Changes
/* Գլուխ 13 */
― Ես Մարվին Ֆլինն եմ,― ասաց Մարվինը,― իսկ սա իմ ընկեր Օթիս Դագըբերթն է։ Մենք ուզում ենք փախչել այս մոլորակից։
Ճգնավորը թվում է չլսեց նրան, նա շոյեց իր երկար մորուքը, մտախոհ այեց նայեց ծառերի գագաթներին և ցածր, մռյալ ձայնով ասաց․
― Մինչ պահ այս բախտորոշ, երամը սագերի
― Իրոք շատ եմ ցավում։ Ես շատ երախտապարտ կլինեի, եթե թարգմանեիր։
― Դե ալվլավ,― ասաց գանզերի ձուն, տակավին մի քիչ փքված։― Նա ասում է, որ ձեզ չի հասկանում։
― Չի հասկանո՞ւմ։ Բայց ասածս բավական պարզ էր։
― Դե սկսիր,― ասաց գանզերի ձուն։
Մարվինը մտածեց, իրեն մի լավ թափ տվեց ու նայրդայնորեն նյարդայնորեն ասաց․
― Ես փախել եմ պատերազմ ու արհավիրքից, թե որ հաճիս
Արդեն ավելի արագ, Մարվինը պատասխանեց․
― Ես հուսով եմ, որ այս հեռու և հինավուրց մոլորակում, <br> Որտեղ արևն ու լուսինը հակառակ են իրար, <br> ՈՒխտագնաց Ուխտագնաց խեղճ ասպետին կհաջողվի վերջիվերջո <br> Մի կերպ փախուստ կազմակերպել թեկուզ հենց այս անտառակում։
Ճգնավորն ասաց․
― Հառա՛ջ ուրեմն, բարեկամ, իմ ստրո՛ւկ, իր տե՛ր, <br> Քանզի այդպես է կյանքը․ այսօրվա <br> Նվաստ ծառան իշխանն է վաղը յոր յուր նախկին ջիրոջ։ տիրոջ։ <br> Մինչդեռ կողքիդ կանգնած ասպետը լռակյաց <br> Ոսոխ է ակամա, որ չի ուզում խոսել <br> Եվ, ով գիտի, գուցե քո բախտը բաժանել։
Մարվինը մի քայլ առաջ գնաց և ասաց․
Մարվինն ասաց․
― Ա՜խ, աղատիր ազատիր թշվառ գերուդ, ինձ այստեղից փրկիր, տար, <br> Թող մյուսները վիճեն, կռվեն առանց հանգիստ ու դադար, <br> Ես չեմ ուզում, որ մարմինս անգղները ծվատեն, <br> Ասա, արդյոք այս զնդանից կա՞ փախչելու գեթ մի ճար։
Ճգնավորն ասաց․
― Դե ի՞նչ, եթե կուզես, անարգ մեղադրանքներ <br> Բարդիր հոգուս վրա․ ասա, որ նենգ եմ ես, <br> Խարդախ ինձ անվանիր, պնդիր, թե իբր այս <br> Համեստ իմ գործիոք գումար եմ վաստակում, <br> Սակայն, ասա միայն՝ արժե՞ մերժել գինին, <br> Թեկուզ թթված, եթե ծարավն է քեզ խեղդում։ <br> Ինչո՞ւ ուրեմն խիստ դատենք մեզ փրկողին։ <br> Երախտամոռ ու ստո՛ր պիտի կոչվի այն մադն, <br> Ով «մահ» կոչվող անգութ ու սառը հրեշի <br> Անհույս ճիրաններից իրեն ազատողի <br> Ձեռքին է հարվածում։
==Գլուխ 14==
