Changes

Փոքրիկ առակներ

Ավելացվել է 6600 բայտ, 09:12, 28 Սեպտեմբերի 2015
Ես կնայեմ, թե դուք ինչպես եք աշխատում, իսկ դուք կնայեք, թե ես ինչպես եմ ուտում։
 
 
::::::::::::<b>Միօրիկ</b>
 
Հարյուրամյա՜ կրիա։ Ինչպե՞ս կարելի է այդպես հրեշավոր կերպով հետամնաց լինել։
 
 
::::::::::::<b>Ճնճղուկ</b>
 
Ինչպե՜ս, արտույտն իրավացի՞ լինի։ Դա բացառված է։ Ճշմարտությունը մեկն է, և այն՝ ճնճղուկային։
 
 
::::::::::::<b>Ծածան</b>
 
Ոչ մի կենդանի էակ չի կարող ապրել՝ խորասուզված օդում։
 
 
:::::::::::::<b>Էշ</b>
 
Թո՛ւհ։ Այսպիսի լուրջ պահ, և կեռասենին առանց քաշվելու ծաղկում է իր համար։
 
 
::::::::::<b>Աշնան տերև</b>
 
Ժամանակի պահա՞նջը։ Գիտենք՝ սոսափել քամու դեմ։
 
 
::::::::::::<b>Փտում</b>
 
Ես էլ եմ քայլում ժամանակի հետ։
 
 
::::::::::::<b>Հարևան</b>
 
Այդ Արքիմեդը վախկոտի ու դավաճանի մեկն է։ Թշնամին ներխուժում է մեր քաղաքը, իսկ նա իր գծագրերն է գծագրում։
 
 
::::::::::<b>Կատոն ավագ</b>
 
Ի՞նչ։ Սո՞վ։ Աղքատությո՞ւն։ Անբերրիությո՞ւն։ Դատարկ բան։ Ամենից առաջ անհրաժեշտ է Կարթագենը կործանել։
 
 
::::::::::::<b>Ներոն</b>
 
Քրիստոնյաների հետապնդումը հերյուրանք է։ Մենք միայն հերքում ենք նրանց հայացքները։
 
 
::::::::::::<b>Աթիլլա</b>
 
Մենք էլ ենք եկել աշխարհը փրկելու։
 
 
::::::::::::<b>Դիկտատոր</b>
 
Ես հասա համախոհության։ Բոլորը պետք է հնազանդվեն։
 
 
::::::::::::<b>Բռնակալ</b>
 
Էյ դո՜ւք, տականքնե՛ր։ Ես ձեզանից փառապանծ ազգ ստեղծեցի։
 
 
::::::::::::<b>Կոնկիստադոր</b>
 
Ողորմած աստված, դո հո գիտես, որ անմարդկայնությունը խորթ է ինձ։ Բայց ախր աստեկը մարդ չէ։
 
 
::::::::::::<b>Քննադատ</b>
 
Ինչո՞ւ պետք է իմանամ, թե աշխարհն ինչպիսին է։ Բավական է որ գիտեմ, թե նա ինչպիսին պետք է լինի։
 
 
:::::::::<b>Քննադատական դոդոշ</b>
 
Իմ կարծիքով, օձը չպետք է այդքան երկար լիներ։
 
 
::::::::<b>Ճանճը պատուհանի ապակուն</b>
 
Այժմ ես գիտեմ, թե որտեղ է կեցության սահմանը։
 
 
::::::::::::<b>Հայելի</b>
 
Մարդը լոկ իմ պատկերացումն է։
 
 
::::::::::::<b>Միօրիկ</b>
 
Պատմությո՞ւն։ Այդ ինձ ոչինչ չի ասում։
 
 
::::::::::<b>Մարդը սարդոստայնում</b>
 
Սպասելը նույնպես հեշտ աշխատանք չի։
 
 
::::::::::::<b>Ոչխար</b>
 
Թող մորթեն, բայց ինչո՞ւ են տանում։
 
 
::::::::::::<b>Հոռետես</b>
 
Ձեր կարծիքով գարունը կգա՞։ Սիրելիս, դուք լավատես եք։
 
 
::::::::::::<b>Պատգամ</b>
 
Ինչ որ չես կարող անել ինքդ, հրամայիր ուրիշին։
 
 
::::::::<b>Սեր ժողովրդի նկատմամբ</b>
 
Միայն մեր կուսակցությունն է մեծարում մեր մեծ, հերոսական ժողովրդին։ Բոլոր մյուս կուսակցությունները դավաճաններ են, վախկոտներ, ծախված հոգիներ ու սրիկաներ։
 
 
:::::::::<b>Պետական գործիչ</b>
 
Պետության օգո՞ւտը։ Դա կամ այն է, ինչը օգտակար է մեզ, կամ այն, ինչը օգտակար է մնացյալներին։
 
 
::::::::<b>Բռնակալ և փիլիսոփաներ</b>
 
Ես կգործեմ, իսկ դուք կսկսեք իմ գործողությունների համար հիմունքներ որոնել։
 
 
::::::::<b>Խոզ և մարգարիտ</b>
 
Բը՜ռռ։ Այս ի՞նչ են լցրել իմ կեղտաջրի մեջ։ Սա ի՞նչ խոզություն է։
 
 
::::::::<b>Դիվանագիտություն</b>
 
Մենք, անշուշտ, դատապարտում ենք բռնությունը, բայց պատրաստ ենք զենք տրամադրելու։
 
 
::::::::::::<b>Չեզոք</b>
 
Չեզոքությո՞ւն։ Այդ նշանակում է վաստակել պատերազմում, որ վարում են ուրիշները։
 
 
:::::::::::<b>Իմպերիալիստ</b>
 
Ուժերի հավասարակշռությունն այն է, երբ մեր կողմն է գերակշռությունը։
 
 
:::::::::::<b>Գաղութացում</b>
 
Իսկ հիմա հայրաբար հոգանք նրանց մասին, ովքեր ողջ են մնացել։
 
 
::::::::::::<b>Թերթեր</b>
 
Ճշմարտությունը լոկ այն է, որը ծառայում է մեր կուսակցության շահերին։
 
 
::::::::::<b>Խմբագրությունում</b>
 
Այստեղ ահա հաղորդագրություն է ստացվել, որ միջոց է գտնված գեղձուռուցքի ժանտախտի դեմ։ Դուք չգիտեք՝ մեր կուսակցությունը ժանտախտի կո՞ղմ է, թե դեմ։
 
::::::::::<b>Դիվանագիտություն</b>
 
Փա՜ռք աստծու, պայմանագիրը կնքված է։ Այժմ եկեք մտածենք, թե ինչպես պիտի խախտենք այն։
 
 
:::::::::::<b>Դիվանագետ</b>
 
Միջազգային իրավո՞ւնք։ Այդ միշտ այն է, որ խախտում են ուրիշները։
 
::::::::::<b>Երկրի կառավարիչ</b>
 
Ես հայրենիքի սիրո շլացուցիչ օրինակ տվի․ երեք հարյուր հազար մարդու ստիպեցի իրենց կյանքը զոհաբերել նրան։
 
 
:::::<b>Միջազգային համաձայնություն</b>
 
Ճագարներ, դուք հավերի հետ պայմանագիր կնքեցիք, որ իրար չեք խժռի։ Տեսնենք, թե ինչ կասի դրան բազեն։
 
 
::::::::::::<b>Ցիկլոն</b>
 
Երկրի երեսից ջնջված է հիսուն քաղաք։ Ինչպիսի՜ ցնցող հաջողություն։
 
 
::::::::::::<b>Գայլ</b>
 
Այս խոյը զզվելի դիտավորություն ուներ՝ ուզում էր թաքնվել ինձանից։
 
 
:::::::::::<b>Ոչխարի հոտ</b>
 
Այս գայլն ավելի շուտ կկշտանա, եթե նրան չդիմադրես։
Ադմին, Վստահելի
1876
edits