Changes

Հենց որ նրա գտած տաղանդը սկսում էր տպագրվել և մետրոյի համար հինգ կոպեկանոցի կարիք չէր ունենում, միանգամից դեն էր նետում Զիլբորովիչին իր գլխից, բայց Լեոն ոչինչ չէր էլ պահանջում։ Նրա անշահախնդրությունը այնքան մաքուր էր, որ նա ինքն իրեն չէր համարում ալտրուիստ։

Բայց մոտենալով սեղանին, նա կերպարանափոխվեց և պահեց իրեն որպես իսկական դենդի, համբուրեց կնոջը, հետո Կլեոպատրա Կազիմիրովնայի ձեռքը, սեղմեց Ստեպանիդայի ձեռքը, Թոմի մեջքին թփթփացրեց, Զիլբերովիչին գլխով արեց, իսկ ինձ ասաց․

― Սովորաբար, ― բացատրեց ինձ Սմերչևը, ― այդ օղակները մենք կրճատ անվանում ենք՝ Որդիական Թշնամության Օղակ, Եղբայրական Թշմամության Օղակ, և, բնականաբար, Թշնամիների Թշնամական Օղակ։ Բայց ավելի հաճախ մենք ուղղակի ասում ենք․ Առաջին, Երկրորդ և Երրորդ Օղակ։

Ես մատծեցիմտածեցի, որ նա կատակ է անում, բայց հաշվի առնելով հոտը, որին կամաց֊կամաց սկսեցի սովորել, պաստառի վրայի բանվորի նկարը և հերթի ընդհանուր տեսքը, ես հակվեցի այն մտքին, որ նա լուրջ է խոսում։

― Ինչ եք ասում, քաղաքացիներ, ― բացականչեցի ես։ ― Ի՞նչ գործ ունի այստեղ ԲԵԶՈ֊ն և ինչո՞ւ ԲԵԶՈ։ Ես մեղավոր չեմ, որ ձեր կյանքում ինչ֊որ բան չեմ հասկանում։ Ես նոր եմ եկել, և ընդհանրապես, կարելի է ասել օտարերկրացի եմ։

― Ես օտար խոսակցությունը հասկանում եմ, ― դիմում էր նա լռած հերթին։ ― Օտարերկրացիները ասում են «բիտտե֊ դրիտտե»«բիտտե֊դրիտտե», իսկ նա մեզ նման է խոսում։

Այստեղի պլաստմասային Գենիալիսիմուսի չափը համապատասխանում էր Մեծ թատրոնի առջև կանգնած հուշարձանի չափին, միայն ամառային համազգեստով էր և առանց ձեռնոցների։ Ձախ ձեռքում նա բռնել էր պլաստմասայից գիրքը, որի վրա կարելի էր կարդալ «Ընտրանի» բառը։ Հեղինակի աջ ձեռքը հանգստանում էր երիտասարդ Պուշկինի գանգուր գլխի վրա, որը լիլիպուտի հասակ ուներ։ Մյուս լիլիպուտները, որոնք կազմում էին խմբակային դիմանկար ավելի փոքր էին։ Նախնական գրականության ներկայացուցիչների մեջ ինչ֊որ չափով առանձնանում էին Գոգոլը, Լերմոնտովը, ԳրիբոեդովըԳրիբոյեդովը, Տոլստոյը, Դոստոևվսկին և ավելի ուշ ժամանակաշրջանի որոշ գրողներ։ Ինձ համար հաճելի է ասել, որ այդ խմբում ինձ էլ գտա։ Ես կանգնած էի Գենիալիսիմուսի ետևը, մի ձեռքով բռնած նրա ձախ ճթքից։ Չգտնելով լիլիպուտների մեջ Կարնավալովին, ես մի անգամ էլ համոզվեցի, որ քսանմեկերորդ դարում, նրան ոչ ոք չգիտի։ Մի մորուքավորի, որը դաշտային մկանից էլ փոքր էր, ես հայտնաբերեցի իմ ժամանակի նախնական գրողների խմբում, բայց դա ակնհայտորեն Կարնավալովը չէր, այլ ավելի շուտ պրոֆեսոր Սինյավսկին էր։

― Իսկապես, ― ասաց Ուսուցչուհինուսուցչուհին, ― վերցրեք թեկուզ պատվանդանի բառերը․ «Ես քնարս նվիրեցի իմ ժողովրդին»։ Նախնական գրողներից ո՞վ կարող էր ասել այդքան պարզ, համեստ և հանճարեղ»։

Մուտքի ցուցանակի վրա գրված էր․ ՊՐԵԿՈՄՊԻՏ «ԼԱԿՈՄԿԱ»։ Մի քիչ մտածելուց հետո, ես հիշեցի, որ «ՊՐԵԿՈՄՊԻՏ»՝ նշանակում է Կոմունիստական Սննդի Ձեռնարկություն։ Փողոցն անցելիս, ես քիչ մնաց ընկնեի կցասայլով ահռելի շոգեբեռնատարի տակ։ Սեղմելով բոլոր արգելակները, վարորդը կանգնեցրեց մեքենան և ողողեց ինձ այնպիսի ընտրայլ բառերով, որ դժվար չէր ճանաչել իմ բաղնիքային ծանոթ Կուզյաին։ Կուզյային։ Կարծես նա մտադիր չէր սահմանափակվել միայն բառերով և արդեն թռչում էր դեպի ինձ գլխավերևում պահած շարժիչը լարելու գործիքը։

― Ահ, այդ դու ես հայրիկ։ ― Կուզյան իջեցրեց գործիքը, բայց կարծես հիասթափված էր, որ այդ նախապատրաստությունը իզուր էր։ ― Ինչո՞ւ ես ման գալիս ճանապարհով անբան բերանբաց։ Այստեղ, հայրիկ, զգույշ եղիր, թե չէ կամ մեքենայի տակ կգցեն, կամ գլուխդ կջարդեն։ Այդ այնտեղ, կապիտալիստների մոտ է ամեն ինչ հեշտ։ Այնտեղ երևի, փողոցներով միայն ավանակներ ու ուղտեր են ման գալիս, իսկ մեզ մոտ, ինքդ ես տեսնում ինչ տեխնիկա է։

Այստեղ էին նաև «Վարքագծի կանոնները Կոմունիստական Սննդի ձեռնարկություններում»։ Կանոններում ասված էր, որ կոմունյաններին կանոնավոր և որակով սնունդ ապահովելուն ուղղված ԿՊԳԲ֊ի և անձամբ Գենիալիսիմուսի անխոնջ աշխատանքի շնորհիվ, առկա են զգալի հաջողություններ այդ գործում։ Սնուդը Սնունդը դառնում է ավելի լավը, որակով և դիետիկ։ Գիտական ուսումնասիրությունների արդյունքում ձեռք են բերված մեծ հաջողություններ գիրության դեմ պայքարում։

Ինձ թվաց, որ առաջնային մթերքը համարայա համարյա երկրորդականի հոտը ուներ։

Ես կանգնեցի դեպի վաճառսեղան վաճառասեղան գնացող մարդկանց հերթում և բոլորի հետ շարժվելով, հասա պատից կախված մենյուին, որը կարդացի մեծ հետաքրքրությամբ։ Այն բաղկացած էր այս հերթականությամբ թված չորս ճաշտեսակից․ճաշատեսակից․

Երկու երիտասարդ կոմսորկա, ոչ այնքան մաքուր խալաթներով արագ սպասարկում էին հաճախորդներին։ Բոլորի նման, ինձ էլ տվեցին նշված ճաշատեսակներով պլստմասե պլաստմասե սկուտեղը։ Երկու ափսե, երկու բաժակ և գդալ (բոլորը պլաստմասայից) կապված էին սկուտեղին պողպատե շղթաներով։ Եվս երկու շղթա (երևի դանակի և պատառաքաղի համար) կտրված էին։ Հոտ քաշելով ուտելիքից, ես, անկեղծ ասած, տհաճությամբ կնճռոտեցի դեմքս և մտածեցի, որ որոշ դեպքերում կարելի է կշտանալ միայն հոտից։

Ես գտա մի սեղան, որի մոտ մի տիկին դանդաղ խմում էր վարսակի կիսելը։ Թույլտվություն խնդրեցի կանգնել կողքը, և երբ նա մի ինչ֊որ անհասկանալի բան մռթմռթաց, ես ճանաչեցի այն կնոջը, որը օտար լեզուներ էր հասկանում։Դատելով նրա անբարյացակամ հայացքից, կարծում եմ,որ նա էլ ինձ ճանաչեց։

Ես, ոչինչ չպատասխանելով դուրս եկա փողոց։ Նա եկավ ետևիցս։ Ես շարժվեցի ներքև նախկին Գորկու փողոցով, որը հիմա կոչվում է Գենիալիսիմուսի Աշխատությունների Առաջին հատորի անվան պողոտա։ (Հետո ես իմացա, որ կոմունիստական Մոսկվայում կա 26 պողոտա, որոնցից ամեն մեկը նվիրված է Գենիալիսիմուսի հատորներից մեկին:մեկին։)

Այդ տրամադրությամբ ես շարվժում շարժվում էի դեպի ներքև, պողոտայի այն մայթով, որտեղ սոցիալիզմի ժամանակ Ելիսևյան խանութն էր։

Այստեղ իմ ուշադրությունը գրավեց այն շենքը, ուր առաջ գտնվում էր ռեստորան «Առագվին»։ «Արագվին»։ Այժմ այնտեղ, իհարկե, ոչ մի «Առագվի» «Արագվի» չկար»։ Շենքի ճակատին, տանիքի տակ ահռելի տառերով գրված էր․

Ես կարծեցի, որ հաստատաությունը աշխատում է միայն երեկոյան, բայց կարդացի, որ բնակչությանը սեքսուալ ծառայություններ են մատուցվում ժամը 8.30 մինչև17մինչև 17.30, ճաշի ընդմիջումը՝ ժամը 13 մինչև 14։

Երկրորդ հարկի բարձրության վրա կախված պլակատի վրա պատկերված էր բռունցքը բարձրացրած բանվորը։ Նրա տակ գրվածը, ինձ համարյա ծանոթ էր․

Ներքևում կախված էին ԳԷՕԼՊԴԻԿ֊ում ընդունված վարքի կանոնները (այդպես էր այդ տարօրինակ ձեռնարկության կրճատ անվանումը): ։ Այնտեղ ասված էր, որ սեքսուալ ծառայությունները մատուցվում են ինչպես ձեռնարկությունների, հիմնարկությունների և հասարակական կազմակերպությունների կոլեկտիվների, այնպես էլ անհատական դիմումներով։

Ես ինքնաբերաբար հիշեցի վարորդ Կուզյաին Կուզյային և նրա ընկերոջը, որոնք լվացման կետում ուզում էին ինձ ներքաշել օրգիայի մեջ։ Ա՛յ քեզ բարբարոսներ։ Ինչո՞ւ այդ ինտիմ գործով զբաղվել միասին, երբ գոյություն ունեն օրինականացված միջոցներ կարիքների անհատական բավարարման համար։

4․ Օգտվել ինքնագործ հակաբեղմնավորիչ միջոցներով և սադիսզմի սադիզմի ու մազոխիզմի համար նախատեսված գործիքներով։

Ներսից դա նման էր պոլիկլինիկայի։ Լայն, լինոլիումե հատակով միջանցք, մուգ կապույտ յուղաներկով պատած պատեր։ Երկու կողմում, հավասար տարածության վրա կաբինետների բեշ գույնի դռներ, իսկ մուտքից ձախ՝ աստիճանների ետևը, փայտե պատնեշ և ապակե լուսամուտ, որի վրա գրված էր ՌԵԳԻՍՏՐԱՏՈՒՐԱ ։ՌԵԳԻՍՏՐԱՏՈՒՐԱ։

Նրանց վրա պատկերված էին դրվագներ աշխատավորների ամենօրյա գործունեությունից․ԳԷՕԼՊԴԻԿ֊ի տնորենգործունեությունից․ ԳԷՕԼՊԴԻԿ֊ի տնօրեն, Կոմունիստական աշխատանքի կրկնակի Հերոս, Գլխավոր Հնգանկյունի անդամ Վեներա Միխայլովնա Մալոֆեեվաի Մալոֆեևայի հանդիպումը առանցքակալներ արտադրող գործարանի աշխատավոր֊ընտրողների հետ, ԳԷՕԼՊԴԻԿԻ աշխատակիցները ճակնդեղ հավաքելիս։ Մայիսմեկյան շքերթի ժամանակ, երկրոդ կարգի սանիտարական հրահանգիչ Էրոտինա Կորեննայան կարդում է դասախոսություն՝ «Գենիալիսիմուսը մեր սիրելի տղամարդն է» թեմայով։

Երբ արդեն ուզում էի գնալ պարզելու, թե ինչումն ինչն է բանը, դուռը բացվեց և սենյակ մտավ գրանցողը։

― Լավ, լավ, հարգելիս, ― ասաց ավելի հաղթանդամ, նեղ ճակատով միլիցիորենըմիլիցիոները, որը նման էր պիթեկանտրոպի։ ― Ինքներս գլուխ կհանենք։ Դուք կարիքների քարտ ունե՞ք, ― հարցրեց նա, դիմելով ինձ։

― ԿարցեվԿարցև, ― ասացի ես։

― Տղաներ, ― ասացի ես։ ― Հիմարություն մի արեք, ես չինացի չեմ, ես կատակեցի։

―Ինձ Ինձ քթով սեղմեցին անհարթ, գարշահոտ հատակին։ Ես քացի էի տալիս, դուրս պրծնում, բարձր բղավում, երբ նրանք ոլորում էին հոդերս։

― Այո, իհարկե, դուք շատ ավելի երիտասարդ եք երևում, ― համաձայնվեց նա։ ― Բայց միևնույն է լրանում է ձեր հարյուր տարին։ Վաղը Գերագույն Հնգանկյունը կհրապարակի իր հրամանագիրը, ձեր հոբելյանի համաժողովրդական նշման մասին։ Դա մեծագույն քաղաքական նշանակության միջողառում միջոցառում կլինի։ Իսկ դուք այդքան թեթևամտորեն եք ձեզ պահում։ Դրա համար Ստեղծագործական կոմիտեն ինձ հանձնարարություն է տվել տեղափոխվել ձեզ մոտ և ինտենսիվ կերպով անհատական ուսուցում անց կացնել ձեզ հետ։

― Այո, ― ասաց նա։ ― Համենայն դեպս այնքան ժամանակ, մինչև դուք ինքնուրույն կողմնորոշվել կարողանաք։ Այստեղ երկու հոգու համար, բավական տեղ կա։

― Ի՞նչու, ― զարմացավ նա։ ― Այս մահճակալը բավականին լայն է։ Ես հույս ունեմ , դուք շատ բարձր չե՞ք խռմփացնում։

― Ներեցեք, ― ասացի ես Սիրոմախինին։ ― Լավ չհասկացա ձեզ։ Դուք ուզում եք ասել, որ Սիմ Սիմիչ Կարնավալովը ունի շատ կողմնակիցնե՞ր Մոսկորեպում։

Երբեմն Իսկրինայի անիմացությունը ապշեցնում է։ Ամբողջ մինչկոմունիստական պատմությունը թվում է նրան մի ինչ֊որ տարօրինակ դեպքերի հավաքածու, որոնք տեղի են ունեցել համարյա միևնույն ժամանակ։ Ես դրան այնքան եմ սովորել, որ նույնիսկ չզարմացա, երբ նա ինձ հարցրեց, արդյոք ես անձամբ ծանոթ էի Պուշկինի հետ։ Ես բացատրեցի, որ չէի կարող լինել ծանոթ նրա հետ, որովհետև ծնվել եմ նրա մահից ավելի քան հարյուր տարի հետո և ուրիշ ժամանակաշրջանում։ Նա շատ զարմացած էր, իմանալով, որ Պուշկինը ապրել է դեռ ցարի ժամանակ։

― Այ դա ճիշտ է, ― բավարարված ասաց գեներալը։ ― Ըմբռնում ես։ Իսկ ագռավներին մենք կարող ենք առավոտյան համայնապատկերում օգտագործել։ Երբ մարտի նախօրյակին նրանք հավաքվում են և մտածում, հասկանում ես, որ հիմա նրանց էլ մի բան կհասնի։ Դե, հիմա կարծում եմ, դու քո խնդիրը հասկացար։ Անցնենք մյուս հարցին։ Ի՞նչ է ինձ մոտ այստեղ գրված։ Ահա։ Մտորումներ մարտից առաջ։ Ուրեմն բացատրում եմ իրավիճակը։ Սպասվում է ծանր մարտ բուրյատ֊մոնղոլական զավթիչների հետ։ Եվ իհարկե, Գենիալիսիմուսը մտածում է, դե, տարբեր բաներ։ Չէ, մտքերը իհարկե մռայլ չեն, նա երևելի օպտիմիստ է, հավատում է վերջնական հաղթանակին, նրա մտքերը պետք է լինեն, խելացի, խոր, ես նույնիսկ կասեի փիլիսոփայական։ Դա քեզ եմ ասում Սավչենկո։ Դու մեզ մոտ փիլիսոփա ես, այնպես որ խաղաքարտերը քո ձեռքը։ Երբ նկարագրում ես Գենիալիսիմուսի մտքերը պետք է անընդհատ հիշես, որ նրանք միշտ տպավորիչ ու հանճարեղ են։ Եվ, ինչպես ասեմ, ամենակարևոր գաղափարները պետք է արտացոլված լինեն այդ մտածմունքներում։ Եվ իհարկե, այդ մտքերը պետք է արտացոլեն Գենիալիսիմուսի պատմական լավատեսությունը։ Նա կարող է մոտավորապես այսպես մտածել․ «թող որ ես անձամբ զոհվեմ, բայց իմ կյանքը իզուր տված չեմ լինի, այլ ընդհանուր երջանկության համար»։ Հասկանալի՞ է։

― Այո,― համաձայնեց նա։ ― Ամառը վատը չէ։ Բայց ափսոս, երբեմն ամպամած է լինում։ Մենք իհարկե դրա դեմ պայքարում ենք, բայց միշտ չի, որ դա հաջողվում է։ Երբեմն, այդ ժամանակաշրջանը երկար է տևում։ Պետք է ասել, որ առանց ամպերի նույնպես վատ է։ Շոգ է։ Ի՞նչ եք կարծում։

― Սյդպես չէ։ Ինտերնացիոնալը սիմիրնի չի, այլ վսեմիրնի։ Այդ դեպքում դուք պետք է ձեր տղային անվանեք Վիմ։

Դե ի՞նչ ասես նրան։ ԿԳԲ֊ի աշխատակիցը մնում է ԿԳԲ֊ի աշխատակից։ Իզուր չէ, որ այդ մասնագիտությունն ունեցող մարդկանց ես միշտ էլ վերաբերվել եմ մեծ անվստահությամբ։

― Պարոնայք, ― բղավեց Օխլամոնովը, և նրա ձայնը երկար լռությունից հետո խլացուցիչ էր։ ― Տեսեք, թե ում եմ բերել։ Մեր Կլասիկը մեզ հետ է։ Տուգանայի՛ն մեր Կլասսիկին։Կլասիկին։

Հիմա արդեն լավ չեմ հիշում, թե ինչ հերթականությամբ ամեն ինչ տեղի ունեցավ։ Հետո իմացա, որ լուրերը Սեռաֆիմի մոտալուտ ժամանումի մասին անհապաղ տարածվեցին ողջ Մոսկորեպում։ Սկսվեցին խռովություններ։ Ինչպես հաճախ է լինում այդպիսի դեպքերում, քաղաքացիները սկսեցին դժգոհություն ցուցաբերել առանց որևէ լուրջ պատճառի։ Օրինակ, ձեռնարկություններից մեկում իմ հոբելյանի առթիվ բանվորներին բաժանում էին մի֊մի կիլոգրամ երշիկ, որը կոչվում էր «Երշիկ դելիկատեսային ձկան ալյուրից»։ Մի կոմունյանուհի, համը տեսավ և ասաց․ «Քաղաքացիներ, սա կեղտ է»։ Մյուս կոմունյանները նույնպես ուշադրություն դարձրին, որ այդ առաջնային դելիկատեսը նման է երկրորդականի։ Կարծես նախկինում դա չէին նկատել և բազմաթիվ անեկդոտներ չէին հնարել։ Ես մտածում եմ, որ նրանք այնպիսի վիճակում էին, որ եթե նույնիսկ նրանց տային իսկական հունգարական սալյամի, նրանք այդ առաջնային դելիկատեսը նույնպես կընդունեին երկրորդական մթերքի տեղ։ Ապստամբությունը տարածվեց նաև այլ ձեռնարկություններում։ Այն իհարկե կարելի էր ճնշել, բայց ինչ֊որ տեղ Նովո Կալուգյան պահակակետի շրջանում քաղաք ներխուժեցին Առաջին օղակի սիմիտները։ Նրանք նետվեցին պրեկոմպիտներ և կարիքների բավարարման այլ կետեր, բայց նրանց սպասում էր մեծ հիասթափություն։ Նրանք կարծում էին, որ մոսկորեպցիները սնվում եմ բացառապես մրգով և պլոմբիրով։ Բայց նրանց հիասթափությունը այնքան մեծ էր, որ առաջին օղակային և մոսկորեպյան սիմիտները միավորվեցին և սկսեցին ջարդուփշուր անել ամեն ինչ։

Այդ ժամանակ ժամացույցը ձայն հանեց, բայց նա անջատեց այն և հարցրեց, արդյո ք արդյոք ես որևէ խնդրանք չունե՞մ։