Changes

:    Երեքնուկի մտքով հանկարծ մի վատ բան անցավ։ Առանց մյուսներին որեւէ բան ասելու, նա գնաց գոմի Մոլլիի անկչունըանկյունը, եւ կճաղակով հարդը շրջելով, շաքարի կտորներ ու մի փունջ գունավոր ժապավեններ գտավ։

:    Հունվարին դաժան ցրտեց ցրտեր սկսվեցին։ Հողը երկաթի պես կարծրացավ, եւ դաշտերում այլեւս աշխատել չէր լինում։ Միտինգների մեծ մասն անց էր կացվում մեծ ամբարում, ուր խոզերը զբաղվում էին գարնանացանի աշխատանքները ծրագրելով։ Բոլորն ընդունում էին, որ խոզերը, բացահայտորեն մյուսներից խելացի լինելով, որոշելու են ֆերմայի գործունեության հետ կապված բոլոր հարցերը, թեեւ նրանց որոշումներն անպայման պետք է հաստատվեին մեծամասնության քվեարկությամբ։ Նման կարգը բավականին արդյունավետ կլիներ, եթե չհաշվեինք Ձնագնդու եւ Նապոլեոնի միջեւ անընդհատ ծագող տարաձայնությունները։ Այդ երկուսը վիճում էին ցանկացած կետի շուրջ, որը դրա համար հնարավորություն էր ընձեռնում։ Եթե մեկն առաջարկում էր ավելի շատ գարի ցանել, մյուսն ավելի շատ վարսակ էր պահանջում, իսկ եթե մեկն ասում էր, որ այսինչ դաշտը կաղամբի համար շատ հարմար է, մյուսը հայտարարում էր, որ պտղարմատներից բացի այն ուրիշ ոչ մի բանի պետք չէ։ Ամեն մեկն իր հետեւորդներն ուներ եւ բանը երբեմն հասնում էր կատաղի վեճերի։ Միտինգների ժամանակ Ձնագնդին հաճախ հաղթանակ էր տանում իր փայլուն ելույթներով, սակայն Նապոլեոնն ավելի լավ էր կազմակերպում իր հետեւորդներին եւ մասնավորապես ՝ ոչխարներին։ Վերջերս ոչխարները սովորություն էին ձեռք բերել տեղի֊անտեղի կկկալ մկկալ «չորս ոտք լավ, երկու ոտք վատ», երբեմն դրանով ընդհատելով Միտինգը։ Նկատվել էր նաեւ, որ առավել հաճախ նրանք այդ անում էին Ձնագնդու ճառերի ամենից վճռական պահերին։ Ձնագնդին մանրամասն ուսումնասիրել էր տանը գտնված «Ֆերմեր» հանդեսի հին համարները եւ լի էր նորամուծությունների ու բարեփոխումների ծրագրերով։ Նա գիտուն տեսքով խոսում էր դրենաժի, սիլոսի ու խարամի մասին եւ խրթին մի սխեմա էր մշակել, ըստ որի բոլոր անասունները պիտի թրքեին ուղղակի դաշտում եւ ամեն օր տարբեր մի տեղ, պարարտացման գործը հեշտացնելու նպատակով։ Նապոլեոնն անձամբ ոչ մի սխեմա չէր առաջարկում, հանգիստ ասելով, որ Ձնագնդու ծրագրերից ոչինչ դուրս չի գա, եւ կարծես սպասողական դիրք էր ընդունել։ Նրանց ամենից սուր վիճաբանությունը ծավալվեց հողմաղացի շուրջը։

:    Մի քանի շաբաթից Ձնագնդու հողմաղացի մանրամասն նախագիծը պատրաստ էր։ Մեխանիկական նրբությունները հիմնականում քաղված էին միստր Ջոնզի երեք գրքերից՝ «Տնավարության հազար ու մի պիտանի խորհուրդ», «Ինքնուս որմնադիր» եւ «Էլեկտրականություն սկսնակների համար»։ Ձնագնդին աշխատանոցի էր վերածել եւ ժամերով փակվում էր նախկին ինկուբատորում, որի հատակի որորկ ողորկ տախտակները շատ հարմար էին վրան գծելու համար։ Բաց գրքերը քարով սեղմած, նա արագ արագ հետ ու առաջ էր անում, տոտիկի հոդերի միջեւ բռնած կավիճով գծեր քաշելով ու բավականությունից խռնչալով։ Աստիճանաբար ուրվագծվեց լծակների ու ատամնանիվների խրթին մի կուտակում, որը մնացած անասունների համար բացարձակապես անընթեռնելի էր եւ միեւնույն ժամանակ՝ խիստ տպավորիչ։ Բոլորն օրական առնվազն մեկ անգամ գալիս էին Ձնագնդու գծածը նայելու։ Գալիս էին անգամ հավերն ու բադերը, ջանալով չտրորել կավճե գծերը։ Այդ ամենին անմասն էր մնում միայն Նապոլեոնը, որը հենց սկզբից հակադրվել էր հողմաղացի գաղափարին։ Բայց եւ այնպես մի օր նա անսպասելիորեն եկավ նախագիծն ուսումնասիրելու։ Նա մռայլ հետ ու առաջ արեց ինկուբատորով մեկ, ուշադից ուշադիր զննեց ամեն մանրամասն, մի երկու տեղ նույնիսկ հոտոտեց ու կանգ առավ, աչքի տակից որոշ ժամանակ գնահատելով տեսածը, ապա հանկարծ ոտքը բարձրացրեց եւ, նախագծի վրա միզելով, առանց որեւղ բան ասելու դուրս եկավ։:    Հողմաղացի վերաբերյալ ֆերմայի կարծիքները կիսվել էին։ Ձնագնդին չէր ժխտում, որ այն կառուցելը հեշտ գործ չէ։ Հարկ էր լինելու քար կտրել, շարել պատերն ու առագաստ կարել, որից հետո գալու էր դինամոյի եւ հաղորդալարերի հերթը։ (Թե որտեղից էին դրանք ճարելու, նա չասաց)։ Սակայն Ձնագնդին պնդում էր, որ այդ ամենն իրագործելի է մեկ տարվա ընթացքում։ Որից հետո, ասաց նա, այնքան ժամանակ կխնայվեր, որ անասունները կաշխատեին շաբաթական ընդամենը երեք օր։ Մյուս կողմից Նապոլեոնն առարկում էր, որ ներկայիս հրատապ պահանջը սննդի արտադրության ավելացումն է, իսկ եթե ժամանակը վատնվի հողմաղացի վրա, բոլորը վերջում սովամահ կլինեն։ Անասունները բաժանվեցին երկու խմբավորման, հետեւյան հետեւյալ նշանաբաններով՝ «Կեցցե Ձնագնդին եւ եռօրյա աշխատանքային շաբաթը» եւ «Կեցցե Նապոլեոնը եւ լիքը կերակրատաշտը»։ Բենիամինը միակ անասունն էր, որը ոչ մի խմբավորման չհարեց։ Նա ոչ հավատում էր կերակրի գալիք առատությանը, ոչ էլ նրան, որ հողմաղացն աշխատանք կխնայի։ Հողմաղացով, թե առանց դրա, ասում էր նա, կյանքը կմնա առաջվա պես, այսինքն՝ վատ։

:    Վերջապես հասավ այն օրը, երբ Ձնագնդու նախագիծն ավարտված էր։ Հաջորդ կիրակի օրվա Միտինգին քվեարկության էր դրվելու հողմաղացի աշխատանքները սկսելու անհրաժեշտության հարցը։ Երբ անասունները հավաքվեցին ամբարում, Ձնագնդին ոտքի կանգնեց եւ, չնայած տեղ֊տեղ ոչխարների մկկոցին, շարադրեց կառույցի անհրաժեշտության իր փաստարկները։ Ապա պատասխան խոսքով հանդես եկավ Նապոլեոնը։ Նա շատ հանգիստ ասաց, որ հողմաղացի գաղափարն անհեթեթություն է եւ, խորհուրդ տալով դրա օգտին չքվեարկել, նստեց իր տեղը։ Նա կես րոպե էլ չխոսեց, եւ թվում էր, պե թե գրեթե անտարբեր է իր ասածի թողած տպավորությանը։ Այստեղ Ձնագնդին ոտքի ցատկեց եւ, ոչքխարներին լռեցնելով, բոլորին դիմեց բոցաշունչ մի կոչով հօգուտ հողմաղացի։ Մինչ այդ անասունների նախապատվությունները բաշխված էին հավասարապես, բայց Ձնագնդու պերճախոսությունը շատ չանցած գրավեց նրանց։ Վառվռուն նախադասություններով նա պատկերեց ֆերմայի կյանքն այն բանից հետո, երբ ծանր աշխատանքի բեռ կընկնի անասունների ուսերից։ Նրա երեւակայությունն այս անգամ տարածվեց սղոցներից ու ճակնդեղկտրիչներից շատ ավելի հեռու։ Էլեկտրականությունը, ասաց նա, կարող է աշխատեցնել գութաններ, խոփեր, ճմլիչներ, հնձող ու դիզող մեքենաներ եւ, բացի այդ, սեփական լույսով, ջերմությամբ եւ տաք ու սառը ջրով ապահովել ամեն անասունի անկյուն։ Երբ նա ավարտեց իր խոսքը, ոչ մի կասկած այլեւս չկար, թե ում օգտին կանցնի քվեարկությունը։ Սակայն նույն այդ պահին ոտքի կանգնեց Նապոլեոնը եւ, կողքիր կողքից տարօրինակ մի հայացք նետելով Ձնագնդու վրա, արտասովոր զիլ մի վնգստոց արձակեց, որի նմանը մինչ այդ նրանից ոչ ոք չէր լսել։:    Դրսից լսվեց սոսկալի մի հաչոց, եւ պղնձե վզնոցներով ինը ահռելի շուն ներս նետվեցին ամբար։ Նրանք հարձակվեցին ուղիղ Ձնագնդու վրա, որը ճիշտ ժամանակին վեր թռավ, ահարկու երախներից մազապուրծ լինելու համար։ Հաջորդ պահին նա արդեն դռնից դուրս նետվեց, շները շների հետեւից։ Անխոս զարմանքով ու երկյուղածությամբ, անասունները խմբվեցին դռան մոտ, որ նայեն։ Նա սուրում էր միայն խոզին վայել ավյունով, սակայն շները հետ չէին մնում։ Մի պահ նա սայթաքեց եւ թվում էր, թե ուր որ է զոհ կգնա։ Թեեւ նա վեր ցատկեց ու վազեց ավելի արագ, քան երբեւէ, շները շուտով կրկին վրա հասան։ Նրանցից մեկը քիչ էր մնում երախը փակեր Ձնագնդու պոչին, բայց նա վերջին վայրկյանին հազիվհազ հասցրեց պոչը փախցնել։ Ապա նոր թափով նետվեց առաջ եւ, մի երկու մատնաչափի առավելությամբ դուրս պրծավ ցանկապատի անցքից ու այլեւս չերեւաց։:    Լուռ ու ահաբեկված, անասունները գլխիկոր ներս մտան ամբար։ Քիչ անց վազքով վերադարձան նաեւ շները։ Սկզբում ոչ ոք չէր հասկանում, թե դրանք որտեղից են հայտնվել, բայց շուտով պարզվեց որ դրանք Նապոլեոնի կողմից մայրերից խլած եւ անձամբ դաստիարակած լակոտներն են։ Դնայած Չնայած նրանք դեռ լրիվ հասակ չէին առել, բայց ամեհի շիներ շներ էին՝ գայլերի պես կատաղի տեսքով։ Բոլորը նկատեցին, որ նրանք Նապոլեոնից չեն հեռանում եւ նրան տեսնելուն պես պոչ են խաղացնում, ինչպես մինչ այդ շներն անում էին Ջոնզի ներկայությամբ։:    Նապոլեոնը շների ուղեկցությամբ բարձրացել էր այն հարթակը, ուր ժամանակին իր ճառն էր արտասանում Գնդապետը։ Նա ազդարարեց, որ այսուհետեւ կիրակնօրյա միտինգներ չեն լինի։ Դրանք ժամանակի ավելորդ վատնում են, ասաց նա։ Առաջիկայում ֆերմայի տնտեսության հետ կապված բոլոր հարցերը կլուծվեն խոզերի հատուկ կոմիտեի կողմից, որի նախագահը լինելու է ինքը։ Կոմիտեի դռնփակ նիստերի որոշումները կհաղորդվեն նաեւ մնացածներին։ Անասուններն առաջվա պես կիրակի առավոտյան կհավաքվեն դրոշի արարողությանը՝ «Անգլիայի գազանները» երգելու եւ շաբաթական հանձնարարություններ ստանալու, սակայն քննարկումներ այլեւս չնլ չել լինի։:    Չնայած Ձնագնդու վտարման առաջացրած շփոթությանը, անասուններն այդ հայտարարությունից սրտնեղեցին։ Նրանցից ոմանք անգամ կբողոքեին, եթե կարողանային գտնել ճիշտ փաստարկները։ Նույնիսկ Դմբուզը աղոտ մի անհանգստություն էր զգում։ Նա ականջները հետ տարավ, մի երկու անգամ թափահարեց իր բաշը եւ ճգնեց մտքերն ի մի բերել, բայց ի վերջո ոչ մի ասելիք չգտավ։ Բայց եւ այնպես հենց խոզերից ոմանք ավելի ակտիվ գտնվեցին։ Իսկույի Իսկույն եւեթ Նապոլեոնի շուրջը նստած շներն անսպասելի բարձր ու սպառնալից գռմռոց արձակեցին, եւ խոզերը սսկված նստեցին իրենց տեղները։ Դրանից հետո ոչխարները բարձրաձայն պոռթկացին «Չորս ոտք լավ, երկու ոտք վատ», որը շարունակվեց քառորդ ժամից ավել, վերջ դնելով որեւէ քննարկության հնարավորությանը։

:    — Ընկերներ,— ասաց նա,— հուսով եմ, որ ամեն կենդանի ըստ արժանավույն գնահատեց ընկեր Նապոլեոնի անձնվիրությունը, որով նա իր ուսերին հավելյալ աշխատանք բարդեց։ Մի՛ կարծեք, ընկերներ, թե առաջնորդելը հաճույք է։ Ընդհակառակը՝ դա ծանր եւ խորին մի պատասխանատվություն է։ Ոչ ոք վստահ չէ ընկեր Նապոլեոնից առավել, որ բոլոր անասունները հավասար են։ Նա ավելի քան ուրախ կլիներ ձեզ տրամադրել սեփական որոշումներ ընդունելու հնարավորությունը։ Բայց երբեմն, ընկերներ, դուք կարող եք նաեւ սխալ որոշումներ ընդունել՝ պատկերացնո՞ւմ եք, թե դա մեզ ուր կհասցնի։ Ենթադրենք, թե դուք որոշեցիք հետեւել Ձնագնդուն, իր հողմաղացի ցնորական ծրագրով, Ձնագնդուն, որը, ինչպես հիմա գիտենք, ոճռագործից ոճրագործից ոչնչով չէր տարբերվում…

:    Ձնագնդու վտարման երրորդ կիրակի օրը անասունները որոշ զարմանքով Նապոլեոնից տեղեկացան, որ հողմաղացն այնուամենայնիվ կառուցվելու է։ Նա ոչ մի բացատրություն չտվեց, պարզապես անասուններին զգոշացնելովզգուշացնելով, որ հավելյալ այդ նախաձեռնությունը ծանր աշխատանք է պահանջելու, եւ կարող է անգամ անհրաժեշտություն ծագել օրաբաժինները կրճատելու։ Ինչեւէ, նախագծերն արդեն պատրաստ էին՝ դրանով վերջին երեք շաբաթվա ընթացքում զբաղվել էր խոզերի հատուկ մի հանձնաժողով։ Հողմաղացի եւ օժանդակ կառույցների շինարարությունը նախատեսված էր ավարտել երկու տարում։