Changes
|վերնագիր = Չորս կվարտետ
|հեղինակ = [[Թ․ Ս․ Էլիոթ]]
|թարգմանիչ = Սամվել Մկրտչյան(անգլերենից)
|աղբյուր =
}}
Բայց երկնքում` հավիտյանս հաշտ ու բաց։
Պտտվող աշ խար հի ան շարժ կե տի աշխարհի անշարժ կետի մոտ։ Ոչ մար մինմարմին, ոչ ան մար մին․անմարմին․Ոչ «․․․ից», ոչ «դեպի»։ Ան շարժ կե տի Անշարժ կետի մոտ ֊ այն տեղ — այնտեղ է պա րըպարը,Բայց ոչ շար ժումշարժում, ոչ ան շար ժա ցում։ անշարժացում։ Եվ մի կո չիր սա քա րա ցա ծու թյունկոչիր սաքարացածություն,Որ տեղ անց յալն Որտեղ անցյալն ու ապա գան ապագան են խմբ ված։ խմբված։ Ոչ առաջ, ոչ հետ,Ոչ բարձ րա ցումբարձրացում, ոչ վայ րէջք։ վայրէջք։ Չլիներ կե տըկետը, ան շարժ կե տըանշարժ կետը`Չէր լի նի լինի ոչ մի պար, իսկ հիմա մի այն միայն պարը կա։
Առանց վեհացման, եւ՛ մի նոր աշխարհ
Ե՛վ հին աշխարհը՝ ճշգրիտ, հասկանալի`
Բայց միայն ժամանակի մեջ կարող է հիշվել վարդաստանի պահը,
Կանաչազարդ տաղավարի պահը, երբ արձրեւն է ծեծում,
Քամոտ եկեղեցու պահը, երբ ծուխն է իջնում ֊—
Կապված անցյալի եւ ապագայի հետ։
Միայն ժամանակի միջոցով է նվաճվում ժամանակը։