Changes
Վերն ասուեց, որ մեր '''ու'''-ն ոչ թե մի տառ է, այլ՝ երկու (ֆրանսերէնում էլ այդ հնչիւնը երկու տառից է բաղկացած՝ ou): Այս պատճառով բառերի մէջ եւ վերջում '''ո''' տառից յետոյ լսուող '''վ'''-ն գրում ենք հէնց '''վ'''-ով եւ ոչ թէ '''ւ'''-ով: Օրինակ, '''կով, գովք''' բառերը եթէ գրենք '''ւ'''-ով, կունենանք '''կու, գուք''', որ բոլորովին այլ կերպ կկարդացուի: Այս պատճառով գրում ենք՝ '''ծով, կով, հով, սով, բովանդակութիւն, գովք, ժողովուրդ, սովորութիւն, գրքով, աչքով''' եւ այլն:
Պէտք է յիշել նաեւ, որ բարդ ու ածանցաւոր բառերի մէջ եթէ երկրորդ բաղադրիչն այնպիսի բառ է, որ սկզբում ունի '''վ''', այդ '''վ'''-ն պահպանում ենք, ինչպէս, օրինակ, '''պատմավէպ''' բարդ բառի մէջ երկրորդ բառը '''վէպ'''-ն է, ուրեմն '''վ'''-ն պահպանում ենք, '''գահավէժ'''-ում երկրորդ բառը '''վէժ'''-ն է (վիժել), ուրեմն '''վ'''-ն պահպանւում է, '''հրավառ'''-ի մեջ երկրորդ բառն է '''վառ''', ուրեմն '''վ'''-ն պահպանում ենք, '''կարեվէր'''-ի մէջ երկրորդ բառն է '''վէր'''-ը (վէրք), ուստի '''վ'''-ն մնում է, '''անվաւեր''' բառի մէջ '''ան''' ածանցից յետոյ '''վաւեր''' բառն է, սկզբի '''վ'''-ն պահպանում ենք, '''անվերջ''' բառի մէջ '''ան'''-ից յետոյ '''վերջ''' բառն է, '''վ'''-ն մնում է եւ այլն:
= Ու-ն վ-ի արժեքով =
Բառերի մէջ '''ա, ե, է, ի, ո''' ձայնաւորներից առաջ, բաղաձայնից եւ '''յ''' կիսաձայնից յետոյ '''վ''' լսուելիս դասական ուղղագրութեամբ '''ւ''' կամ '''վ''' չի գրւում, այլ նրանց արժէքով գրւում է '''ու''', ինչպէս՝
Դուին,Զուարթ,թուաբանութիւն,լեզուաբան,կալուածք,հազուադէպ,հալուել,հաշուապահ,հարուած,ձուաձեւ,նուազ,նուազել,Նուարդ,նուէր,նուոց,շուայտ,շուար,պատուական,ջարդուածք,ստուեր,սրուել եւ այլն։
Տողադարձի ժամանակ առաջարկւում է '''ու'''-ի փոխարէն '''ւ''' գրել, ինչպէս '''թուական — թը–ւական, Դուին — Դը–ւին''', բայց սա պարտադիր կանոն չէ:
