ԽԱՌՆԱՐԱՆ - {{Վերնագիր|վերնագիր = Խառնարան — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու|հեղինակ =Տիգրան Գրիգորյան|թարգմանիչ = |աղբյուր = [http://upub.am/books/kharnaran/]}}[[Կատեգորիա:Արձակ]]
Հեղ.` ՏԻԳՐԱՆ ՍՏԵՓԱՆԻ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ /ծնվ. 06.մայիս.1985թ./իրավաբան/փաստաբան: Աջակիցներ. սրբագրման` Նառա Խոստեղյան խմբագրման և տպագրման` Անուշիկ Հարությունյան Գրիգորյան Տիգրան Ստեփանի Գ 888 Խառնարան / Տ. Ս. Գրիգորյան. – Եր.: Ասողիկ, 2015. - , էջ: Գրքույկի մասին` Սեր առ իմաստնություն / ինչը նաև կենսակերպ է, գուցե միայն ու ինքնին հենց դա է և ուրիշ ոչինչ/: ՀՏԴ 1/14 ԳՄԴ 87 ISBN 978-9939-50-301-1 © Տ. Գրիգորյան, 2015 http://upub.am/books/kharnaran/ 1 ==Մեր կողքին են, բայց չենք նկատում ՆՐԱՆՑ...==
...ում ամեն ինչ ստիպում է, որ չարանան, բայց փոխարենն ավելի բարի են դառնում,- մեղավոր չեն, բայց առաջինն են ներողություն խնդրում,- արդար են, բայց արժանապատվորեն մեղադրանք են լսում,- կարիքի մեջ են, բայց օգնություն չեն աղերսում ու անգամ հաճույք են ստանում, երբ մերժվում են ստիպված արված խնդրանքում,- այլոց դարդերին սրտակից են լինում, սեփականն էլ` լուռ կրում,- հույս են տալիս` իրենք դրա կարիքում,- լուսավորում այլոց ճամփան` իրենք խավարի մեջ մնում ... Նրանց համեստությունը խեղճություն ենք համարում, անկեղծությունը` միամտություն,- արհամարհում ենք, իսկ հարկ եղած դեպքում` նրանցով ինքնահաստատվում, բայց նրանք չեն դժգոհում, անգամ դա են արդարացնում,- տառապանքին էլ հարգանքով են վերաբերվում, ու այն բացառիկ տեսակին են պատկանում, որ անգամ ճաղերի ետևում ԱԶԱՏ ԵՆ մնում,- ՍԻՐՈՒՄ ԵՆ և ՈՉ ՆՄԱՆԱԿՈՒՄ...
2 ==Մեղադրելն ու նեղանալը` որպես ինքնաներման միջոց, իսկ առանց դրա` ինքնախարազանում.==
Ցանկացած բացասականի դեպքում ինքներս ենք մեղավոր. մի դեպքում սխալը հեղինակելու, մյուս դեպքում` մեր հանդեպ այդպիսին թույլ տալու /հիմարանալու/ , բայց սա հասկանալով հանդերձ հակված ենք ավելի շատ մեղադրել ուրիշներին և/կամ նեղանալ նրանցից, որովհետև /և փաստորեն/ դա օգնում է, որ նախ ինքներս մեզ կարողանանք ներել. արդարացնելով սեփական սխալը կամ մոլորեցումը: Հետևաբար, մեղադրանքի բնույթից և չափից նաև կարելի է հասկանալ, թե մարդիկ ինչում են փորձում իրենք իրենց ներել և ինչքան հեշտ կամ դժվար է այն ստացվում իրենց մոտ: Իսկ նրանք, ովքեր զերծ են ինքնաներման այս միջոցից և ընտրել են ճշմարտության հետ առերեսված գոյաձևը, անխնա են իրենք իրենց հանդեպ՝ մշտական և շարունակական ինքնախարազանման մեջ են:
3 ==Նկատի ունեցիր, երբ ցանկանում ես թեթևացնել սիրտդ.==
Չի լսում քեզ, եթե խոսքդ ընդհատում է հարցով, չի էլ փորձում հասկանալ, եթե բացատրություն է պահանջում, ունակ չէ երբևէ զգալու քեզ, եթե հետևում է դատապարտում: Այլ կերպ ասած, մոռացիր նման ցանկության մասին:
Մենք շատ երկար միայնակ մնացինք նույն «խցում» ու, անկեղծ ասած, ես հոգնել եմ նաև քեզանից /գուցե ամենաշատը հենց քեզանից/, բայց ի՞նչ անել, երբ ընդհանուր է ամեն բան, բաժանումն էլ` անհամատեղելի կյանքի համար:
…
Ցանկ. 1. Մեր կողքին են, բայց չենք նկատում Նրանց. 2. Մեղադրելն ու նեղանալը` որպես ինքնաներման միջոց. 3. Նկատի ունեցիր, երբ ցանկանում ես թեթևացնել սիրտդ. 4. «Կղանքն» այնչափ վտանգավոր չէ… 5. Երբ որևէ մեկը քեզ չի մատնում… 6. «Ոչ ոք ինձ չի հասկանում»… 7. Ներողությունը, որն ասվում է լոկ պատժից … 8. ԵՐԱՆԻ. 9. Երբ միայնակ հայտնվում եմ մթության մեջ և հոռում` այդ ո՞վ է. 10. Ամեն գնով խուսափել միայնակությունից. 11. Մարդկային բացարձակ անհատականություն… 12. Երբեմն, թվացյալ ինքնավստահությունը… 13. Տղամարդիկ դեռ չեն հաղթահարել վախը. 14. Երբ ամեն ինչ թվում է այնքան վատ… 15. Չի վաճառվում միայն տառապանքը… 16. Լռության պակաս. 17. Ամեն բան և ամեն ոք գեղեցիկ է… 18. Կարևոր է լսել սովորել լսել «ՈՉ»-ը. 19. Ուզում եմ բոլոր գրադարաններն ու գրապահարանները վերանան. 20. Երբ հեռու եք եղել այնքան ժամանակ… 21. Ո՛չ, իմաստուն չեմ… 22. Անառակ հրեշտակի մասին. 23. Ինչու՞ է ամենահեշտն անհնար. 24. Երեկոն բուժում է իմ հոգին… 25. Համեստ, խեղճ, անհամեստ և լկտի լինելու մասին. 26. Նույնը` նաև առանց չակերտների. 27. Ինքդ քեզ աստվածացնելուց հիշի. 28. Հոգևիճակ, երբ անտարբեր ես ամեն… 29. Բամբասել, այլ կերպ ասած` թքել քամուն հակառակ… 30. Ցերեկը քուն մտած մարդուն մի շտապեք անբան կոչել. 31. Կյանքն էլ սեռ ունի. 32. Հետևորդ, առաջնորդ, թե՞. 33. Թե իմ հետ ունեցած ԵՐԿԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆԻՑ քեզ վատ ես զգում... 34. Հորս տված խրատներից... 35. Զրույց ծխախոտի հետ... 36. «Զվարճալի է»... 37. Մարդկային չարություն. 38. Կուրացնելը` որպես քննության վերջնափուլ. 39. Երանելի է հանդիպել անկեղծի բացարձակը… 40. Երբ իշխում է նպատակահարմարությունը. 41. Մշտապես մեր կողքին … 42. Որքան շատանում են… 43. Հարաբերությունների և դրանք վերնագրելու ձգտման մասին. 44. Գայլերի երկխոսությունից /հայր և որդի/. 45. Վախկոտությունն ուղիղ համեմատական է… 46. Խնդրելը գեղեցիկ է … 47. Երբ խնդրանք մերժվում է… 48. Կանանց. 49. Քեզանից դուրս քեզ չես գտնի, կամ մարդն ինքնին կատարյալ է. 50. Պարզապես ԿԻՆ է. 51. Ընտրությունս ՄԱՐԴ մնալն է. 52. «Ամենք ոք անհատականություն է»… 53. Արդարությունը երբեմն չի արտահայտվում… 54. Բանականության նկատմամբ վերաբերմունքի մասի. 55. Երբեմն երջանկության համար ինչ որ բան պակասում է… 56. Երեխայի ծնունդը` որպես կրթության սկիզբ. 57. Փողկապի սահմանումը կամ դրա իրական խորհուրդը. 58. Էությամբ ուսուցիչ. 59. Կանանց վերաբերվում ենք այնպես, ինչպես ծաղիկներին. 60. Իսկ դու կարծում էիր խի՞ղճն է ծանրանում. 61. Նեղանալուց կամ մեղադրելուց առաջ նկատի ունեցիր. 62. Պատահականություն չկա… 63. Փառք Ձեզ «խենթեր». 64. Սիրո իդեալական դրսևորման երկու ձև. 65. Երբ երեխաներդ տեսնում են… 66. Որոշ տեսակ հարաբերությունների ճշմարտության որոշիչ. 67. Բարեգործությունն օբյեկտիվ-անհրաժեշտից… 68. Գնահատականս երկուս. 69. Իմաստնության և անգիտության նույնական հետևանքը. 70. Գիտակ VS հիմար. 71. «Տվեք ինձ հենման կետ և ես կշրջեմ Երկիրը». 72. «Խենթեր» նկատի ունեցեք կամ արեք այնպես… 73. Գաղտնիք չէ… 74. Սիրո մեջ երրորդն ավելորդ է. 75. Իմաստնության դպրոց. 76. Եթե միայն. 77. Թշնամին` որպես կենսական անհրաժեշտություն. 78. ... ԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆ. 79. Առանց «հանդիսատես» ո՞վ ենք մնում. 80. Ետևից արված ճարախոսությանն… 81. Երբ քեզ դիմավորում են… 82. ԱՆՏԱՐԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆ. 83. Բացարձակը սկսվում է այնտեղ… 84. Հայրենիք` նյութական հիմք ինքնության. 85. Ընտանիքում տղամարդու ագրեսիվություն… 86. Իսկ անզգայականի հոմանիշ է նաև անգիտակցականությունը. 87. Մի կին դիմում է իմաստունին. 88. Այնտեղ, ուր արդեն ընդունված է… 89. Սոֆրոսինե-ից. 90. Գիտեմ, որ ոչինչ չգիտեմ. 91. Նարգիտ. 92. Շունը մարդուն հավատարիմ ընկեր դարձավ… 93. Երկու թագավոր պատրաստվում էին պատերազմել... 94. Ճշմարտախոսությունն ուղիղ ճանապարհ է… 95. Ուղիղ և փոխաբերական իմաստով. 96. Լեզու Մայրենի. 97. … միայն դու և «նրանք». 98. Սլացք առ անսահման անազատություն… 99. Անտարբերությունը` որպես արհամարհվելուց… 100. Սուտ է. 101. Վախկոտի (ստրկամտի) հոգեբանություն. 102. Ամենքս մի ԳԻՐՔ. 103. Լքելու մեջ էլ կա մեծահոգություն. 104. Լեզուն` որպես քաղաքականության գործիք. 105. Մի մարդ դիմում է իմաստունին. 106. Գայլերն էլ ասացին` մենք քիչ ենք, բայց մեզ գայլ են ասում. 107. Սնափառությունը` որպես սխալը կրկնելու պատճառ. 108. Պատերազմը դեմ է բնության ՕՐԵՆՔԻ 109. «Կիրք» 110. Դիմակահանդեսի հաճույքը… 111. Շեքսպիրի «Լինել, թե չլինել» խնդիրն այլևս արդիական չէ… 112. Երբեք ուշ չէ. 113. Անտրամաբանական տրամաբանություններից. 114. Կանանց. 115. «Մեղքի» տեսակ. 116. Մի շտապիր ուրախանալ, երբ ասում են, որ հավատում են քեզ… 117. Տղամարդիկ, ի տարբերություն կանանց… 118. Պատմությունը փաստարկեց. 119. Ծնողի խրատը` որպես ժառանգություն. 120. Բոլոր դեպքերում, երբ հակադիր կարծիքների բախումը… 121. Շնորհակալություն. 122. Ու այլ տարբերակ չկա. 123. Սերունդներին կտակելու մեծագույն արժեքն… 124. «ՆԱՀԱՊԵՏԻ» կարիքում ենք. 125. Ամենքիս երջանկությունն ուրիշի մոտ է. 126. Երբ ներսից փոխում ես դուրսը. 127. Հաճախ գովքից ու պարսավանքից… 128. Թող յուրաքանչյուրն ինքնուրույն ճանաչի սխալն ու ճիշտը. 129. Կանացի «խորամանկություն». 130. Կանանց աստվածանման զվարճասիրությունը. 131. Հոգևորի և նյութականի վեճը. 132. Էշը գիտի, որ դա նուշ չի. 133. Ամենակարողի իրավաբանական հնարքը. 134. Ամենածախսատար զբաղմունքը պարապությունն է... 135. Աղքատներիս հոգին էլ մաքուր չի. 136. Գիտելիքը ձեռք են բերում սովորելով… 137. Կրակից վերցնում ենք լույսն… 138. Ազատական տգետների… 139. Ցանկություն, որ ցանկանան կանայք. 140. Ապրելու «կաշառք». 141. Հանրայնացված ամեն բան… 142. Կարոտ երկխոսության. 143. ՆՈՐ «ՄԱՐԴԿՈՒԹՅՈՒՆ» ՆՈՐ «ԱՍՏՎԱԾՆԵՐԻ» համար. 144. Ամենքիս երջանկությունն ուրիշի մոտ է. 145. Պատասխան գտնելու ունակությունն… 146. Սպասումը հաճախ տալիս է… 147. Տղամարդու «աղակալված» հոգին. 148. ԾՆՈՂՆԵՐ. 149. Ավագ սերունդների դերը… 150. Սիրտը պարտվեց դատարանում. 151. Ինչպես դիմացինին մեկ բառով զրկել… 152. Երբ ցանկանում ես ամեն ինչ, դառնում ես ինչ որ «ինչ»… 153. Մամայի «ջան»-ը. 154. Խրախուսանքը փորձություն է համեստության … 155. Անծանոթ միջավայրի առավելությունը հարազատից. 156. Թեպետ, նայած ում համար ոնց. 157. Մահաբեր երկխոսություն. 158. «Տարօրինակ զվարճասերներ». 159. Ախ այդ «վատ» հայելիները. 160. Ասում են տգեղ կրծքեր չե՞ն լինում. 161. Սիրուց առավել` վստահությունն է. 162. Ձուկը ջրից դուրս` սատկած ձուկ է. 163. Երեք բան. 164. Նիրվանա. 165. «Աստծո» փառասիրության մասին. 166. Հաճախ ենք խճճվում սեփական «ես»-ի որոնումներում… 167. Բախտն այն պատահականությունների… 168. Իմաստունն առաջնորդվում է արդարամտությամբ… 169. Ատու՞մ ես քաղաքականություն… 170. Չափազանց արժանապատիվ եմ նեղանալու համար… 171. Ես բացառում եմ ցանկացած հեղինակություն… 172. Ամբողջի մեջ եմ… 173. Օգնությունն առանց հատուցման… 174. Ճանաչողություն… 175. Ինձ հաճա չեն հասկանում նրանք… 176. Մեկ գլանակ ծխախոտն ինձ համար… 177. Ճիշտ ինքնարժեքավորման համար… 178. Բնությունն ասաց. 179. Մեծահոգություն չէ… 180. Երաժշտությունը հույզերիմիակ հուսալի պահոցն է. 181. Անանուն գայլը. 182. Ինչու է լավ մարդկանց հետ ավելի վատը պատահում. 183. Ո՞վ գիտի իր տեղը հարաբերության մեջ… 184. Նրանք իրենց արյամբ… 185. Ատելություն. 186. Չկա ավելի զվարճալի տեսարան… 187. Ճիշտը մեկ հատ չէ ու բազմաշերտ է. 188. Չորս բան. 189. Ո՞վ ենք մենք. 190. Բանականությունն արական սեռի է… 191. Չի կարելի համբերատարությունը շփոթել խեղճ լինելու հետ 192. Երկու բան հայրենասիրության մասին, և ոչ միայն. 193. Նա, ով վարժվում է մեծ «կռիվներին»… 194. Արժանապատիվ գոյություն. 195. Թեպետ, նայած ում համար ոնց. 196. Հիմարին կոչում ես իմաստուն ու նա սկսում է արհամարհել քեզ… 197. Կանացի «զվարճալի» տրամաբանություն… 198. Եթե մտքերը նյութականանալու հատկություն ունեն, ապա. 199. Մարդիկ բավականություն են ստանում… 200. Փալանով մարդը. 201. Մի այլանդակեք հոգին. 202. Պատահում է և այնպես… 203. Հեռավորություն ազդեցությունը խղճին. 204. Երբ «խելոքները» շատանում են… 205. Քարեր. 206. Սիրունը նույն գեղեցիկը չէ. 207. Ամեն ոք, բայց ոչ միասին, հետևաբար բոլորս. 208. Երբ կարևորը կոչումն է, ոչ` բովանդակությունը. 209. Այս իրականությունից… 210. Դանդաղ առաջընթաց, թե արագ տեղապտույտ. 211. Մեկը դիմեց հոգեբանին… 212. Երբ հույսն ապրում է… 213. Ծայրահեղության մեջ… 214. Ամենքս ապրում ենք ուրիշի չապրելու հաշվին. 215. Մեղադրելը` որպես ինքնասփոփանք և չափիչ. 216. Ներելը պատժելու միջոց. 217. Բայց հո կյանքը լի է չէ՞ անակնկալներով. 218. Ճանաչողության հանդեպ… 219. Առերևույթ հակասական, բայց ոչ իրարամերժ. 220. Հաճախ անխելքների գործողություններից… 221. Եվ այս իմաստով արևմուտքը… 222. Հեքիաթների իրական խորհուրդը. 223. Ճշմարտության արժեքն… 224. Համբերության դերը ճանաչողության մեջ. 225. Հայհոյանքի… 226. Արդարաբանությունն էլ երբեմն հերոսություն է. 227. Երբ քեզ ներդաշնակ չես զգում հասարակության մեջ. 228. Հայտնի տաֆտոլոգիա և անհեթեթություն. 229. Երբ պատճառը վերածվում է առիթի. 230. Ինչպես հանդիսատեսից դարձավ դիտորդ. 231. Կուշտ փորի հետևանքը. 232. Ու առհասարակ պետք չէ շտապել. 233. Դիմորդներ եղան միայն 5-րդ օրը և այն էլ հոծ բազմություն. 234. Եվս մեկ դառնահամ ճշմարտություն. 235. Առայժմ այսպես է. 236. Պարտադրված առաքինության մասին. 237. Երբ ազգը զրկվում է պետությունից… 238. Երբ «ներսից» փոխում ես «դուրսը». 239. «Գազանը». 240. Հրապարակային պատժի կիրառումը չի վերացել. 241. Բայց սա հուսադրվելու առիթ չէ, նրանք իսկապես շատ են. 242. Իսկ հաջողակ մարդիկ ամեն դեպքում կան. 243. Ցերեկային լուսնոտություն. 244. Փառատենչիկ «համեստության» մասին. 245. Ինչքան անկեղծասերներ են մնում այս չափումից հետո. 246. «Ուրիշի ձեռքով ինքնասպանություն». 247. Հանգամանքները, պարոնայք, հանգամանքնե՜րը. 248. Շատերին… 249. Կեցությունն է որոշում գիտակցությունը… 250. Երբեմն, հարուստ անգրագետները… 251. Դիակը պատրաստ է… 252. Երկու բան հայերիս համար և ոչ միայն. 253. Ժխտում. 254. Մոնթեի «Եթե կորցնենք Արցախը. 255. Այն, ինչով խունկն է վարակում օդը. 256. Ինչը «ոչինչն է». 257. Սա՛ էլ նկատի ունենանք. 258. Մարդու խլացված ճիչը. 259. Երաժշտություն, որը կոչվում է տրանս. 260. Իսկ գայլերը հաստատ մեղավոր չեն. 261. «Ճանապարհի» ընկեր. 262. Նրանք ստվերում են. 263. Երբեմն, նա, ով կրակը հանգցնում է… 264. Նախընտրում եմ «ձանձրալին». 265. Աղքատության հետևանքը. 266. Հերոսության բացասական կողմի մասին. 267. Զգալ չկա. 268. Ամբողջից դուրս ինքնամբողջացում. 269. Մեծահոգի մարդիկ ավելի խոցելի են… 270. Նրանք լսում են նաև «ջանի» մեջի «չոռը». 271. Ֆանտաստիկան մոռացված անցյալի վերհիշումն է… 272. Հակաիրավական քաղաքականության հետևանքի մասին. 273. Հաճախ քթի պատճառով է ամենամոտւ մնում աննկատ… 274. … «դատապարտվել ենք» ծնվելու. 275. Խորհուրդներին շատ լուրջ չվերաբերվելու… 276. Երբեմն բոլորը «գիտեն», բայց հե՛նց դու` «ոչ» . 277. Ցավոք, սրա մասին գիտեն նաև… 278. «Գիշերասեր». 279. Կիրք. 280. Երբ երկու դեպքում էլ մեղավոր են տղամարդիկ. 281. «Հականեխիչ օպերացիա». 282. Արադատության ծնունդը`… 283. Երբեմն հավատարմությունը վերածվում է ստրկության. 284. Աղոթողներին թերահավատորեն վերաբերվելու փաստարկ. 285. Հավերժությունն ակնթարթում է. 286. Երբ նախընտրում են մենությունը… 287. Հուղարկավորության մասնակից`որպես ննջեցյալ. 288. Երաժշտության միակ թերությունը. 289. «Սեր», որն ազատազրկում է ու սպանում /եսասիրություն/. 290. Երբ սիրտդ ուզում է բերանովդ դուրս թռչի… 291. Թագավորն ապրած կենա. 292. Երանի «երկխոսությանը», որը զարգանում է դեպի լռություն 293. Ինքնախոստովանություն. 294. Երբեմն խնդրանքի մերժումը. 295. Երբեմն լռությունն ինքնազոհության նշան է. 296. Բարոյականություն, որում արդարացվում է անիրավությունը. 297. Երբ ինքդ քո հանդեպ օբյեկտիվ ես… 298. Մարդիկս. 299. Պատմությունն է փաստարկում. 300. Քծնոնղերի և տգետների սիրախաղ. 301. Իրականությունը դրսում է… 302. Ապահով անազատությունը գերադասող մարդիկ… 303. Զրպարտության. Բամբասանքի, չարախոսության… 304. Երբեմն, հաղթանակի գրավականը… 305. Հերոսության նվաճումներին… 306. Երբ սիրո խոստովանությունը տխրեցնում է. 307. Հրեշտակների սարսափի մասին. 308. Ուրախությունն ինչքան էլ թանկ ու սպասված… 309. Հոտ vs ոհմակ. 310. «Դիագնոզ». 311. Առավելապես թուլանում ու սպանվում ենք… 312. Ավելի շատ զարմացել եմ նրանում, որ ինձ սիրել են… 313. Համեստությունը վարվելակարգի տարր չէ… 314. Լույս vs խավար. 315. Մարդկային քողարկված նախանձախնդրություն. 316. Մոտ չթողնելու պատճառ. 317. Տարիքը չէ, որ իմաստնություն է բերում… 318. Կասկածամիտներին առավելապես… 319. Ինձ հայտնի ամենամեծ առաքինությունը… 320. Հարթակն այն տեղն է… 321. Իրավունքի փիլիսոփայություն. 322. Երբ առաջնորդվում են… 323. Անհատ-հասարակություն… 324. Եթե սերը կառավարվեր բանականությամբ… 325. Որդուս իմաստուն պատասխանը` մտորելու առիթ. 326. Եթե ատելությունից փոխակերպված… 327. Ահա և ամբողջ ճշմարտությունը ժամանակակից կյանքի. 328. Անառակներն են մնում տերն իրադրության. 329. Աղքատությունն արժեզրկում է… 330. Սերն առանց սիրելիի հանգում է եսասիրության. 331. Մարդու ցանկացած նկար… 332. Տգետներն են քաղականությունը… 333. Ցավին դիմակայելու մեծամտություն. 334. Խոսուն են նրանց աչքերը, ում ճանաչում ենք. 335. Վերջին հաշվով կյանքում չկա… 336. Օրորոցային. 337. Վառոդը մեր մեջ է… 338. Իրականում ինչն ինչից ենք պաշտպանում. 339. Քանի դեռ չես նահանջում վախից դրդված… 340. Մոռանում են այն, ինչ պետք չէ… 341. Եվս երկու բան կարոտի մասին. 342. Եթե միայն լիներ այլ կերպ, …, բայց…, ու. 343. Այլ գրավչություն ունի կանանց բնորոշ… 344. Երբ կասկածը միջոց չէ, այլ` նպատակ… 345. Խորհրդատուների առաջ պայման դիր… 346. Զվարճալի տեսարան է. 347. Մեր այսօրվա հասարակության մասին. 348. Լավություն չէ և ոչ էլ մեծահոգություն… 349. Ցավին հարմարվելը վտանգավոր է… 350. Ինքնախոսություն.
