի
Սեզերն ու հասկերը Մոնտելյան դաշտերի
Եվ Արանխուեսի շուշանները ճերմակ։
Մեղավորը ձի՛ն է։ Ահե՛ղ ճակատագիր։
Գեղեցիկ լամանչի ասպետը միշտ անպարտ՝
Ծաղկուն սիրուհու հետ արդ քնած է հանդարտ։
Դուլսինեան կորցրեց գեղեցկությունն արդեն։
Ասպետը, որ թեև քուն է մտել հանգիստ,
Ձեզնից չխուսափեց, ո՛վ սեր, խաբկանք և քեն։
</poem>
::::Արգամասիլիացի ամենանրբաճաշակ
:::::ակադեմիկոսի կապրիչոսոն
:::::ի դրվատումն Ռոսինանտի,
::::դոն Կիխոտ Լամանչեցու նժույգի
:::::::Սոնետ
