««Երկիր։ Ցպահանջ…»»–ի խմբագրումների տարբերություն
Գրապահարան-ից
(→Վերջի սկիզբը) |
չ |
||
| Տող 32. | Տող 32. | ||
*[[Մեր ժողովուրդը ընդունակ չէ ինքնազգաստեցման]] | *[[Մեր ժողովուրդը ընդունակ չէ ինքնազգաստեցման]] | ||
*[[Հայաստանը մանրամասն սիրեու հայրենիք է]] | *[[Հայաստանը մանրամասն սիրեու հայրենիք է]] | ||
| − | *[[Էն կյանքը ]] | + | *[[Էն կյանքը մի քիչ էլ պատիժ էր]] |
| − | *[[ | + | *[[Այս միտումները հղի են լավագույն դեպքում ուշ պատերազմով]] |
| − | *[[ | + | *[[ՀՀՇ֊ի հեռանալը դեռեւս փրկություն չի Հայաստանի համար]] |
| − | *[[ | + | *[[Չի կարող սոված ժողովուրդն իր արյան ծարավը հագեցնել]] |
| − | *[[ | + | *[[Սա «հայի բախտ չի», այլ հայի խելք]] |
| − | *[[ | + | *[[Քաղաքականությունից դուրս չեն գալիս, քաղաքականությունից դուրս են դնում]] |
| − | + | *[[Վազգենի հետ մենք ընդհանուր հայրենիք ունենք]] | |
| − | + | <i>հատորի վերջաբանի փոխարեն</i><br> | |
| − | + | *[[Վանոն շարժման ասպետն էր]] | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | *[[ | + | |
| − | + | ||
| − | *[[ | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
[[Կատեգորիա:Գրքեր]] | [[Կատեգորիա:Գրքեր]] | ||
20:36, 24 Փետրվարի 2013-ի տարբերակ
Հեղինակ՝ Վանո Սիրադեղյան
Բովանդակություն
Որպես նախաբան
Երկիր։Ցպահանջ…
պատմվածք, ակնարկ, պոեմ
Վերջի սկիզբը
հրապարակագրություն, հրապարակախոսություն, նամակ
- Խաչակրաց բանակին սպասելիս
- Առաջին ու վերջին քայլը ազատության ճանապարհին
- Դարձ ի շրանս յուր
- Քանի դեռ Հայաստանը դիմանում է
- Կարծես սահմանամերձի սնարի մոտ լինենք
- Կռվից դուրս գալ փոքր կորուստներով
- Գնաց՝ չհասկացվելու պատրաստ
- Պատմությունն ընդունել ի գիտություն
- Անցյալից դասեր քաղենք
- Քաղաքական պայքարում ողջամտությունը չկորցնելու համար դադարներ են պետք
- Շարժումը շարունակելու է իր քաղաքական գործունեությունը
- Վերջի սկիզբը
- Նրանք փակուղի են մտել
Մեր ժողովուրդը ընդունակ չէ ինքնազգաստեցման
հարցազրույցներ
- Մեր ժողովուրդը ընդունակ չէ ինքնազգաստեցման
- Հայաստանը մանրամասն սիրեու հայրենիք է
- Էն կյանքը մի քիչ էլ պատիժ էր
- Այս միտումները հղի են լավագույն դեպքում ուշ պատերազմով
- ՀՀՇ֊ի հեռանալը դեռեւս փրկություն չի Հայաստանի համար
- Չի կարող սոված ժողովուրդն իր արյան ծարավը հագեցնել
- Սա «հայի բախտ չի», այլ հայի խելք
- Քաղաքականությունից դուրս չեն գալիս, քաղաքականությունից դուրս են դնում
- Վազգենի հետ մենք ընդհանուր հայրենիք ունենք
հատորի վերջաբանի փոխարեն
